Velen van ons lopen al langer mee in de paardenwereld. Je hoort altijd wel ergens een keer dat een paard zijn ruiter ‘uittest’. Alsof een paard dat besef heeft. Er is nog nooit een paard geweest dat in de ochtend besluit zo vandaag ga ik mijn ruiter uittesten! Behalve als hij Fergus the Horse heet. Maar dan spreken we van antromorphisme en dat is hier niet wat ik bedoel. het gedrag waar ik het over heb noemen we communiceren.

Dit gedrag zul je zien bij manegepaarden, onervaren paarden en paarden die de lastige taak hebben om verschillende ruiters op hun rug te dragen. Een ervaren ruiter stapt op en heeft geen problemen. Wanneer een nieuwe en vaak minder handige ruiter op hetzelfde paard stapt is het  ineens een “stout of weerbarstig” paard. In mijn ervaring is dit niet per se een kwestie van een gedragsprobleem van het paard. Maar eerder van een duidelijkheid of een onderliggend fysiek probleem.

Elke ruiter hoe goed deze ook is geeft net iets andere signalen aan het paard. Je kunt het vergelijken met dat je gewend bent om in een automaat te rijden en je krijgt van de garage een auto met versnelling mee. Dan ben je toch even aan het zoeken waar alles zit, wanneer je moet schakelen en hoe gevoelig het schakelen gaat. Kun je nagaan dat een auto geen eens een zenuwstelsel en hersenen heeft.

Gedrag = communicatie?

Een paard met fysieke disbalans of scheefheid, milde chronische pijn kan zijn fysiek ongemak vaak beter verhullen bij een geoefende ruiter die onbewust door zijn balans een zwak punt van het paard compenseert. Een minder ervaren ruiter is vaak zelf opzoek naar balans en is meer een passagier dan een bestuurder. Dit zal dan vaak leiden tot het testen van de ruiter terwijl hij in werkelijkheid vraagt om de juiste ondersteuning.

Dit gebeurde laatst bij een klant van mij. Zij had een zelf gefokte ruin en deze was goed getraind. Als 4-jarige kon deze knapperd prima mee op bosritten en kon zelfs zonder een probleem een kind van 4 op zijn rug dragen. Hij was altijd rustig en goed in balans totdat hij ineens zijn ruiters ging ‘testen’. Hij draaide om en schrok van iedere beweging en zelfs zijn eigen schaduw. Omdat dit vaak gebeurde onder het zadel met een vreemde ruiter ontstonden er vraagtekens.

Tijdens het werken met haar paard gingen we het een en ander testen. Het paard liep niet kreupel of onzuiver, maar er was gewoon iets wat niet klopte. De dierenarts is ook op onderzoek uitgegaan en na een echo bleek er een scheurtje te zitten in een ligament in het achterbeen. Wat een kanjer toch! Hij is super braaf gebleven en geen moment gevaarlijk geweest. Gelukkig heb ik zoveel mogen leren van de paarden die ik tegen kom en word ik er steeds aan herinnerd om verder te zoeken. Er is altijd een reden voor gedrag en dat is hun manier van communicatie.

Hoe is de communicatie tussen jou en je paard☎

Als jij aan je paard denkt. Denk je dan met plezier aan hem of denk je vooral aan de rotstreek die hij of zij je gisteren leverde door om te draaien terwijl je aan het rijden was? Was hij aan het staken of het bokken omdat er iets veranderd was in de bak door de wind van de afgelopen dagen. Ga eens op een langzamer tempo met je handen over het lichaam van je paard en kijk eens of je verschil in temperatuur in het lichaam kunt vinden. Wees je bewust van wat bijvoorbeeld kou met ons doet. Wat als jij koude voeten hebt, sta je dan ook sterk in je schoenen of kunnen ze je zo omduwen? Als je je paard hebt afgevoeld, zou je dan je ervaringen willen delen onder dit artikel? Ik ben reuze benieuwd.

