Misschien herken je de volgende situatie. Je gaat naar stal en denkt lekker met je paard aan de slag te gaan. Maar eenmaal aangekomen blijkt je paard een compleet ander idee te hebben. Misschien denk jij dan ook; Mag ik mijn paard bestraffen?

Dit is iets wat mij de afgelopen jaren regelmatig is overkomen en er voor gezorgd heeft dat ik echt niet meer blij was met onze Haflinger. Oké, Haflingers hebben de naam om niet de meest makkelijke pony’s te zijn. Maar ze zijn net als ieder ander dier gevoelig voor jouw eigen stemming. Het klopt in mijn geval dat ik dat jaar nogal wat tegenvallers heb gehad. Waardoor ik fysiek en mentaal echt momenten heb gehad dat ik minder goed in mijn vel zat en daar ligt de oorzaak van het hele verhaal.

connectie, oog voor het paard, paard bestraffen of knuffelenJe beste vriend?

Als je gaat kijken naar de mentale toestand van jezelf en hoe jij met je paard of pony omgaat. Beschouw jij hem dan als je beste vriend en vind je vooral dat hij je aardig moet vinden? Of denk jij nog dat je boven je paard moet staan en dat hij maar moet doen wat jij vindt. In beide gevallen kom je van een koude kermis thuis. Je creëert hier geen betere band mee. Hoe dan wel?

De oplossing is heel simpel. Een dier en dit geldt voor paarden even als honden, heeft regels en structuur nodig, maar vooral een consequente eigenaar/verzorger. Het is niet vandaag wel en morgen niet. Het is niet hard of zacht. Je bent ook niet maar een beetje zwanger. Je zult een lijn moeten trekken met iedereen en je iedere keer weer aan deze regels houden. Hiermee ontstaat er wederzijds respect.

Mag ik knuffelen?

Tuurlijk mag je wel een knuffel geven, maar bedenk je dat niet ieder dier daarvan gediend is. Sommige dieren vinden aanrakingen moeilijk, of juist aanrakingen in een bepaald gebied. Onze Haflinger had moeite met alles wat in de buurt van zijn mond kwam. Nou, dan was het dus zaak om zijn hoofd met rust te laten en hem een knuffel om de nek te geven of liever nog alleen een kriebel. Bij hem gold hoe meer je hem aanraakte hoe onrustiger hij werd. Dit wilde niet zeggen dat hij niet van aanraken hield, maar te veel was niet zijn cup of tea. En daar heb je het al dat woordje Te, dit is nooit goed (alleen in tevreden).

Mag ik mijn paard bestraffen?

paard bestraffen of knuffelen, connectie, oog voor het paardTuurlijk mag je je paard bestraffen en boos worden. Soms kun je niet anders. Ga je dan slaan of schelden. Liever niet.

Volgens Van Dale = be·straf·fen (bestrafte, heeft bestraft) 1straf laten ondergaan; = berispen: iem. voor iets bestraffen; iem. bestraffend toespreken hem de les lezen.

Ook hier moet ik zeggen dat ik een fase heb gehad waarin wij gefrustreerd raakten met het gedrag van onze Haflinger. Met de hulp van een vriendin die zelf al jaren les geeft en bekend is met het inrijden en trainen van paarden. Voor ons was Alvin onze eerste eigen pony en misschien hadden we beter kunnen gaan voor een ouder paard in plaats van een pony van net 3 jaar.

 

Maar nu na al die jaren, kan ik oprecht zeggen dat ik blij ben met de hulp en de investering in de training die wij gedaan hebben. Ik heb de keuze gemaakt om afscheid te nemen van Alvin. Dit was een bewuste keuze die in zijn voordeel was. Hij heeft een plek waar hij goed staat. Nu is Tommy de American Paint Horse in ons leven en maken we een frisse start. Ben ik nog wel eens boos of moet ik mijn paard bestraffen? Oh ja, tuurlijk. Maar ik hoef hem hier niet voor te slaan of te schoppen. Soms kan ik al wegkomen met een stemwaarschuwing of als we helemaal goed bezig zijn, zien we het aankomen.

Je zult misschien denken, hoe kan dit nu? Jij werkt met paarden met gedrag- en gezondheidsproblemen. Dat klopt, mijn kijk op de problemen is ook niet veranderd maar ik ben weer zoveel meer ervaringen rijker die er voorzorgen dat ik de zaken nu beter in perspectief kan zien. Ik besef ook wel dat niet ieder dier hetzelfde is en dat niet ieder mens hetzelfde is, maar er is een overeenkomst en voor mij blijft dit kijken naar het hele plaatje in plaats van alleen naar het gedrag.

