Tag Archief van: rillig

Ken je het spelletje ezeltje prik waarbij je met een blinddoek een staart op de ezel moet prikken. Nu heeft het in dit geval niets met een ezel of blinddoek te maken, maar alles met de staart. Wist je dat de staart van een paard een spiegel van de rug is? Als je hem DENKBEELDIG zou afhakken?dan kun je hem op de rug leggen met de staartwortel bij de schoft. Als je dan de wervels voelt en je voelt veel spanning of een bobbel dan kun je dit vaak terug vinden in de rug van het paard. Waarom? Wetenschappelijk; geen idee. Mijn ervaring; een weerspiegeling van wat er in de rug gebeurt.

Lichamelijke signalen

Als je een paard hebt wat overal van schrikt en in paniek is dan zijn er een aantal lichamelijke signalen te herkennen.

  • Vaak koude benen en hoeven
  • Lopen op eieren
  • Hoofd hoog
  • Grote neusgaten, soms juist smal en lang
  • Een losse staart
  • Een strakke staart
  • Een geklemde staart

Er komt veel aandacht op de benen en de achterhand. Wat we vaak vergeten is de staart. Heb je deze wel eens bewust afgevoeld. Mag je er wel aankomen. Hoe soepel is de staartwortel. Hoe soepel kun je de staartwervels bewegen.

Ezeltje prik?

Als je kijkt naar het spelletje ezeltje prik dan gaat het om een losse staart die je dan ergens op moet prikken. Als we dit in het perspectief van een paard zetten dan gaat het om een staart die geen verbinding lijkt te hebben met de rest van het lichaam. Dit zie ik vaak bij paarden die langs een vrachtwagen kunnen lopen, maar zich rot schrikken als er een borstel achter hen valt. Maar dan zie ik ook dat de wervels heel strak staan en dat er weinig beweging in is te krijgen. Of de staart wordt zo geklemd dat het lijkt of dat deze tussen de billen is vast geplakt.

Tip voor de staart

Wat kun je doen met een staart als je dit constateert bij je eigen paard. Allereerst geen hakbijl pakken of een zaag. Gebruik je handen om de staart los te maken. Als je paard zijn of haar staart klemt. Ga eerst eens met je handen langs de billen. Je zult zien dat je paard of nog harder gaat klemmen en zijn kont intrekt of juist de staart een klein beetje los laat komen.

Als hij de kont intrekt dan is het handig om eerste eens de staart aan de binnenkant van de benen te wrijven en hem op die manier bewust maken van zijn staart. Of je kunt voorzichtig de staart en de achterhand heen en weer wiegen. Op deze manier zul je merken dat er wat beweging in de achterhand komt en de staart ruimte krijgt om los te komen.

Heb je de ruimte om je hand onder de staart te krijgen dan kun je met een vlakke hand de staart langzaam bewegen en zorgen dat deze iets meer van het lichaam komt.

Verder kun je een pluk haar pakken bij de staartwortel en deze zonder te trekken, bewegen. Als je goed oplet dan zul je een steeds groter oppervlakte van de huid rondom de staartwortel zien bewegen. Hiermee maak je de achterhand weer soepeler.

Zo kan ik nog wel even doorgaan met tips, maar voor nu laat ik het hierbij.

Tot slot

Dus als we het even op een rij zetten kun je met de staart heel veel invloed uitoefenen op het lichaam van je paard. Doe je dit regelmatig dan merk je dat je paard soepeler in het lichaam komt te zitten en dus ook minder snel zal reageren. Ben jij iemand die alleen de staart poetst en invlecht of kijk je ook wel eens op een andere manier naar de staart en wat doe jij dan? Wil je dat hieronder met mij delen?

Wil je meer tips, dan raad ik je aan om mij te volgen op de facebook pagina Oog voor het paard. Of op Instagram @hayanitajanssen. Wil je meer weten wat ik voor jou zou kunnen betekenen neem dan nu contact op.

Tot de volgende keer?

Momenteel zijn mijn dochter en ik op zoek naar een ander paard na het overlijden van Tommy. Hierbij is het natuurlijk van belang dat je een klik hebt met het paard. Maar ook in het zadel moet er een klik zijn. En als je dan op zoek bent naar de klik vindt je hem vaak niet maar komt hij uit een onverwachte hoek.