Wil je meer tips en weten wat je kunt doen, dan kun je me volgen op instagram @hayanitajanssen of like mijn facebookpagina Oog voor het paard 

Of schrijf je in voor de tips en ontvang deze elke week in je mailbox https://oogvoorhetpaard.nl/5-gouden-tips.

Tot de volgende keer?

Ken je het spelletje ezeltje prik waarbij je met een blinddoek een staart op de ezel moet prikken. Nu heeft het in dit geval niets met een ezel of blinddoek te maken, maar alles met de staart. Wist je dat de staart van een paard een spiegel van de rug is? Als je hem DENKBEELDIG zou afhakken?dan kun je hem op de rug leggen met de staartwortel bij de schoft. Als je dan de wervels voelt en je voelt veel spanning of een bobbel dan kun je dit vaak terug vinden in de rug van het paard. Waarom? Wetenschappelijk; geen idee. Mijn ervaring; een weerspiegeling van wat er in de rug gebeurt.

Lichamelijke signalen

Als je een paard hebt wat overal van schrikt en in paniek is dan zijn er een aantal lichamelijke signalen te herkennen.

  • Vaak koude benen en hoeven
  • Lopen op eieren
  • Hoofd hoog
  • Grote neusgaten, soms juist smal en lang
  • Een losse staart
  • Een strakke staart
  • Een geklemde staart

Er komt veel aandacht op de benen en de achterhand. Wat we vaak vergeten is de staart. Heb je deze wel eens bewust afgevoeld. Mag je er wel aankomen. Hoe soepel is de staartwortel. Hoe soepel kun je de staartwervels bewegen.

Ezeltje prik?

Als je kijkt naar het spelletje ezeltje prik dan gaat het om een losse staart die je dan ergens op moet prikken. Als we dit in het perspectief van een paard zetten dan gaat het om een staart die geen verbinding lijkt te hebben met de rest van het lichaam. Dit zie ik vaak bij paarden die langs een vrachtwagen kunnen lopen, maar zich rot schrikken als er een borstel achter hen valt. Maar dan zie ik ook dat de wervels heel strak staan en dat er weinig beweging in is te krijgen. Of de staart wordt zo geklemd dat het lijkt of dat deze tussen de billen is vast geplakt.

Tip voor de staart

Wat kun je doen met een staart als je dit constateert bij je eigen paard. Allereerst geen hakbijl pakken of een zaag. Gebruik je handen om de staart los te maken. Als je paard zijn of haar staart klemt. Ga eerst eens met je handen langs de billen. Je zult zien dat je paard of nog harder gaat klemmen en zijn kont intrekt of juist de staart een klein beetje los laat komen.

Als hij de kont intrekt dan is het handig om eerste eens de staart aan de binnenkant van de benen te wrijven en hem op die manier bewust maken van zijn staart. Of je kunt voorzichtig de staart en de achterhand heen en weer wiegen. Op deze manier zul je merken dat er wat beweging in de achterhand komt en de staart ruimte krijgt om los te komen.

Heb je de ruimte om je hand onder de staart te krijgen dan kun je met een vlakke hand de staart langzaam bewegen en zorgen dat deze iets meer van het lichaam komt.

Verder kun je een pluk haar pakken bij de staartwortel en deze zonder te trekken, bewegen. Als je goed oplet dan zul je een steeds groter oppervlakte van de huid rondom de staartwortel zien bewegen. Hiermee maak je de achterhand weer soepeler.

Zo kan ik nog wel even doorgaan met tips, maar voor nu laat ik het hierbij.

Tot slot

Dus als we het even op een rij zetten kun je met de staart heel veel invloed uitoefenen op het lichaam van je paard. Doe je dit regelmatig dan merk je dat je paard soepeler in het lichaam komt te zitten en dus ook minder snel zal reageren. Ben jij iemand die alleen de staart poetst en invlecht of kijk je ook wel eens op een andere manier naar de staart en wat doe jij dan? Wil je dat hieronder met mij delen?