Even resumeren:

  • Wees eerlijk naar jezelf. Zit je goed in je vel of heb je een baal dag. Neem dit niet mee. Bedenk dat het misschien beter is om alleen je paard te poetsen of in de stapmolen te zetten. Ga niet rijden of longeren als je echt niet goed in je vel zit. Dit lijdt vaak tot strijd en dan is jullie band de dupe.
  • Hou je van knuffelen kijk dan naar een ander manier of plek. Hou je van kusjes geven of kriebelen aan zijn lip kijk dan of dit lijdt tot frustratie of stimulatie. Wil je quality-time ga dan eens met je paard spelen met bijvoorbeeld een bal.
  • Je paard bestraffen of boos worden is goed als het gaat om het corrigeren van gedrag. Moet dit dan een “foei dat mag je niet doen” worden. Nee, juist niet. Wees direct en consequent. Een dier heeft behoefte aan begeleiding en consequente acties, dit zal leiden tot duidelijkheid en je kunt je paard geen groter plezier doen dan een duidelijke leider zijn.

Wil je meer weten over wat ik doe of hoe ik dingen aanpak dan kun je via onderstaande knop contact met mij zoeken. Ik neem dan zo snel mogelijk contact op. Denk je dat je iemand zou kunnen helpen met mijn verhaal dan mag je hem gerust delen. Wil je jouw ervaring delen dan kun je dat onder dit artikel doen.

Wat is een sensibel paard

Een sensibel paard betekend voor mij een paard wat gevoelig is voor prikkels zowel van buitenaf als in zijn eigen lichaam. Veel van deze paarden worden benoemd als eigenwijs en koppig en zijn schrikachtig of vluchtig. Maar vaak zijn het juist hele lieve, intelligente en gevoelige paarden. Die ook nog eens heel goed zijn in het lezen van onze lichaamstaal. Wat ontbreekt, is vaak de tijd om goed naar een paard in zijn geheel te kijken.

In de menselijke psychologie staat “Sensibel” als volgt omschreven; ‘Sensibiliteit’ of ‘sensitiviteit’ betekent ‘gevoelszin’ of ‘gevoeligheid’. Daarbij gaat het om het gevoel als zintuig, het vermogen iets te kunnen voelen, ergens door geprikkeld te kunnen worden, iets aan te kunnen voelen. Ook in de paardenwereld kijken allemaal iets anders naar de sensibiliteit van de paarden.

Maar waar kijk ik dan naar, vraag je je misschien af. Ik kijk naar het lopen, staan en bewegen van het paard. Hoe ziet zijn vacht er uit en zijn er warmere of koudere plekken op het lichaam. Hier verbind ik geen conclusie aan, het is alleen een bevinding. Als je dit regelmatig doet, leer je iedere verandering in je paard nog sneller te ontdekken. Dit kun je in je voordeel gebruiken bij de training, maar ook om sneller een deskundige op welk gebied dan ook in te schakelen.

Masterclass

Een aantal jaar geleden ben ik naar een Masterclass. Deze werd gegeven door  Alex en Diederick van Silfhout. Deze masterclass droeg als titel “Sensibele paarden & hoe om te gaan met spanning”. Ook zij geven aan dat er meer speelt dan alleen een reactie. Wat voor hen belangrijk was, is dingen doen van uit de ontspanning, maar wel in beweging. De voorwaartse beweging zorgt er voor dat het paard niet in de vlucht modus blijft hangen, maar moet nadenken over wat er gevraagd wordt.

Alex van Silfhout vertelde dat er in de dressuur veel gefokt wordt op een sensibel paard. Hier kun je mooie dingen bereiken, als je weet hoe je een sensibel paard moet behandelen en trainen. Wat niet in houdt dat ieder paard geschikt is voor de top. Ook niet ieder paard wordt speciaal als een sensibel paard gefokt. Veel van hen komen gewoon uit een lijn waarvan men niet weet of er sprake is van een vluchtig of schrikachtig paard.

Ik weet nog dat ik het erg mooi vond om te zien hoe hij vooral hamerde op het loslaten van de mond. Dit werkt een mooie samenwerking in de hand en je hoeft geen strijd aan te gaan om te zorgen dat je paard achter het bit komt. De hals kan mooi rond zijn in een lichte ontspanning en hoeft niet tegen de borst aan gevouwen te zijn zoals we vaak zien bij de Rollkur. Voor mij was deze masterclass weer een herstel in het vertrouwen van de dressuur top. Het is vaak mooi om te zien hoe paarden kunnen zweven en dansen, maar het is nog mooier om te zien dat de weg er naar toe, zonder dwang en drang is.

Linda Tellington Jones

Dressage with mind, body and soulLinda is de ontdekster en ontwikkelaar van de Tellington TTouch Methode en voert dit al meer dan 40 jaar uit in de paarden wereld. Zij heeft al vele malen mogen helpen bij de problemen van top dressuurruiters. Voor mij is zij een voorbeeld van passie en kennis. Zij geeft dit door aan eenieder die dat wilt. Wat ik mooi vind, is het zien van haar werk op top paarden en dan terug te horen, dat waar een paard eerst een slechte score haalde, nu een super prestatie neerzet.