Het gevaar zit hem in de kleine details

Laatst waren we bij een jonge merrie gaan kijken. Zij was nog niet zo lang onder het zadel, maar wel al een aantal keer in een groep mee, op bosrit geweest en was daar “super braaf”, werd gezegd. Je snapt hem vast wel. Geen probleem. We gaan rijden in een binnenbak, wat zij dus pas 2 keer gedaan had. Er was geen ruiter om voor te rijden en de man zelf reed niet vanwege zijn leeftijd. Ook geen probleem. We rijden allebei al een tijdje en mijn dochter wel is waar veel vaker dan ik, maar het mag geen probleem zijn als je een paard mee naar huis wilt nemen.

Okay, snap je hem al. Dit verhaal heeft natuurlijk al heel wat alarmbellen maar het hoeft niet zo te zijn. Bij het stappen kon je al merken dat ze nog heel erg aan het zoeken was naar haar balans. Op het moment dat je haar in draf vroeg ging ze staken, achteruit en bokken. Vroeg je door dan ging ze wel door en leek ze vooral verward omdat de signalen nog niet duidelijk genoeg bevestigd waren. Het bokken was prima uit te zitten, tot dat ik bedacht dat ik er genoeg van had en zij besloot om opzij te springen. Je snapt het, ik ging een andere kant op dan zij, en belande in het zand. Geen probleem en ik was nog heel.

Eigen schuld dikke bult

Dat ik er af vloog was mijn eigen fout. Ik dacht dat ik het op kon lossen op een andere manier dan alleen doorvragen. Dat heb ik dus moeten bezuren met een vliegles. Wat had ik dan anders kunnen doen? Heel eerlijk had ik ervan af moeten gaan op het moment dat ik zag dat zij moeite had met de reactie van de handelaar toen de zweep in de buurt kwam. Haar rug werd als een plank en de oren stonden plat naar achteren. NIet gedaan dus eigen schuld dikke bult.

Vaak hebben we de kleine signalen niet helemaal door en vragen we dus meer van ons paard dan dat deze op dat moment aan kan. Dit is ook het risico bij het doorvragen van een paard wat angst heeft voor een bepaald element of voorwerp. Of dit nu in de binnenbak is, buiten of tijdens een wedstrijd. Het gebeurt overal en vaak als je het zelf niet ziet.

Er zijn ook van die momenten waarop je het juist wel verwacht en dat het dan niet gebeurt, maar o wee als je een onverwachte beweging maakt of de prullenbak staat ineens aan de andere kant.

Waar let Jij op?

Herken jij dit van je eigen paard en wat doe jij dan. Vraag je door en vind je dat je paard het allemaal moet kunnen? Of hou je er rekening mee dat je paard het oprecht spannend vindt. Wat doe jij dan? Geef jij je paard altijd de schuld of durf je ook naar jezelf te kijken? Wil je dat hieronder met mij delen?

Wil je hier verandering in brengen en oefeningen hebben die je paard kunnen helpen en jou weer plezier in het rijden geven. Dan kan ik je hiermee helpen. Vraag dan hier een reflectie gesprek aan. We maken dan een zoomafspraak en dan kan ik je een aantal tips geven die werken en die je meteen kunt toepassen.  Zeg je dat heb ik niet nodig en mijn paard heeft hulp nodig klik dan hier en we maken een afspraak.

 

We hebben allemaal wel eens van die dagen dat je alleen maar achter de feiten aanloopt. Dit is vast voor jou ook herkenbaar. De boog staat altijd gespannen. Je bent druk op je werk en thuis loopt het ook even niet op rolletjes. Toch moet je ook nog naar je paard toe in de avond of even tussen de middag.

Voor mezelf weet ik heel goed dat het nooit even is en denken dat het tussendoor kan ook niet handig is. Wat vaak gebeurt is dat we dan niet met ons hoofd bij het paard zijn maar bezig met allerlei randzaken. Wist je dat dit invloed heeft op het gedrag van je paard? Zeker als je paard gevoelig is en al reageert op lichte druk.

Vaak is het dat we dan niet meer bezig zijn met onze houding en de signalen die we zelf geven aan het paard. Mocht er dan een geluid zijn dan is de kans groot dat je paard in NO-time aan de andere kant van de bak staat en als je geluk hebt met jou er nog op. Vandaar de gespannen boog?.