Wil je meer tips, dan raad ik je aan om mij te volgen op de facebook pagina Oog voor het paard. Of op Instagram @hayanitajanssen. Wil je meer weten wat ik voor jou zou kunnen betekenen neem dan nu contact op.

Tot de volgende keer?

Momenteel zijn mijn dochter en ik op zoek naar een ander paard na het overlijden van Tommy. Hierbij is het natuurlijk van belang dat je een klik hebt met het paard. Maar ook in het zadel moet er een klik zijn. En als je dan op zoek bent naar de klik vindt je hem vaak niet maar komt hij uit een onverwachte hoek.

Het gevaar zit hem in de kleine details

Laatst waren we bij een jonge merrie gaan kijken. Zij was nog niet zo lang onder het zadel, maar wel al een aantal keer in een groep mee, op bosrit geweest en was daar “super braaf”, werd gezegd. Je snapt hem vast wel. Geen probleem. We gaan rijden in een binnenbak, wat zij dus pas 2 keer gedaan had. Er was geen ruiter om voor te rijden en de man zelf reed niet vanwege zijn leeftijd. Ook geen probleem. We rijden allebei al een tijdje en mijn dochter wel is waar veel vaker dan ik, maar het mag geen probleem zijn als je een paard mee naar huis wilt nemen.

Okay, snap je hem al. Dit verhaal heeft natuurlijk al heel wat alarmbellen maar het hoeft niet zo te zijn. Bij het stappen kon je al merken dat ze nog heel erg aan het zoeken was naar haar balans. Op het moment dat je haar in draf vroeg ging ze staken, achteruit en bokken. Vroeg je door dan ging ze wel door en leek ze vooral verward omdat de signalen nog niet duidelijk genoeg bevestigd waren. Het bokken was prima uit te zitten, tot dat ik bedacht dat ik er genoeg van had en zij besloot om opzij te springen. Je snapt het, ik ging een andere kant op dan zij, en belande in het zand. Geen probleem en ik was nog heel.

Eigen schuld dikke bult

Dat ik er af vloog was mijn eigen fout. Ik dacht dat ik het op kon lossen op een andere manier dan alleen doorvragen. Dat heb ik dus moeten bezuren met een vliegles. Wat had ik dan anders kunnen doen? Heel eerlijk had ik ervan af moeten gaan op het moment dat ik zag dat zij moeite had met de reactie van de handelaar toen de zweep in de buurt kwam. Haar rug werd als een plank en de oren stonden plat naar achteren. NIet gedaan dus eigen schuld dikke bult.

Vaak hebben we de kleine signalen niet helemaal door en vragen we dus meer van ons paard dan dat deze op dat moment aan kan. Dit is ook het risico bij het doorvragen van een paard wat angst heeft voor een bepaald element of voorwerp. Of dit nu in de binnenbak is, buiten of tijdens een wedstrijd. Het gebeurt overal en vaak als je het zelf niet ziet.

Er zijn ook van die momenten waarop je het juist wel verwacht en dat het dan niet gebeurt, maar o wee als je een onverwachte beweging maakt of de prullenbak staat ineens aan de andere kant.

Waar let Jij op?

Herken jij dit van je eigen paard en wat doe jij dan. Vraag je door en vind je dat je paard het allemaal moet kunnen? Of hou je er rekening mee dat je paard het oprecht spannend vindt. Wat doe jij dan? Geef jij je paard altijd de schuld of durf je ook naar jezelf te kijken? Wil je dat hieronder met mij delen?

Wil je hier verandering in brengen en oefeningen hebben die je paard kunnen helpen en jou weer plezier in het rijden geven. Dan kan ik je hiermee helpen. Vraag dan hier een reflectie gesprek aan. We maken dan een zoomafspraak en dan kan ik je een aantal tips geven die werken en die je meteen kunt toepassen.  Zeg je dat heb ik niet nodig en mijn paard heeft hulp nodig klik dan hier en we maken een afspraak.