Linda heeft een boek geschreven dat speciaal gericht is op de dressuurruiters “Dressage with mind, body &soul”. Zij heeft dit gedaan met Rebecca M. didier als co-auteur. Het voorwoord is door Olympisch ruiter Ingrid Klimke. In dit boek geeft Linda Tellington-Jones haar visie over de trainingspiramide, maar zij gaat ook in op de mogelijkheden die TTOUCH als aanvulling kan geven op je dagelijkse trainingsschema.

 

Wat kun je zelf doen met een sensibel paard

Kijken en voelen;
Vooral goed kijken. Dit vergt oefening en je moet hier de tijd voor nemen. Hoe langer jij en je paard samen zijn hoe beter je elkaar leert kennen. Hoe beter jij je paard leert kennen hoe minder je paard hoeft te schreeuwen. Je leert de kleine signalen te zien en de scherpe kantjes zullen bij je paard verdwijnen als je er ook iets mee doet.

Trainen;
Je kunt een sensibel paard ondersteunen met verschillende trainingen onder andere Schriktraining. Maar voor een goede begeleiding kun je ook gebruik maken van connectie sessie. Deze is gebaseerd op mijn 3 Pilaren van Balans, met als onderdeel de TTouch. Het is mooi om te zien dat je de pas kunt verruimen. De hals ontspanning kunt laten vinden tussen de oefeningen in je trainingsprogramma door. Het geeft je tools voor en na de wedstrijd. Maar vooral geeft het je de kans om met je sensibel paard te trainen en er het beste uit te halen wat mogelijk is.

Wat doe jij om je paard te helpen als deze sensibel is? Laat een reactie achter onder dit artikel. Wil je zelf aan de slag, download het gratis Ebook en bestel het observatiewerkboek.

 

 

 

Tommy update

Hoe gaat het nu met Tommy. Het paard met de dikke koker. Tom is inmiddels weer een ander halve week thuis en we genieten van elke dag.

 

Wat is er gebeurd ?‍♀️

Op vrijdag heb ik mijn paard (voor het taal gebruik dan hoor, want hij is 1.50 m) achter moeten laten in het UPK om biopten van zijn dikke koker te nemen. Eigenlijk was het de bedoeling om dit doen met een lichte sedatie. Ik heb de arts er aan herinnerd wat zijn reactie was bij het maken van de echo. (Geloof me, hij was niet echt blij met het gerommel bij zijn zaakje.) Dus na overleg en om voor hem de stress te verminderen hebben we gezamenlijk besloten om hem volledig onder narcose te brengen.  Omdat ik het niet prettig vond om hem op te halen, en dan een paar dagen later te vernemen dat de biopten positief waren, mocht Tommy daar blijven. Na het nemen van de biopten was het echt super spannend. Tot dat ik op maandag, laat in de middag, een telefoontje kreeg van het UPK.en dat betekende dat de overlevingskans van 1% omgedraaid is naar 99%.

Maar wat is het dan wel?

Echter wist en weet nog steeds niemand wat het dan wel is. De volgende dag werd ik gebeld door de behandelend arts en deze vertelde wat nu het plan van aanpak was. Hij hoeft niet geopereerd te worden en mag naar huis op de prednisolon. Het is een paarden middel, maar in dit geval het beste wat ze kunnen doen. Hij moet hier wel voor langere tijd op blijven staan. Op deze manier krijgt het lichaam de kans om aan de slag te gaan met de infectie die ergens aanwezig is, maar men niet kan vastpinnen.

Voor nu kwamen de diagnoses van reumatisch en een vasculaire iets voorbij, maar ook dit valt niet met zekerheid te zeggen. Er was wel een arts van het team die dit wel eens eerder had meegemaakt en hij heeft deze pony toen ook op de prednisolon gezet. Dit heeft lang geduurd, maar het sloeg wel aan en de pony knapte ook weer op.

Tommy is weer thuis?

Nu we weer thuis zijn is er een andere Tommy, dichter bij onze oude Tommy. Hij heeft weer stralende ogen en is super vrolijk. Ik heb wel wat aanpassingen gemaakt om hem de rust en ruimte te geven in zijn stal. Hij is super lief en het stukje waar hij staat kan nogal druk zijn. Nu kan ik een kant afsluiten en dan kan men hem niet meer lastig vallen. Ook hier merk ik veel verschil mee.  Jammer genoeg blijft de koorts en opgezwollen koker. Maar tijdens het overleg met de arts werd het duidelijk dat dit nog een aantal weken kan aanhouden. Ik hoop dat dit door het bewegen en rust snel zal verdwijnen.

We durven weer aan de toekomst te denken

Maar wat ben ik blij met deze kans. Hopelijk mag Tommy nog lang bij ons blijven en mij assisteren in mijn werk. Het was en blijft de bedoeling dat ik met hem een cursus ga maken en natuurlijk meer YouTube filmpjes. Ik kijk hier zo naar uit en was echt heel bang dat dit niet meer zou gebeuren. Maar eerst gaan we rustig opbouwen en weer wat bespiering kweken. Dit doe ik vooral door grondwerk oefeningen met hem te doen en mijn dochter mag het rijden langzaam oppakken.

