Tag Archief van: haflinger

Pas vroeg iemand mij: “waarom gaan paarden zo snel op de vlucht en zijn ze zo sensibel?” En dan ook vaak nog eens lastig te corrigeren. Het antwoord is meerledig. We fokken de paarden steeds hoger in het bloed en ze worden hierdoor steeds sensibeler. Wat eigenlijk gewoon betekent: gevoeliger, sneller, scherper op prikkels. En dat klinkt in theorie prachtig – tot je paard met een ruk aan het halster je bijna het erf af trekt omdat er een blaadje ritselt..  Een paard is en blijft een vluchtdier, wat betekent dat paarden zo gevoelig zijn en dus al een vlieg of een mug op hun lichaam voelen en dat doen ze al sinds mensenheugenis. HIer hebben wij ik zou bijna zeggen “ge;lukkig” geen invloed op.

Sensibel én snel in de benen… maar tegen welke prijs?

Het paard van tegenwoordig moet snel reageren op wat we met het been vragen. We moeten hem kunnen rijden op onze pinken. Maar om daaraan te voldoen, maken we ze dus steeds sensibeler. En dat betekent ook: gevoeliger voor álles. Niet alleen jouw hulpen. Maar ook voor geluiden, windvlagen, onverwachte bewegingen. En ja, dus ook voor dat mens in het publiek met een klappende paraplu.En wij maar denken; Hoe dan?

En dan fokken we ook nog op uiterlijk…

Maken we een paard gelukkiger met een slankere en rankere bouw, waardoor het mooier kan lopen en steeds verder af komt te staan van de ware taak. Een Fries is allang geen gewone Fries meer (hier bedoel ik niets negatiefs mee, dus voel je vooral niet aangesproken). Nee, je hebt sportfriezen die ranker zijn en super sensibel. Tuurlijk zijn er uitzonderingen op de regel en dat gaat beide kanten op, want gezondheid speelt een hele grote rol in het reageren op situaties. Hetzelfde is de Haflinger. Zelf had ik een Haflinger voor de sport. Rank, snelle pas en hij liep de sterren van de hemel. Maar, was hij nuchter en eigenwijs. Nee, het was een hittepetit die omkeerde als het spannend werd.

Luisteren wij wel écht naar ze?sensibel, rennend paard

En nu komt ‘ie: we worden zo vaak verrast door dat vluchtgedrag omdat we de kleine signalen niet zien. Of niet serieus nemen.

Want geloof me: een paard schrikt nooit zomaar ineens. Er zit áltijd iets voor. Een gespannen nekwelving. Een oog dat nét iets witter wordt. Een staart die nét anders beweegt. Maar we zijn zo druk met wat wij willen, dat we vaak niet meer echt kijken. Niet meer echt luisteren.

En dan: boem! Daar gaat-ie.

Te jong, te snel, te veel…

En dan is er nog iets. We beginnen vaak veel te vroeg. Paarden van 3 worden al ingereden, liefst zo snel mogelijk op niveau. Terwijl ze lichamelijk en mentaal nog lang niet ‘af’ zijn. En dat terwijl we óók nog van ze verwachten dat ze chill blijven tussen alle drukte.

In een gesprek met een collega kwamen we erop: veel jonge paarden worden geselecteerd op prestaties. Maar ja, je kunt niet alleen toppertjes fokken. Dus er zijn ook genoeg paarden die nét niet voldoen aan het plaatje, maar die wel gevoelig en sensibel zijn. En die belanden vaak bij mensen die echt wel het beste met ze voor hebben – maar niet altijd de kennis of tools hebben om daarmee om te gaan.

En dan krijg je dus… spannende situaties

Want wat gebeurt er als jij de kleine signalen mist? Als je niet opmerkt dat je paard al 10 keer geprobeerd heeft te zeggen: “Ik vind dit spannend”? Dan krijg je die paniekreactie. Dat omkeren. Dat wegspringen. En dat lijkt dan ineens uit het niets te komen.

Sommigen van die paarden zijn nog redelijk te kalmeren. Maar anderen? Die gaan over de rooie. En jij? Jij mag mee in de tornado, of je nou wil of niet.

Willen we dat eigenlijk wel, die hypergevoelige types?

Ik snap het hoor. Het ziet er magisch uit, zo’n dansend paard dat op fluisterhulpjes loopt. Maar ik moet eerlijk zeggen: ik heb liever een paard waarmee ik veilig het bos in kan, zonder dat ik elke vogelspin onder het zadel voel.