 

We hebben allemaal wel eens van die dagen dat je alleen maar achter de feiten aanloopt. Dit is vast voor jou ook herkenbaar. De boog staat altijd gespannen. Je bent druk op je werk en thuis loopt het ook even niet op rolletjes. Toch moet je ook nog naar je paard toe in de avond of even tussen de middag.

Voor mezelf weet ik heel goed dat het nooit even is en denken dat het tussendoor kan ook niet handig is. Wat vaak gebeurt is dat we dan niet met ons hoofd bij het paard zijn maar bezig met allerlei randzaken. Wist je dat dit invloed heeft op het gedrag van je paard? Zeker als je paard gevoelig is en al reageert op lichte druk.

Vaak is het dat we dan niet meer bezig zijn met onze houding en de signalen die we zelf geven aan het paard. Mocht er dan een geluid zijn dan is de kans groot dat je paard in NO-time aan de andere kant van de bak staat en als je geluk hebt met jou er nog op. Vandaar de gespannen boog?.

Vergeet niet te genieten van je paard

Heb je een niet zo prettige dag of heb je weinig tijd. Kies voor iets naast je paard maar ga er niet op. Dit is niet handig voor je paard, maar ook niet voor jouw zenuwen. Jouw stress reflecteert in het gedrag van je paard. Wil jij linksom gaat hij vaak rechtsom. Wil jij een galop dan kiest hij liever om harder te draven.

Angst en communicatie gaan heel erg samen. Hoe meer stress jij ervaart, hoe meer spanning je paard opbouwt en dus sneller zal schrikken of wegschieten. Het is geen onwil, maar een natuurlijke reactie op de toestand van het lichaam. In mijn werk kom ik veel paarden tegen met spanning in het lichaam en vooral in de achterhand. Vaak zijn ook de benen en vooral de hoeven koud. Let jij hier wel eens op?

Heb je wel eens bewust gekozen om juist niet op je paard te gaan als je een …. dag hebt. Geloof me je paard is je dankbaar als je hiermee aan de slag gaat. Mijn advies: vergeet niet te genieten van je paard en kies voor een poetsbeurt of een wandeling. Het is nu eenmaal quality over quantity.

Hebben paarden koude benen dan kun je iets doen om het bloed weer beter te laten circuleren. Zo werk ik bijvoorbeeld altijd met het losmaken van de heupen en schouders van de paarden. Dit zorgt voor meer ruimte in de passen en meer soepelheid van het lichaam. Door de cirkels kun je ook het bloed stimuleren in de benen en zul je merken dat de benen en hoeven minder koud zijn. Zeker als je dit toevoegt in je dagelijkse routine. Zijn er dingen die jij doet om je paard los te maken en op te warmen? Zou je dat hieronder met mij willen delen? Daar ben ik je super dankbaar voor. Wil je bekijken hoe ik deze oefening doe kijk dan hier op mijn youtube kanaal.

Tot slot

Vond je deze tip waardevol en wil je nog meer tips dan raad ik je aan om mijn E-book “5 tips om je paard in no-time rustig te krijgen waar je ook bent” te downloaden. Hierin deel ik nog meer tips die je naast en op je paard kunt toepassen. Ken je iemand die ook een paard heeft die overal van schrikt dan zou ik het fijn vinden als je dit bericht met hen wilt delen. Wil je nog meer tips of op de hoogte blijven dan kun je me volgen op Instagram of like Oog voor het paard op facebook

En denk er aan “de boog kan niet altijd gespannen staan”.

Laatst kreeg ik een vraag van een klant. Deze deed mij denken aan het gezegde ”de druppel die de emmer doet overlopen”.

Mijn merrie vind alles spannend?

Sinds vorig jaar juni heb ik een nieuw paard, en zij heeft erg ‘eigen’ dingetjes in haar gedrag die ik niet zo goed snap.