Vergeet niet te genieten van je paard

Heb je een niet zo prettige dag of heb je weinig tijd. Kies voor iets naast je paard maar ga er niet op. Dit is niet handig voor je paard, maar ook niet voor jouw zenuwen. Jouw stress reflecteert in het gedrag van je paard. Wil jij linksom gaat hij vaak rechtsom. Wil jij een galop dan kiest hij liever om harder te draven.

Angst en communicatie gaan heel erg samen. Hoe meer stress jij ervaart, hoe meer spanning je paard opbouwt en dus sneller zal schrikken of wegschieten. Het is geen onwil, maar een natuurlijke reactie op de toestand van het lichaam. In mijn werk kom ik veel paarden tegen met spanning in het lichaam en vooral in de achterhand. Vaak zijn ook de benen en vooral de hoeven koud. Let jij hier wel eens op?

Heb je wel eens bewust gekozen om juist niet op je paard te gaan als je een …. dag hebt. Geloof me je paard is je dankbaar als je hiermee aan de slag gaat. Mijn advies: vergeet niet te genieten van je paard en kies voor een poetsbeurt of een wandeling. Het is nu eenmaal quality over quantity.

Hebben paarden koude benen dan kun je iets doen om het bloed weer beter te laten circuleren. Zo werk ik bijvoorbeeld altijd met het losmaken van de heupen en schouders van de paarden. Dit zorgt voor meer ruimte in de passen en meer soepelheid van het lichaam. Door de cirkels kun je ook het bloed stimuleren in de benen en zul je merken dat de benen en hoeven minder koud zijn. Zeker als je dit toevoegt in je dagelijkse routine. Zijn er dingen die jij doet om je paard los te maken en op te warmen? Zou je dat hieronder met mij willen delen? Daar ben ik je super dankbaar voor. Wil je bekijken hoe ik deze oefening doe kijk dan hier op mijn youtube kanaal.

Tot slot

Vond je deze tip waardevol en wil je nog meer tips dan raad ik je aan om mijn E-book “5 tips om je paard in no-time rustig te krijgen waar je ook bent” te downloaden. Hierin deel ik nog meer tips die je naast en op je paard kunt toepassen. Ken je iemand die ook een paard heeft die overal van schrikt dan zou ik het fijn vinden als je dit bericht met hen wilt delen. Wil je nog meer tips of op de hoogte blijven dan kun je me volgen op Instagram of like Oog voor het paard op facebook

En denk er aan “de boog kan niet altijd gespannen staan”.

‘Prikspijt’ is de “spijt die iemand heeft van het feit dat hij zich heeft laten vaccineren tegen een bepaalde besmettelijke ziekte” Volgens van Dale. Volgens Hugo de Jonge is het andersom. Als je juist ziek bent en je niet hebt laten vaccineren.

Voor mij kwam het woord ‘prikspijt’ van pas toen ik Tommy aan het tegenhouden was bij de eerste verdoving. Als je afscheid moet nemen van een dier en de eerste prik gaat er in, dan komt altijd de twijfel. Heb ik de juiste keuze gemaakt? Is er echt niets meer wat we kunnen doen? Wat nou als hij toch weer op zou knappen? Dit alles komt tegen beter weten in. Je hebt je best gedaan. Je uit de naad gewerkt om een oplossing te vinden. De tijd is gekomen om de strijdbijl te laten vallen. Tommy en ik zijn strijdend ten onder gegaan. We hebben alles gegeven wat er was en toch was het niet genoeg. Voor je gevoel is het nooit genoeg en kun je het niet goed genoeg doen.

Vandaag, terwijl ik dit met een zwaar hart en tranen in mijn ogen schrijf, voelt het niet als falen.? Het voelt als een bevrijding. Voor Tommy geen pijn meer en voor mij en mijn naasten even geen emotionele rollercoaster. De vraag en deze herken je misschien zelf ook. “Wat tref ik aan vandaag en hoe gaat het met het rijden?” Dit is de vraag waar ik  ruim anderhalf jaar lang iedere dag weer mee naar stal ben gegaan. Maar, ik had het niet anders willen doen.

Je kiest een maatje en hoopt samen te groeien. Samen naar de toppen van je kunnen en of dit nu een B proefje is of naar de Grand Prix. Je wordt blij van het proces, terwijl je weet dat het ook veel frustratie en boosheid gaat opleveren. Als dan blijkt dat het proces omgegooid wordt om welke reden dan ook is het wel slikken.

‘Prikspijt’ of berouw?