Wil je weten waar ik dagelijks op let bij het kijken en luisteren naar mijn paard, neem dan een kijkje op mijn website en download het gratis E-book.

Waar  waren we gebleven:

Op advies van de internist is Tommy weer naar de kliniek in Utrecht geweest voor verder onderzoek. De ziekte van Dourine hebben we kunnen uitsluiten. Maar wat heeft mijn paard toch?

De zoektocht wordt steeds lastiger. Er is wederom een Coombs test gedaan en waar deze de vorige keer negatief was is hij nu licht positief. Dit is geen goede voorbode. Na het maken van een echografie van het gebied bleek er geïrriteerd weefsel aanwezig te zijn. Niet alleen in de koker maar ook op de penis met de overgang van het binnenste blad. De vulling van de koker bestond uit oud en zeer stevig geurend bloed te bestaan. Bij nader onderzoek kwamen er kleine zweertjes tevoorschijn. Hierbij was wel direct de vraag of dit zweertjes waren door een bacteriële infectie of juist het begin van tumoren.

Wat zal het toch zijn?

Ik had de keuze uit 2 opties.
1. Tommy mee naar huis nemen en aan de slag gaan met antibiotica voor 14 dagen en dan terug voor controle.
2. Tommy de volgende dag onder volledige narcose brengen voor het nemen van biopten in het gebied.

In overleg met de internist heb ik besloten om Tommy weer op te halen en thuis aan de slag te gaan met de antibiotica. Het zou zonde zijn als we dit niet zouden proberen. De voorwaarde voor het succes van de behandeling was dat de temperatuur onder de 38° zou komen en blijven. Ik kan je vertellen dat dit dus niet is gebeurd. Tweemaal daags meten en hopen gaat beiden niet in de koude kleren zitten kan ik je wel vertellen. Soms werd ik blij gemaakt met 37, 8°, maar vaker was het boven de 38, 3°.

Wat is het moeilijk

Wat is het moeilijk om je paard te zien vechten. Ik heb het geluk dat ik Tommy goed kan lezen. Maar, dit is ook wel een nadeel. Ik zag dat hij niet zichzelf was en veel pijn had. Gedurende al deze maanden heb ik aangegeven dat hij pijn heeft. Niemand wilde iets voor hem voorschrijven omdat dit invloed kon hebben op de rest van het genezingsproces. Eindelijk na contact met de internist en de chirurg, die hem verder gaat onderzoeken, kreeg ik eindelijk Metacam voor Tom.

Wow! Hij kon na 2 dagen ineens weer mee doen en liep mij uit te dagen om te draven door de binnenbak. De volgende dag was er zelfs een explosiemoment en heb ik hem laten uitrazen in de buitenbak. Tot mijn schrik had dit een ander gevolg dan dat ik had gedacht. In plaats van een betere en vrolijke Tommy ging zijn temperatuur als een razende omhoog. Na dat ik dit had besproken met de chirurg ging de kans op goed nieuws heel erg naar beneden. Alles zou afhangen van de controle afspraak.

Wat heeft mijn paard nu toch?

De dag van de afspraak is aangebroken en mijn hart zit al dagen in mijn keel. Goed voor het gewicht van mij, want mijn eetlust was ver te zoeken. Gelukkig had Tommy hier geen last van. Hij moest alle zeilen bijzetten om op gewicht te komen. Hij was inmiddels al meer dan 50 kg afgevallen. Helaas zit daar veel bespiering bij.

Men vroeg wat ik nog met Tommy deed om hem in beweging te houden. Het was eerlijk gezegd een gevecht om hem in beweging te krijgen. Soms moest ik hem dan ook in de stapmolen zetten als hij niet op het land kon vanwege het weer. Hij staat namelijk rondom op ijzers en dan is een nat en drassig land niet bepaald een verstandige keuze. Als Tommy vrolijk was en graag mee wandelen ging dan kon ik ook grondwerk oefeningen met hem doen. Het is zo lief en mooi om te zien dat hij dit zo graag doet. Het doet alleen zoveel pijn aan je hart als je ziet dat het hem zoveel moeite kost.

De controle afspraak

De afspraak in UPK liep toch weer anders dan gedacht. Bij aankomst was de temperatuur van Tommy behoorlijk hoog. Tuurlijk heeft dit veel te maken met de spanning. Helaas was ook zijn hartslag weer gestoord hoog. Ik moest besluiten om Tommy achter te laten en onder volledige narcose te laten onderzoeken. Hij is eerst aan de hartslag monitor gegaan om te kijken wat er met de hartslag gebeurde. Je hebt van die autofanaten die graag bespreken hoe snel de auto van 0 tot 100 gaat. Ken je die? Nu ik heb een paard die binnen een seconde van 0 naar 100 schiet bij stress. Niets nieuws onder de zon voor mij. Hij laat heel duidelijk weten wanneer het voor hem te veel is. Helaas kun je er in geval van onderzoek wel rekening mee houden, maar je moet soms ook doorpakken.