Maar hé – dat is mijn mening. Die van jou telt net zo goed.

Wat vind jij?

Heb jij ook weleens het gevoel dat je iets mist? Dat je paard ineens “uit het niets” reageert, maar dat je achteraf denkt: hmm… misschien gaf ‘ie toch al wat hints?

Dan wil ik je uitnodigen: kijk eens opnieuw. Zachter. Langzamer. En vooral: met echte aandacht.

En als je denkt: “ja, dat wil ik, maar hoe dan?” – dan help ik je graag. Vul even het contactformulier in, dan plannen we een Zoommomentje. Dan kijk ik even met je mee en geef je een paar tips die je direct kunt toepassen bij je paard.

Of volg me op Instagram of Facebook via @oogvoorhetpaard, dan deel ik daar vaker tips om beter te leren kijken en luisteren – want dat maakt écht het verschil.

 

Afgelopen week was ik bij een dame met een paard wat bang was voor een muisje en daarbij de hele stal op stelten zette. Hij heeft er 3 weken over gedaan om weer normaal in stal te lopen. De eerste dagen was het heel moeilijk en daarna lukte het met alleen een hupsje over de drempel, want daar zat tenslotte het muisje.

Het is natuurlijk niet alleen het muisje, maar ook de ganzen in het land en wat dacht je van tijdens de wedstrijd? Je raad het al “de paraplu!” Vaak gaat de eerste proef super slecht en reageert hij overal op. Maar tijdens het voorstellen stopt hij dan weer wel zijn hoofd in het juryhok. De tweede proef is hij vaak relaxter en kan hij de sterren van de hemel lopen en met de eerste plaats en winstpunten het terrein verlaten.

Gedrag heeft een reden?

Zoals bij ons mensen, speelt het fysieke onderdeel van het paardenlichaam een grote invloed op gedrag. Bij veel spanning in het lichaam schrikken wij ook van het eerste de beste geluidje. Een raam of een deur die dichtklapt, het klepperen van de brievenbus of het blaffen van de hond. Maar ook een voorbij sprintend muisje.

Steeds vaker merk ik dat veel paarden een heel stug velletje hebben en dat er weinig bewegingsruimte in zit. De spieren staan strak of hij is iets te rond voor zijn velletje. Hoe dan ook wil je die spanning uit het lichaam hebben om meer rust te creëren. Dit kun je dan op verschillende manieren doen en met verschillende therapeuten of hulpmiddelen. Dit is super. Ik laat zelf ook regelmatig een fysio/chiropractor komen. Zij heeft een zeer volle koffer met hulpmiddelen en vooral heel veel kennis.

Echter, is het vooral fijn om het zelf ook een zet in de goede richting te geven. Met mijn klanten ga ik aan de slag en geef vooral praktische tips en oefeningen die zij zelf dagelijks kunnen toepassen. Hierdoor kun je voorkomen dat de spanning in het lichaam te veel oploopt en dat het velletje weer strak komt te zitten. Dit neemt niet weg, dat het zeker als je sportgericht met je paard bezig bent, het belangrijk is om hem regelmatig na te laten kijken en behandelen door een fysio/chiropractor. Hierdoor kun je ook blessures voorkomen of juist in een vroeg stadium ontdekken.

Wat kun je doen met voelen en aanraken?

Bij dit paard ben ik eerst gaan inventariseren hoe hij staat en loopt. Vervolgens is het voor mij altijd van belang hoe veel of weinig moeite het paard heeft om op 3 benen te staan. Leunt het op jou of kan hij zijn gewicht goed verdelen over de andere 3 benen. Dit vertelt mij of hij ergens een probleem heeft. Heel vaak zie ik dit terug bij paarden zoals deze, die overal van schrikken.

De staart speelt ook een rol bij de reactie van dit paard. Hij draagt hem strak tegen het lichaam een bij het lopen over een balkje merk je dat hij de kont klemt. Hierdoor struikelt hij dan ook met de achterbenen over de balk.

In dit geval zat de spanning vooral aan de voorkant. Dit paard had moeite met het laten zakken van zijn hals. De ruimte tussen de schouders was er eigenlijk niet. Met deze man ben ik aan de slag gegaan om ruimte te maken tussen de schouders.

Ik ben begonnen met het definiëren van de schouders. Dit kun je makkelijk doen door met de zijkant van je hand de rand van het schouderblad te volgen en voelen of je de hand tussen de hals en schouderblad kunt steken. Hierdoor maak je het paard bewust van de ruimte en kun je hem helpen om de hals te laten zakken. Tenslotte een paard wat altijd het hoofd omhoog heeft, loopt in constante vluchtmodus.