In het begin gaat alles goed en dan komen de eerste scheuren in het proces. Het rijden wordt vliegen en regelmatig met je neus in het zand. Het wandelen wordt een modderrace omdat er een zakje voorbij komt. Je begint je te irriteren aan het gedrag van je paard. In mijn geval was het vanwege een ziekte. Maar in sommige gevallen hoeft hier helemaal geen sprake van te zijn. Vaak zeggen we dan; ‘hij heeft een kronkel in zijn kop, gewoon doorgaan en het komt wel goed’. Toch is dit niet waar.

Elke gedragsverandering heeft een oorzaak en vaak is het lichamelijk. Het hoeft natuurlijk niet zo dramatisch te zijn zoals bij Tom. Een zadel wat anders is gaan liggen door verandering van bespiering kan zelfs al de oorzaak zijn. Een dekje met een harde rand, wat schuurt is ook geen onbekende in dit verhaal. Maar spierpijn of stijfheid werken ook door in het hele lichaam. Dit zorgt voor minder verbinding in het lichaam en dus zal je paard sneller schrikken. Denk maar eens aan de momenten dat jij een steentje in je schoen hebt en je bent aan het lopen. Je let alleen maar op de pijn van het steentje en niet meer waar je loopt, komt er dan iemand de hoek om zetten dan vlieg jij ook met 2 benen de lucht in.

Herken jij iets in dit verhaal en dan ik hoop niet het verhaal van Tommy, want dan moet ik jou condoleren en heel veel sterkte wensen. Maar zijn er voor jou ook wel eens van die “prikspijt” momenten en zou jij eens willen dat ik met je mee kijk naar het gedrag van jouw paard. Vul dan dit formulier in voor een gesprek. Ik zal dan enkele tips met je delen, waardoor jij weer verder kunt met je paard.

Wil je iets kwijt of iets delen? Doe dit dan onder ? dit bericht en dan kunnen we samen het rijden weer leuk maken. Wil je meer weten over mij en hoe ik nu verder ga. Dan kun je me volgen op Instagram@hayanitajanssen of like en volg Oog voor het paard op Facebook

Lot is een merrie van 12 en heeft moeite in de trailer. Zij bouwt spanning op en gaat daardoor ook lastiger de trailer in. In de trailer ontstaat het probleem dat zij omvalt. Als zij met een ander paard staat is er niet echt een probleem, maar gaat zij wel hangen. Als zij alleen staat dan lijkt het of zij de hele wagen afbreekt bij het nemen van de bochten naar rechts. Het blijkt dat zij dan aan het krabben is met haar voorbenen om haar balans te hervinden.

Aan de slag?

Wat ik ga doen is het paard helpen om meer balans te vinden in het lichaam. Maar ook meer souplesse. Zij is stram bij het optillen van haar rechter been en laat haar gewicht op mij steunen in plaats van haar 3 andere benen. Ook de huid van de achterhand laat weinig ruimte bij het bewegen zien.

Als ik aan de slag ga om de huid te ontspannen en rustige bewegingen met de benen te maken, kan ik weer ruimte krijgen en meer souplesse bij het optillen van de benen. Door haar te helpen met omvragen krijg meer ruimte in de bekken. Hierdoor kan zij haar gewicht beter verdelen op over haar 4 benen. Dit werkt dan alleen als zij haar benen overkruist bij het omstappen. Door dit regelmatig te oefenen kan zij straks beter haar balans vinden in de wagen en zal niet haar maatje nodig hebben om haar overeind te houden. Herken je dit?

Stuurloos⛵

Het grappige is dat zij haar staart tijdens het lopen en het werken strak tegen haar aanhoudt en ook wijst hij meer naar rechts op het moment dat hij iets van het lichaam komt. Het is net alsof zij het gebruikt als een stuur en dat is ook zo. Met de staart kan zij haar balans houden. Toch is het handiger om de staart meer ruimte te geven.

Probeer zelf maar eens te lopen met een vel papier tussen je knieën en deze niet te laten vallen. Nu ga je bochten maken. Je zult merken dat je moeite krijgt met het nemen van de bocht en ook overeind te blijven in je lichaam. Ook merk je dan dat je hele lichaam verstijfd. Dus bedenk wat dit voor haar doet in een trailer. Wat dit moeilijk maakt is het niet kunnen staan en mee bewegen met de bewegingen van een trailer of wagen. Je zult altijd het gevoel hebben dat je omvalt. Dit is dus precies het gevoel wat zij heeft.