De eerste week bij ons ging eigenlijk heel goed, geen gekke dingen. Sinds die week erna begon het probleem met achter in de binnenbak. Ineens was het daar spannend. Erheen lopen lukt opzich wel, maar als ik met haar aan het werk ben blijft ze heel erg loeren naar de achterzijde. Sindsdien heeft ze deze opgewonde reactie telkens zowel bij het rijden als met wandelen of longeren. En doet dit in elke bak waar ik kom. Waarbij zij deze reactie alleen achter in de bak laat zien. Voorin is niets aan de hand en is ze super geconcentreerd op mij. We oefenen op de ontspanning en dat gaat voorin dus goed, maar zodra je van voor voorin naar de achterzijde rijdt, krijgt ze veel spanning in haar lijf en is de focus weg.

Op de voltes valt ze op de binnen schouder omdat de achterzijde spannend is. Van mijn instructrice heb ik een oefening gekregen om haar aandacht weer bij mij te krijgen en dat helpt best goed gelukkig. Alleen de spanning achterin blijft maar hangen! Maakt niet uit hoe vaak ik in de bak rijd of alleen voorin bezig ben. Of ik me er veel mee bezig hou of juist negeer. Zij blijft loeren en schrikken van elk geluidje.

Wat je kunt doen

Als antwoord hierop zou je kunnen reageren met ‘maak alles voor in de bak spannend en creëer achterin juist een rustmoment’. Toch is het belangrijk om door te vragen naar de omstandigheden en de momenten waarop dit gebeurt. In dit geval loopt er buiten een pad waar de paarden naar de longeerbak gaan. Tevens ligt ook de hooi en stro opslag hier en komen er dus geregeld vrachtwagens langs. Dit heeft invloed op de reactie van je paard.

De druppel die de emmer doet overlopen?

Maar het kan ook zijn dat er weinig gebeurt achter in de bak en dan als er eens iets gebeurt, je paard hiervan schrikt en zal deze dat onthouden. Het ligt aan de mate van de spanning in je paard op dat moment hoe hij het ervaart. Een emotie (flight, fight, freeze of fidget) duurt maar 2 minuten, alles wat langer duurt is wat een paard opgeslagen heeft in zijn systeem.

Je kunt de spanning in het lichaam zien als een emmertje. Bij iedere gebeurtenis groot of klein komt er een druppel water in de emmer. Als we bijvoorbeeld kijken naar onze hersenen dan kunnen we 7 dingen opslaan. Daarna ervaren we wel, maar slaan we niets bewust op. Dit geldt ook voor de paarden. Telkens als er iets gebeurt wordt de reactie groter tot dat de emmer overloopt.

Dus; heeft jouw paard een relaxte poetsbeurt gehad en daarna kun je zonder problemen opzadelen, is de kans kleiner dat hij zal reageren. Maar, ga je poetsen en de vuilnisbakken worden geleegd. Er staat een paard te trappen omdat deze ook aandacht wil. Of jij laat tijdens het opzadelen alles uit je handen laat vallen, dan kun je er wel zeker van zijn dat je paard een reactie zal vertonen als er een paard uit zijn bol gaat in de longeercirkel of de hooiboer langskomt.

Oorzaak en gevolg?

Het is belangrijk om oorzaak en gevolg van elkaar te scheiden en op zoek te gaan naar de kleinste details. Hierdoor krijg je meer inzicht in de reactie van je paard en kun je dus beter inspringen. Wat is een van de belangrijkste inzichten in jouw paard? Wat vindt jou paard spannend? Zou je dat hieronder met mij willen delen, dat zou ik fantastisch vinden en dan kunnen we samen nog meer mensen helpen.

Wil je meer tips dan kun je hier mijn nieuwste E-book downloaden als je dit nog niet hebt gedaan. Weet je misschien iemand anders die iets aan deze tips zou hebben. Dan zou ik het super vinden als je deze blog wilt delen.

Wist je al dat je me kunt volgen op Instagram of via mijn facebook pagina op de hoogte kunt blijven van de tips die ik regelmatis deel.