Onder narcose zijn er biopten genomen en ook een nieuwe echo gemaakt. Er was een kleine hoop dat er ergens toch een bacterie aan het vechten was, maar helaas. Deze is niet gevonden. Dit maakt het voor de chirurg niet makkelijker op. Alles wijst naar een vorm van kanker, maar wat? Er wordt gesproken over beginnende tumoren op de penis. Verder zijn er lymfeknopen die ontstoken zijn, of zijn ze Lymfoom aan het ontwikkelen. De biopten zijn genomen en staan allemaal in de rij om bewerkt te worden. Het is nu er op of er onder voor Tommy. Ik hou jullie op de hoogte.

Wil jij meer weten over de manier waarop ik naar mijn paard kijk en daardoor snel veranderingen merk. Neem contact op of download het gratis ebook.

 

 

 

 

Wat heeft Tommy

Wat heeft mijn paard? Soms kom je voor vragen te staan waar je zelf geen antwoord op hebt. Maar nog lastiger is dat de dierenarts je daar ook niet altijd mee kan helpen.

Zo ook bij onze Tommy. Begin augustus had Tommy klachten die begonnen met een koliek aanval. Dit ging gepaard met koorts en een belachelijke hoge hartslag. De dagen erna bleek hij een opgezwollen koker te hebben en nog steeds een hoge hartslag. We hebben constant de temperatuur in de gaten gehouden en die was over het algemeen net boven de 38°C. Terwijl zijn normale temperatuur schommelt tussen de 37, 3°C en 37,5°C.

Hij heeft vochtafdrijvers gekregen en deze deden langzaam hun werk. Maar, toen ik een dierenarts de koker wilde laten controleren met de vraag of hij misschien toch geen antibiotica nodig heeft was zijn hartslag weer 160 en kwam niet lager dan 96. Hierop kwam het advies om gezien de buiten temperatuur (we hebben het hier over de week van de hittegolf) hij met spoed naar de kliniek in Utrecht moest voor verder onderzoek van zijn hart. Nu komt het grappige.

Het verblijf in Utrecht

Eenmaal in Utrecht is zijn gemiddelde temperatuur onder de 38°C en zijn hartslag netjes 36. Snap jij hem, dan ik ook misschien. Hij heeft daar 5 dagen gestaan om te controleren en te observeren. En er waren geen uitschieters. Nu zijn we een maand verder en sinds 2 weken zijn we weer met zo eenzelfde proces bezig. Alleen is zijn hartslag nu rustig. Zijn koker is weer gezwollen en de zwelling zakt langzaam uit naar de buik maar er blijft een zwelling. Ook zijn temperatuur is van de 40,1°C al dagen niet lager geweest dan rond de 38°C ondanks de koortsremmers. Al de hele week heb ik contact met de dierenarts en hebben we wederom bloed laten prikken en hierin zijn geen afwijkingen te vinden.

Here we go again

Nu zijn we weer ruim een week verder en na 1 dag met een temperatuur onder de 38°C zitten we nu weer op de 38.9°C. Dus na heel veel goed bedoelde adviezen ben ik toch wel heel benieuwd wat het kan zijn. En als de zwelling weg is, komt deze dan niet weer over 3 weken terug. Mijn twijfels heb ik neergelegd bij de dierenarts die vandaag overleg zou hebben met de internist.

Ja, en dan, dan ga je toch ook zelf op onderzoek uit en struin je het internet af. Ik kom uit en blijf uitkomen bij de ziekte van Dourine. Het is een zeer besmettelijke geslachtsziekte die overdraagbaar is, maar uitgeroeid is in Europa op een tweetal gevallen in Italië na. Ik heb deze vraag toch maar bij de dierenarts neer gelegd want als niemand weet waar het vandaan komt dan moeten we soms een stap doen naar het onbekende. Niet dat ik hoop dat het dit is, want dan zijn de overlevingskansen voor Tommy heel slecht.

Na overleg met de kliniek in Utrecht wordt Tommy weer opgenomen voor verder onderzoek. De Internist noemt het zoeken naar een dure speld in de hooiberg. Maar wie heeft dit niet voor zijn paard over. Ik snap dat niet iedereen die keuze kan maken en ik ben in de gelukkige positie dat ik dit wel kan doen……

Heeft jouw paard ook weleens vage klachten gehad? Ik lees hieronder graag jouw verhaal.

LEER MEER OVER DE 3 PILAREN VAN BALANS VOOR PAARDEN. WELK EFFECT HEEFT ELKE PILAAR OP HET PAARD. WAT WETEN WE EIGENLIJK VAN PAARDEN?