Om te oefenen met het rijden kun je gaan werken met een balansteugel. Hierbij moet je bedenken dat je deze gebruikt om, zoals het woord al zegt, je hem gebruikt om in balans te houden. Je kunt hem gebruiken om te sturen en dan komt de balans mooi van tussen de schouders. Op deze manier hoeft je paard niet in de teugels te hangen en zwaar op de hand te zijn. Als je denkt aan 70% gebruik van de balans teugel en 30% de reguliere teugels, dan kun je deze vooral als noodrem gebruiken.

Tot slot heeft dit muisje een staartje?

Ik geef hier maar wat opties. Er zijn er zoveel, je kunt er een aantal terug vinden in mijn ebook mocht je deze nog niet kennen. Anders kun je op de hoogte blijven door regelmatig een kijkje te nemen op mijn Instagram @oogvoorhetpaard of op mijn facebook pagina @oogvoorhetpaard.

Wil jezelf leren hoe je je paard beter kunt helpen maak dan gelijk een afspraak. Heb je vragen vul dan het formulier in dan spreek ik je snel.

Vrolijke groet,

Anita

 

 

Ken je dat moment dat je in je eigen bubbel aan het nadenken bent over dingen. Of heel gefocust bent op hetgeen waar je mee bezig bent. Als je dan lekker bezig bent komt er iemand binnen of iemand legt een hand op je schouders. Dit is het moment dat jij een meter hoog springt.

Dit gevoel is ook wat paarden kunnen hebben. Je bent aan het rijden en je paard is gefocust op jou met de oren op je gericht en ineens is er een ander paard wat je tegenkomt. Je paard draait om en jij denkt. Huh, je hoofd was net daar en nu hier, wat is er gebeurt?

Met dit verhaal spraak ik laats een jonge dame en zij was er klaar mee om bij het minst geringe de andere kant op te staan met haar paard. Haar paard is heel gevoelig voor indrukken en geluiden. Zij heeft nogal eens de neiging om omhoog te komen of te bokken tijdens het werken. De jonge dame heeft de indruk dat haar paard dit niet expres doet. Maar geen andere manier weet om met de situatie om te gaan. Zij zit altijd in een bubbel als ze samen aan het werk zijn.

zeepbel?

Dit zette mij aan het denken. Een bubbel met werken kan heel fijn zijn, maar in sommige gevallen kan het behoorlijk in je nadeel werken. Ben je niet bang uitgevallen zou je waarschijnlijk denken ‘niet zeuren, maar doorvragen’. Bij een paard als dit kan dat behoorlijk in je nadeel werken. En spat de zeepbel uit elkaar.

Wanneer ik door vroeg over het gedrag kwam er nog veel meer aan het licht. Zo was zij niet gesteld op mensen rond haar stal en zeker niet met eten. Maar ook het lopen in de smalle gang van stal ging altijd in een sneltrein vaart.

Voor mij gaan er dan een aantal belletjes rinkelen. Als een paard moeite heeft met smalle gangen, dan is het niet gek dat deze omdraait, op het moment dat er een tegenligger komt. Ook als je paard niet blij is met mensen en paarden rond stal heeft deze vaak moeite met de eigen ruimte. Wij zeggen dan vaak “zij heeft een grote aura” of een heeft een grote persoonlijke ruimte nodig.

Werken aan een oplossing?

Als je deze twee zaken naast elkaar zet dan kun je dus mooi aan de slag en je paard helpen met het bekend maken van een smalle doorgang. Maar ook met het bewust maken van de omvang van het eigen lichaam. Of te wel met een moeilijk woord de PROPRIOCEPTIE. Dit zijn we dus gaan trainen. We gaan aan de slag met een aantal oefeningen en een parcours met smalle ruimtes door balken en staanders met balken. Deze kun je inzetten als een barrière of afscheiding. Stap voor stap merken we nu dat de bubbel minder heftige reacties oproept.

Een probleem als dit, is niet zo even opgelost en we zullen nog een aantal sessies doen. De afgelopen dagen kreeg ik wel feedback dat het steigeren nog niet was gebeurd, waar het normaal regelmatig voorkwam.

Wil jij ook met meer plezier rijden en minder rodeo? Hoe los jij dit dan op? Zou je dat hieronder met mij willen delen? Dit stel ik erg op prijs.