Groene zeep?

Gelukkig zijn er eenvoudige en veilige oefeningen die je zelf met je paard kunt doen om je paard soepel te houden en hoe soepeler je paard is des te minder zal zij ook last hebben van invloeden van buitenaf. Je kunt je dan ook voorstellen wat een rust dit zal brengen op een concours. Je kunt het creëren van ruimte in het lichaam zien als het rechten van je rug en daar groene zeep opsmeren. Wat men ook doet of zegt, het glijdt er zo weer vanaf.

Lot en haar eigenaar gaan samen met mij aan de slag om haar soepel te maken en haar meer balans te geven. Zodat het trailerladen en haar ritjes in de wagen, geen obstakel meer zijn om naar een wedstrijd te gaan. En jij? Blijf jij zelf door ploeteren of wil je dat ik je help?

Heb jij tips of vragen en wil je deze dan hieronder delen? Dat zou ik fijn vinden. Wil je meer over mij weten dan kun je me volgen op Instagram @hayanitajanssen of Like en volg mijn pagina op Facebook @hayanitajanssen

De namen in de blog zijn fictief om de privacy van mijn klanten te beschermen.

Laatst was ik bij een klant met een schrikachtig paard. Deze had overal last van bakkabouters en bij ieder windvlaagje draaide hij om. Het paard wordt regelmatig bezocht door een osteopaat en heeft homeopathische ondersteuning. Toch is er maar tijdelijk een verschil in het gedrag te merken en bleef hij angstig.

Tijdens het aanraken van zijn benen, merkte ik dat deze lastig aan te raken waren en veel koude plekken had. Ook de hoeven waren ijskoud en dat terwijl het weer erg aangenaam was. Koude plekken ontstaan vaak door een verminderde doorstroming van het bloed. De koude hoeven zorgen er ook voor dat het paard weinig contact heeft met de ondergrond. Het gevolg hiervan is dat ze dus erg schrikachtig kunnen zijn.

Bij het aanraken tilde hij steeds zijn been op en dat is super als je zijn hoeven uit wilt krabben, maar niet als je beschermers of iets dergelijks aan de benen wilt doen.

Waarom is het aanraken van de benen zo belangrijk?

Door het aanraken van de benen help je met een stuk bewustwording. Hierdoor kun je zorgen dat een paard minder angstig is. Maar, ook kan het helpen met de balans en het vertrouwen op verschillende ondergronden. Het licht aanraken en voorzichtig omhoog bewegen van de huid, zorgt voor een betere doorbloeding. Dit kun je makkelijk doen als je toch al met de benen bezig bent om te poetsen.

Het hoeven uitkrabben kun je uitbreiden door; voorzichtig cirkels te draaien met de benen en dan vooral onder het lichaam blijven. Als je klaar bent kun je de hoeven afkloppen om hiermee de connectie met de grond te voelen.

Je kunt je paard aanraken met verschillende artikelen zoals een borstel, je hand, een handdoek, een zweep of een schapenvacht. Al deze artikelen en je handen zorgen voor een ander gevoel. Hoe meer je je paard dit kunt geven hoe meer hij kan hebben aan de benen. En vooral meer zelfvertrouwen.

Wat was de oplossing voor zijn schrikreactie

Bij dit paard ben ik vooral aan de slag gegaan met het voelen van de benen. En daarna, lichte massage oefeningen gedaan om de huid op te tillen en te zorgen dat de benen weer warmer werden. Bij de hoeven heb ik met kloppen en aanraken, hierna in beweging zetten, weer warmte kunnen creëren. De oefeningen die ik gedaan heb, heb ik in de loop van de sessies ook geleerd aan de eigenaar en zij doet deze inmiddels iedere dag. Natuurlijk heb ik het stuk grondwerk niet overgeslagen. Dit is belangrijk voor ieder paard en heeft hier geholpen om niet zoveel met de omgeving bezig te zijn maar bewust en rustig de focus te hebben op de opdrachten.

Herken jij jouw paard in dit verhaal of is jouw paard schrikachtig en kun je niet normaal over het erf of in de bak lopen Wil je hier hulp mee?  Neem dan contact op voor een gratis gesprek. Weet jij iemand die ook een paard heeft die last heeft met bakkabouters laat hem dan deze blog lezen.

Wil je meer over mij weten dan kun je me volgen op Instagram  @hayanitajanssen en stuur me een DM.

Volg me op facebook.