 

‘Prikspijt’ is de “spijt die iemand heeft van het feit dat hij zich heeft laten vaccineren tegen een bepaalde besmettelijke ziekte” Volgens van Dale. Volgens Hugo de Jonge is het andersom. Als je juist ziek bent en je niet hebt laten vaccineren.

Voor mij kwam het woord ‘prikspijt’ van pas toen ik Tommy aan het tegenhouden was bij de eerste verdoving. Als je afscheid moet nemen van een dier en de eerste prik gaat er in, dan komt altijd de twijfel. Heb ik de juiste keuze gemaakt? Is er echt niets meer wat we kunnen doen? Wat nou als hij toch weer op zou knappen? Dit alles komt tegen beter weten in. Je hebt je best gedaan. Je uit de naad gewerkt om een oplossing te vinden. De tijd is gekomen om de strijdbijl te laten vallen. Tommy en ik zijn strijdend ten onder gegaan. We hebben alles gegeven wat er was en toch was het niet genoeg. Voor je gevoel is het nooit genoeg en kun je het niet goed genoeg doen.

Vandaag, terwijl ik dit met een zwaar hart en tranen in mijn ogen schrijf, voelt het niet als falen.? Het voelt als een bevrijding. Voor Tommy geen pijn meer en voor mij en mijn naasten even geen emotionele rollercoaster. De vraag en deze herken je misschien zelf ook. “Wat tref ik aan vandaag en hoe gaat het met het rijden?” Dit is de vraag waar ik  ruim anderhalf jaar lang iedere dag weer mee naar stal ben gegaan. Maar, ik had het niet anders willen doen.

Je kiest een maatje en hoopt samen te groeien. Samen naar de toppen van je kunnen en of dit nu een B proefje is of naar de Grand Prix. Je wordt blij van het proces, terwijl je weet dat het ook veel frustratie en boosheid gaat opleveren. Als dan blijkt dat het proces omgegooid wordt om welke reden dan ook is het wel slikken.

‘Prikspijt’ of berouw?

In het begin gaat alles goed en dan komen de eerste scheuren in het proces. Het rijden wordt vliegen en regelmatig met je neus in het zand. Het wandelen wordt een modderrace omdat er een zakje voorbij komt. Je begint je te irriteren aan het gedrag van je paard. In mijn geval was het vanwege een ziekte. Maar in sommige gevallen hoeft hier helemaal geen sprake van te zijn. Vaak zeggen we dan; ‘hij heeft een kronkel in zijn kop, gewoon doorgaan en het komt wel goed’. Toch is dit niet waar.

Elke gedragsverandering heeft een oorzaak en vaak is het lichamelijk. Het hoeft natuurlijk niet zo dramatisch te zijn zoals bij Tom. Een zadel wat anders is gaan liggen door verandering van bespiering kan zelfs al de oorzaak zijn. Een dekje met een harde rand, wat schuurt is ook geen onbekende in dit verhaal. Maar spierpijn of stijfheid werken ook door in het hele lichaam. Dit zorgt voor minder verbinding in het lichaam en dus zal je paard sneller schrikken. Denk maar eens aan de momenten dat jij een steentje in je schoen hebt en je bent aan het lopen. Je let alleen maar op de pijn van het steentje en niet meer waar je loopt, komt er dan iemand de hoek om zetten dan vlieg jij ook met 2 benen de lucht in.

Herken jij iets in dit verhaal en dan ik hoop niet het verhaal van Tommy, want dan moet ik jou condoleren en heel veel sterkte wensen. Maar zijn er voor jou ook wel eens van die “prikspijt” momenten en zou jij eens willen dat ik met je mee kijk naar het gedrag van jouw paard. Vul dan dit formulier in voor een gesprek. Ik zal dan enkele tips met je delen, waardoor jij weer verder kunt met je paard.