Zeg je van doe mij dit ook! Dit kan. Druk op de knop en we maken snel een afspraak om samen aan de slag te gaan. Zodat jij veilig met je paard aan het werk kan en samen met plezier te trainen.

Spreek ik je snel? Of zie ik je via een van mijn socials. Facebook Oog voor het paard of insta @hayanitajanssen.

Lot is een merrie van 12 en heeft moeite in de trailer. Zij bouwt spanning op en gaat daardoor ook lastiger de trailer in. In de trailer ontstaat het probleem dat zij omvalt. Als zij met een ander paard staat is er niet echt een probleem, maar gaat zij wel hangen. Als zij alleen staat dan lijkt het of zij de hele wagen afbreekt bij het nemen van de bochten naar rechts. Het blijkt dat zij dan aan het krabben is met haar voorbenen om haar balans te hervinden.

Aan de slag?

Wat ik ga doen is het paard helpen om meer balans te vinden in het lichaam. Maar ook meer souplesse. Zij is stram bij het optillen van haar rechter been en laat haar gewicht op mij steunen in plaats van haar 3 andere benen. Ook de huid van de achterhand laat weinig ruimte bij het bewegen zien.

Als ik aan de slag ga om de huid te ontspannen en rustige bewegingen met de benen te maken, kan ik weer ruimte krijgen en meer souplesse bij het optillen van de benen. Door haar te helpen met omvragen krijg meer ruimte in de bekken. Hierdoor kan zij haar gewicht beter verdelen op over haar 4 benen. Dit werkt dan alleen als zij haar benen overkruist bij het omstappen. Door dit regelmatig te oefenen kan zij straks beter haar balans vinden in de wagen en zal niet haar maatje nodig hebben om haar overeind te houden. Herken je dit?

Stuurloos⛵

Het grappige is dat zij haar staart tijdens het lopen en het werken strak tegen haar aanhoudt en ook wijst hij meer naar rechts op het moment dat hij iets van het lichaam komt. Het is net alsof zij het gebruikt als een stuur en dat is ook zo. Met de staart kan zij haar balans houden. Toch is het handiger om de staart meer ruimte te geven.

Probeer zelf maar eens te lopen met een vel papier tussen je knieën en deze niet te laten vallen. Nu ga je bochten maken. Je zult merken dat je moeite krijgt met het nemen van de bocht en ook overeind te blijven in je lichaam. Ook merk je dan dat je hele lichaam verstijfd. Dus bedenk wat dit voor haar doet in een trailer. Wat dit moeilijk maakt is het niet kunnen staan en mee bewegen met de bewegingen van een trailer of wagen. Je zult altijd het gevoel hebben dat je omvalt. Dit is dus precies het gevoel wat zij heeft.

Groene zeep?

Gelukkig zijn er eenvoudige en veilige oefeningen die je zelf met je paard kunt doen om je paard soepel te houden en hoe soepeler je paard is des te minder zal zij ook last hebben van invloeden van buitenaf. Je kunt je dan ook voorstellen wat een rust dit zal brengen op een concours. Je kunt het creëren van ruimte in het lichaam zien als het rechten van je rug en daar groene zeep opsmeren. Wat men ook doet of zegt, het glijdt er zo weer vanaf.

Lot en haar eigenaar gaan samen met mij aan de slag om haar soepel te maken en haar meer balans te geven. Zodat het trailerladen en haar ritjes in de wagen, geen obstakel meer zijn om naar een wedstrijd te gaan. En jij? Blijf jij zelf door ploeteren of wil je dat ik je help?

Heb jij tips of vragen en wil je deze dan hieronder delen? Dat zou ik fijn vinden. Wil je meer over mij weten dan kun je me volgen op Instagram @hayanitajanssen of Like en volg mijn pagina op Facebook @hayanitajanssen

De namen in de blog zijn fictief om de privacy van mijn klanten te beschermen.

Misschien herken je de volgende situatie. Je gaat naar stal en denkt lekker met je paard aan de slag te gaan. Maar eenmaal aangekomen blijkt je paard een compleet ander idee te hebben. Misschien denk jij dan ook; Mag ik mijn paard bestraffen?

Dit is iets wat mij de afgelopen jaren regelmatig is overkomen en er voor gezorgd heeft dat ik echt niet meer blij was met onze Haflinger. Oké, Haflingers hebben de naam om niet de meest makkelijke pony’s te zijn. Maar ze zijn net als ieder ander dier gevoelig voor jouw eigen stemming. Het klopt in mijn geval dat ik dat jaar nogal wat tegenvallers heb gehad. Waardoor ik fysiek en mentaal echt momenten heb gehad dat ik minder goed in mijn vel zat en daar ligt de oorzaak van het hele verhaal.

connectie, oog voor het paard, paard bestraffen of knuffelenJe beste vriend?