We weten veel van paarden. Maar soms weten we net niet genoeg. Ik wil graag vertellen over wat voor mij de 3 pilaren zijn voor de balans van het paard.

De 3 pilaren zijn;

Fysiek;

Mentaal;

Gedrag.

Het belangrijkste voor mij is het fysieke, maar ook het mentale en gedrag. Vandaar dat er voor mij er de 3 pilaren zijn. En waarom? Omdat er uit onderzoek en het werk wat ik doe is gebleken dat er een verband is tussen deze 3 factoren en gekoppeld hieraan is de emotionele reactie. Mijn werk is daarom gebaseerd op deze 3 pilaren.

“JIJ WILT TOCH OOK MET JE PAARD WERKEN?”

Fysiek is alles bepalend. Want als een paard kreupel is, dan kun je er weinig mee. In ieder geval niet inzetten waar je waar je hem voor wilt gebruiken. Wat je wel kunt doen is hem ondersteunen.

OBSERVEREN?

“Waarom vind ik het observeren zo belangrijk?”

“Waar kijk ik dan naar?”

Hoe loopt een paard en hoe staat een paard. Hoe ligt een paard enz. Je kijkt naar hoe het beweegt, want dat is wel belangrijk voor wat je er mee gaat doen. Het is daarom wel belangrijk dat hij goed kan functioneren.Ik hoop dat ik vast een kijkje heb gegeven in mijn werk. Maar ik ga in de toekomst nog veel meer vertellen. Neem ook een kijkje op mijn Youtube kanaal.

Observeren is een belangrijk element bij het houden van dieren. Maar eigenlijk is het helemaal niets nieuws. We kijken allemaal om ons heen en kijken dan hoe de mensen lopen, praten en bewegen. Dit doen we om onze veiligheid te waarborgen. We kunnen dan gebruik maken van onze reflexen en proberen in te schatten of de ander vriendelijke intenties heeft. Zo niet, dan kunnen we maken dat we wegkomen.

In mijn werk heeft het observeren als taak in te spelen op de toestand van het paard. Door het observeren kunnen we inschatten hoe het gaat met het paard op dat moment. Het doel is daarom ook meer inzicht krijgen in het paard. Hoe meer inzicht we kunnen vergaren, hoe beter we een paard kunnen helpen. Maar ook jou leren observeren is van groot belang. Hoe meer inzicht jij krijgt, hoe eerder jij kunt ingrijpen en bijvoorbeeld naar de dierenarts gaan voor verder onderzoek. Onder het observeren valt ook het herkennen van stress signalen.

De 5 redenen voor observeren zijn:

  • Hoe gaat het met het paard. Zijn algehele verschijning.
  • Is het paard gezond.
  • Is het paard alert.
  • Zijn er spanningen in het lichaam.
  • Beweegt het paard goed.

WANNEER KIJK JE?

Het observeren van je paard is niet tijd gerelateerd. Je kunt op ieder moment van de dag je paard observeren. Hoe meer je oefent des te sneller kun je veranderingen opmerken. Voor ons bestaat er ook geen echt moment om de mensen om ons heen te observeren. We kijken de gehele dag en schatten de hele dag mensen in. We kijken, luisteren en voelen en hier koppelen we een actie aan. Hetzelfde kunnen we bij onze paarden doen. Begrijp me niet verkeerd hoor. Er zijn gelukkig al heel veel mensen die met hun paarden kunnen lezen en schrijven en dat juich ik alleen maar toe.

WAT IS HET RESULTAAT?

Na al dat observeren kun je aan de slag met je paard. Als het lekker in zijn vel zit dan laat zich dat ook zien. Maar, juist als er dingen in het oog springen zijn dat kleine signalen, soms echter hele grote. Bijvoorbeeld als het paard kreupel is. Door mijn ervaring en dat van veel van mijn collega’s is er bij een verandering in gedrag ook vaak een verandering aan/in het lichaam van het paard aanwezig. Dit kan dan inhouden dat er een verandering in de vachtstructuur is of een koude of juist warme plek op het lichaam is. Maar ook als de huid op de ene plek eenvoudig heen en weer te rollen is en op een andere plek niet, dan is het tijd om eens terug te denken en kijken. Door te leren observeren geef je jezelf en je paard een kans op een gezonde toekomst. Hoe sneller je veranderingen kunt opmerken, des te sneller kun je erop inspringen. Dit heeft echt al vele ernstige klachten voorkomen. En we weten allemaal: VOORKOMEN IS BETER DAN GENEZEN.

Wil je meer weten hoe je je paard in balans kan houden op fysiek, mentaal en emotioneel gebied houdt dan mijn YouTube kanaal in de gaten, waar ik regelmatig een video plaats.

Met de zomer al volop bezig en de hoge temperaturen hoogtij voeren is het van groot belang dat je paard voldoende water binnen krijgt. Hieronder heb je een korte checklist van zaken waar je aan kunt denken en wat je kunt doen voor je paard.