Wil je iets kwijt of iets delen? Doe dit dan onder ? dit bericht en dan kunnen we samen het rijden weer leuk maken. Wil je meer weten over mij en hoe ik nu verder ga. Dan kun je me volgen op Instagram@hayanitajanssen of like en volg Oog voor het paard op Facebook

Max Verstappen een echte en terechte snelheidsduivel, 325 km per uur. Ik ben toch blij dat mijn pony dit niet haalt. De snelheid van Max is wat hoort bij de formule 1. Wat heeft hij het geweldig gedaan. De eerste Nederlandse Wereldkampioen in de Formule 1. Er is een kans dat je tegen hem op kijkt of bewonderd om zijn focus en doorzettingsvermogen. Er bestaat natuurlijk ook een kans dat je niets met de Formule 1 hebt. No worries, ik ga het hier niet de hele tijd over hebben. Het gaat om de manier hoe hij er gekomen is.

Je kunt het vergelijken met je eigen weg naar succes met je paard, op welk gebied dan ook. Of je nu wilt van B naar Z in dressuur of doorgroeien naar 1.60 hoog springen. Of gewoon genieten met je paard. Het schrikgedrag van je paard zorgt er voor dat je vaak in de grindbak beland, om in de termen van Max te blijven.

Ben je thuis goed bezig. Op concours is alles spannend en een reden om als een snelheidsduivel in de ring te keer te gaan. Je wilt maar wat graag groeien. Maar je krijgt het niet voor elkaar om je paard rustig te houden en al helemaal niet als je een foutloze ronde hebt gereden en er geapplaudisseerd wordt.

Van snelheidsduivel naar ?

Wat kun je doen om het vertrouwen van je paard te vergroten in zichzelf en vooral in jou. Vertrouwen en rust ontstaat door een stap terug te doen en vooral terug te schakelen naar de eerste versnelling. En dan hier en daar zelfs kiezen voor neutraal.

Wat bedoel ik daarmee? Vaak krijg je te horen;’ je moet gewoon doorvragen en net doen of er niets aan de hand is’. Dit kan en het kan ook lukken. Echter wat er gebeurt is dat het emmertje van je paard vol loopt en je niet weet wanneer het de laatste druppel is. Voor jou gevoel zit je dus op een tijdbom en dat rijdt echt niet lekker ontspannen.

Gouden tip?

Dus, een tip is om je paard ook te leren om andere keuzes te maken. Het is een vluchtdier en heeft dus de neiging om dingen op te lossen door te rennen. Door het aanbieden van andere opties heeft je paard de mogelijkheid om anders te reageren. Hoe dan?

Hier komt een stukje voorbereiding vanaf de grond om de hoek kijken. Deze oefeningen kun je later uitvoeren in het zadel. De eerste stap is werken aan het terugnemen van de snelheid in de pas. Door grondwerk oefeningen in een langzaam tempo te doen help je je paard om te gaan leren kijken en denken wat hij aan het doen is. Hij zal zijn lichaam aan moeten passen aan het tempo en de bewegingen die je van hem vraagt in stap. Als je dan een bocht gaat maken of over een balk laat stappen, kun je er zelfs voor kiezen om hem stil te zetten. Dit geeft hem de tijd en ruimte om bij de bewegingen te blijven.

Als je paard moeite heeft met de balans in zijn lichaam, zal hij vaak de neiging hebben om door te lopen en zelfs vaak de balken te raken. Hoe vaker jij hem stil kunt zetten des te beter zal hij zijn eigen lichaam in balans kunnen houden. Het is van belang om dezelfde oefeningen ook onder het zadel te doen in stap en sommige kun je zelfs uitbreiden naar draf. Hoe vaker je dit met je paard doet, hoe beter het voor jullie is. Je werkt hiermee aan het vertrouwen in zichzelf en in jou. Hij weet dat je hem er doorheen helpt, maar ook dat hij op zijn eigen benen kan vertrouwen en dus niet altijd meer hoeft te veranderen in een snelheidsduivel. Wil je voorbeelden neem dan een kijkje op mijn youtubekanaal.