WIST JE DAT?

  • De normale lichaamstemperatuur van een paard ligt tussen de 37,4 en de 38,0˚C. Tijdens warme dagen mag daar best een graadje of 2 bijkomen, maar als de lichaamstemperatuur van een paard oploopt tot boven de 40˚C dan zullen organen en lichaamscellen hier (vaak) blijvende schade door oplopen.
  • En wist je dat paarden met een roze neus verbrandingsgevaar lopen?
  • Een paard heeft verschillende waterplekken nodig. Hij moet direct kunnen drinken om het vocht tekort aan te vullen.
  • Een paard van 600 kg heeft in rust ongeveer 20 liter nodig en bij hitte of zware arbeid kan dit oplopen tot 50 liter per dag. Kan hij ongelimiteerd grazen dan kan hij redelijk in deze behoefte voldoen, want gras bestaat voor 80% uit water.

WAT KUN JE DOEN ZODAT JE PAARD GENOEG WATER KRIJGT:

  • Hooinet flink natspuiten
  • Laten happen naar stukjes appel in een ruime bak met water
  • Bevroren appel en wortel geven.
  • Extra zout geven in de vorm van een zoutblok.
  • Afkoelen met koud water mag maar ga tussen door ook even wandelen, dan krijgt het lichaam de tijd om dit te verwerken. Anders heb je kans dat de bloedvaten zich gaan sluiten.

HOE BESCHERM JIJ JE PAARD TEGEN DE ZON?

Voor paarden met een lichte of roze neus kun je speciale kapjes vinden die je aan een halster kunt vastmaken. Maar er zijn tegenwoordig ook vliegenmaskers met een kapje verkrijgbaar.

Je kunt natuurlijk ook zonnebrand gebruiken, maar dit moet je een aantal keer per dag doen, want door het grazen wrijft hij het eraf.

STAL VOORZORGSMAATREGELEN:

  • Zorgt dat je stal lekker kan luchten en dat de temperatuur niet te ver oploopt. De ideale temperatuur voor een paard is ongeveer tussen de 10 en 15 graden.
  • Zorg dat de watervoorziening naar behoren werkt.
  • Laat vooral je paard niet te hard werken op het heetst van de dag maar kies voor vroeg in de ochtend of avond.

Laats kreeg ik de volgende vraag van een klant. Mijn paard slaat met het achterbeen. Zij vroeg mij wat zij kon doen aan het feit dat haar paard Dolly slaat met het achterbeen bij het opzadelen. Om te kijken naar wat het probleem kan zijn, zijn we eerst een aantal zaken gaan uitsluiten.

STAP 1

Als eerste stap kijk ik altijd kijken naar het fysiek van het paard. In dit geval had de vrouw al een dierenarts laten komen om zaken uit te sluiten. Zoals een maagzweer en eventuele rugklachten. Er is een zadelpasser geweest en hij heeft het zadel gecontroleerd. De singel was niet het probleem en ook het zadel niet. Maar toch bleef Dolly dit gedrag vertonen en werd zelfs al onrustig als mevrouw met het zadel aan kwam lopen.

STAP 2

Om verder op zoek te gaan zijn we gaan kijken naar het gedrag wat Dolly vertoonde bij het opzadelen. Het begon met het slaan van de staart zowel op de poetsplaats als buiten de stal. Maar eenmaal in de buurt slaat zij met het achterbeen. Verder viel het mij op dat ze al onrustig werd bij het aankomen lopen met het zadel en als ze de kans had draaide ze zich weg.

Deze reactie heeft me aan het denken gezet.

Het hoeft namelijk niet alleen het zadel te zijn. Het is zo belangrijk om een goed zadeldek te hebben en net als wij mensen hebben paarden een dunne huid. Dus, bedenk maar eens hoe gevoelig deze moet zijn als ze een vlieg voelen landen. Door dat we dit vaak over het hoofd zien, missen we ook details die anders niet meegenomen worden in de afweging en het onderzoek.

HET DEKJE

Het dekje of de pad kan ons ook al veel informatie geven, nog voor de zadelmaker langskomt. Kijk maar eens goed naar je dekje of pad. Vaak zie je al goed waar de drukpunten zitten onder het zadel. Maar ook aan welke kant je zelf het meeste druk geeft met je lichaam.

We hebben toen een test gedaan met een ander zadeldek en de eerste reactie was hetzelfde. Maar de tweede poging zorgde voor een kleinere reactie met alleen een zwiep van de staart. Toen hebben we weer het oude dekje gepakt en de reactie was heftiger en zelfs zo dat ze niet alleen ging zwiepen met de staart, maar ook slaan met de benen. Om Dolly weer vertrouwen te geven in het nieuwe dekje hebben we kleine stappen genomen en tussendoor hebben we vooral gewerkt aan de ontspanning van Dolly. Eerst laten ruiken. Weg stappen en weer aankomen. Opleggen en weer weghalen. Dit hebben we uitgebreid met het zadel en later het stap voor stap aansingelen. Nu slaat Dolly niet meer met het achterbeen. Maar blijft Dolly rustig staan en met haar hoofd omlaag.

WAAROM SLAAT ZIJ MET HET ACHTERBEEN?

Wat was het verschil? Er zat een harde rand in het dekje door het zweet en vuil. Het klinkt stom dat je dat niet ziet, maar het zijn dingen die nu eenmaal gebeuren. Wanneer je de dekjes niet regelmatig zelf reinigt, laat reinigen of laat drogen en afborstelen na gebruik dan zal dit helemaal kunnen gebeuren.

Waar let jij op als je een zadel check doet? Ik lees hier onder graag jouw antwoord.

Ik wil je graag meenemen in mijn persoonlijke ervaring met  mijn eigen paard, Alvin. Na een aantal jaren werken met paarden was mijn idee om een paard te nemen en deze te op te leiden zodat ik hem kon gebruikten voor de demonstraties van mijn werk. Maar zoals veel paardeneigenaren weten, loopt het niet altijd zoals we het zouden willen.

Haflinger ruin van 3 jaar, had al een verhaal

Mijn dochter en ik hadden ons hart verloren aan een haflinger ruin van nog geen 4 jaar. Na onderzoek en keuring is Alvin bij ons gekomen. De stal waar Alvin tijdelijk kwam te staan was rustig en we konden gaan werken aan een band met hem. We kwamen snel achter dingen die niet klopte met wat verteld was, maar dat gaf niets want wij wilde met een blanco blad beginnen. Was dit een goed idee, misschien wel of juist niet.

Onveilig gevoel en hoe we ermee om zijn gegaan

wanneer ik met hem bezig was merkte ik dat ik afstand nodig had om mezelf veilig te voelen, terwijl mijn dochter echt alles met hem deed. Dit is niet iets wat bevorderlijk werkt voor een betere band.

Toen we hem verhuisd hadden naar een stal bij ons in de buurt veranderde veel voor hem. De rust die Alvin kon vinden was weg. Maar ook de vele vrije tijd in een paddock en weidegang moesten ingeperkt worden. Ik merkte al snel dat Alvin onrustig werd en gebruikte al mijn tools die ik tot mijn beschikking had. Toch was dat niet genoeg en riep ik de hulp in van een vriendin en trainer.

Vanwege het feit dat ik geopereerd moest worden is Alvin naar mijn vriendin gegaan en heeft zij samen met mijn dochter gewerkt aan een andere manier van met elkaar omgaan. Lees “vooral grenzen stellen”. Mijn operatie viel tegen en hierdoor kon ik weken niets met hem doen of in de buurt komen. Dit heeft onze band in het geheel geen goed gedaan. Weer moest ik opnieuw beginnen met zijn vertrouwen winnen. Het lukte moeizaam, maar Alvin had wat trucjes ontdekt die Alvin bij mij kon uitvoeren, simpel weg omdat ik nog lang niet terug was op mijn eigen lichamelijke sterkte. Met grondwerk oefeningen, aandachtsoefeningen en een andere en bewuster manier van aanraken kon ik weer heel ver komen.

Van dressuur naar western rijden

Inmiddels waren we erachter dat Alvin minder plezier leek te hebben met het dressuur rijden. We hebben toen het besluit genomen om hem western te scholen. Hier was ik zelf al een tijdje mee bezig en voelde mij hier goed bij. Tot onze verbazing pakte Alvin dit zo goed op dat het zorgde voor hervonden plezier in het rijden. Onder het zadel ging alles weer stukken beter.  Dit was echter niet het geval met aan de hand werken en lopen. Zoveel plezier als Alvin leek te hebben tijdens het rijden, aan de hand was hier weinig van terug te vinden. Hierdoor kwam ik op het idee om op zoek te gaan naar een opleiding die mij nog meer tools kon geven om met Alvin te werken. Zo ben ik in 2018 begonnen met de opleiding instructeur paard en gedrag.

Jou helpen met jouw uitdaging

Mijn focus in mijn werk heeft naast de paarden vooral op de huisdieren gelegen onder de naam TO BE TOUCHED. Maar vanwege mijn persoonlijke ervaring van de laatste paar jaar met Alvin en nu ook met Tommy.  Kwam ik tot de conclusie dat ik zeker niet de enige ben die met de band van zijn paard stoeit. Door alles wat ik heb geleerd vanuit mijn eigen verleden en heden, heb ik vorig jaar besloten om mij te richten op de mensen en paarden die moeite hebben met de band. Of dit nu komt door een fysiek probleem als trauma of revalidatie of om dat je op zoek bent naar een andere manier van kijken naar en omgaan met je paard.

Ik wil je heel graag helpen! Want een paard kan niet praten, maar laat zeker zien wanneer er problemen zijn.