Ben je er ook van overtuigd dat je het wel alleen kunt. Gefeliciteerd en ik wens je veel succes. Wil je hulp en dat ik eens met je mee kijk? Dat kan, maak hier een afspraak voor een gratis gesprek. Twijfel je nog? No worries! Blijf op de hoogte en volg me op Instagram en like mijn facebook pagina Oog voor het paard.

Lot is een merrie van 12 en heeft moeite in de trailer. Zij bouwt spanning op en gaat daardoor ook lastiger de trailer in. In de trailer ontstaat het probleem dat zij omvalt. Als zij met een ander paard staat is er niet echt een probleem, maar gaat zij wel hangen. Als zij alleen staat dan lijkt het of zij de hele wagen afbreekt bij het nemen van de bochten naar rechts. Het blijkt dat zij dan aan het krabben is met haar voorbenen om haar balans te hervinden.

Aan de slag?

Wat ik ga doen is het paard helpen om meer balans te vinden in het lichaam. Maar ook meer souplesse. Zij is stram bij het optillen van haar rechter been en laat haar gewicht op mij steunen in plaats van haar 3 andere benen. Ook de huid van de achterhand laat weinig ruimte bij het bewegen zien.

Als ik aan de slag ga om de huid te ontspannen en rustige bewegingen met de benen te maken, kan ik weer ruimte krijgen en meer souplesse bij het optillen van de benen. Door haar te helpen met omvragen krijg meer ruimte in de bekken. Hierdoor kan zij haar gewicht beter verdelen op over haar 4 benen. Dit werkt dan alleen als zij haar benen overkruist bij het omstappen. Door dit regelmatig te oefenen kan zij straks beter haar balans vinden in de wagen en zal niet haar maatje nodig hebben om haar overeind te houden. Herken je dit?

Stuurloos⛵

Het grappige is dat zij haar staart tijdens het lopen en het werken strak tegen haar aanhoudt en ook wijst hij meer naar rechts op het moment dat hij iets van het lichaam komt. Het is net alsof zij het gebruikt als een stuur en dat is ook zo. Met de staart kan zij haar balans houden. Toch is het handiger om de staart meer ruimte te geven.

Probeer zelf maar eens te lopen met een vel papier tussen je knieën en deze niet te laten vallen. Nu ga je bochten maken. Je zult merken dat je moeite krijgt met het nemen van de bocht en ook overeind te blijven in je lichaam. Ook merk je dan dat je hele lichaam verstijfd. Dus bedenk wat dit voor haar doet in een trailer. Wat dit moeilijk maakt is het niet kunnen staan en mee bewegen met de bewegingen van een trailer of wagen. Je zult altijd het gevoel hebben dat je omvalt. Dit is dus precies het gevoel wat zij heeft.

Groene zeep?

Gelukkig zijn er eenvoudige en veilige oefeningen die je zelf met je paard kunt doen om je paard soepel te houden en hoe soepeler je paard is des te minder zal zij ook last hebben van invloeden van buitenaf. Je kunt je dan ook voorstellen wat een rust dit zal brengen op een concours. Je kunt het creëren van ruimte in het lichaam zien als het rechten van je rug en daar groene zeep opsmeren. Wat men ook doet of zegt, het glijdt er zo weer vanaf.

Lot en haar eigenaar gaan samen met mij aan de slag om haar soepel te maken en haar meer balans te geven. Zodat het trailerladen en haar ritjes in de wagen, geen obstakel meer zijn om naar een wedstrijd te gaan. En jij? Blijf jij zelf door ploeteren of wil je dat ik je help?

Heb jij tips of vragen en wil je deze dan hieronder delen? Dat zou ik fijn vinden. Wil je meer over mij weten dan kun je me volgen op Instagram @hayanitajanssen of Like en volg mijn pagina op Facebook @hayanitajanssen

De namen in de blog zijn fictief om de privacy van mijn klanten te beschermen.