Als je gaat kijken naar de mentale toestand van jezelf en hoe jij met je paard of pony omgaat. Beschouw jij hem dan als je beste vriend en vind je vooral dat hij je aardig moet vinden? Of denk jij nog dat je boven je paard moet staan en dat hij maar moet doen wat jij vindt. In beide gevallen kom je van een koude kermis thuis. Je creëert hier geen betere band mee. Hoe dan wel?

De oplossing is heel simpel. Een dier en dit geldt voor paarden even als honden, heeft regels en structuur nodig, maar vooral een consequente eigenaar/verzorger. Het is niet vandaag wel en morgen niet. Het is niet hard of zacht. Je bent ook niet maar een beetje zwanger. Je zult een lijn moeten trekken met iedereen en je iedere keer weer aan deze regels houden. Hiermee ontstaat er wederzijds respect.

Mag ik knuffelen?

Tuurlijk mag je wel een knuffel geven, maar bedenk je dat niet ieder dier daarvan gediend is. Sommige dieren vinden aanrakingen moeilijk, of juist aanrakingen in een bepaald gebied. Onze Haflinger had moeite met alles wat in de buurt van zijn mond kwam. Nou, dan was het dus zaak om zijn hoofd met rust te laten en hem een knuffel om de nek te geven of liever nog alleen een kriebel. Bij hem gold hoe meer je hem aanraakte hoe onrustiger hij werd. Dit wilde niet zeggen dat hij niet van aanraken hield, maar te veel was niet zijn cup of tea. En daar heb je het al dat woordje Te, dit is nooit goed (alleen in tevreden).

Mag ik mijn paard bestraffen?

paard bestraffen of knuffelen, connectie, oog voor het paardTuurlijk mag je je paard bestraffen en boos worden. Soms kun je niet anders. Ga je dan slaan of schelden. Liever niet.

Volgens Van Dale = be·straf·fen (bestrafte, heeft bestraft) 1straf laten ondergaan; = berispen: iem. voor iets bestraffen; iem. bestraffend toespreken hem de les lezen.

Ook hier moet ik zeggen dat ik een fase heb gehad waarin wij gefrustreerd raakten met het gedrag van onze Haflinger. Met de hulp van een vriendin die zelf al jaren les geeft en bekend is met het inrijden en trainen van paarden. Voor ons was Alvin onze eerste eigen pony en misschien hadden we beter kunnen gaan voor een ouder paard in plaats van een pony van net 3 jaar.

 

Maar nu na al die jaren, kan ik oprecht zeggen dat ik blij ben met de hulp en de investering in de training die wij gedaan hebben. Ik heb de keuze gemaakt om afscheid te nemen van Alvin. Dit was een bewuste keuze die in zijn voordeel was. Hij heeft een plek waar hij goed staat. Nu is Tommy de American Paint Horse in ons leven en maken we een frisse start. Ben ik nog wel eens boos of moet ik mijn paard bestraffen? Oh ja, tuurlijk. Maar ik hoef hem hier niet voor te slaan of te schoppen. Soms kan ik al wegkomen met een stemwaarschuwing of als we helemaal goed bezig zijn, zien we het aankomen.

Je zult misschien denken, hoe kan dit nu? Jij werkt met paarden met gedrag- en gezondheidsproblemen. Dat klopt, mijn kijk op de problemen is ook niet veranderd maar ik ben weer zoveel meer ervaringen rijker die er voorzorgen dat ik de zaken nu beter in perspectief kan zien. Ik besef ook wel dat niet ieder dier hetzelfde is en dat niet ieder mens hetzelfde is, maar er is een overeenkomst en voor mij blijft dit kijken naar het hele plaatje in plaats van alleen naar het gedrag.

Even resumeren:

  • Wees eerlijk naar jezelf. Zit je goed in je vel of heb je een baal dag. Neem dit niet mee. Bedenk dat het misschien beter is om alleen je paard te poetsen of in de stapmolen te zetten. Ga niet rijden of longeren als je echt niet goed in je vel zit. Dit lijdt vaak tot strijd en dan is jullie band de dupe.
  • Hou je van knuffelen kijk dan naar een ander manier of plek. Hou je van kusjes geven of kriebelen aan zijn lip kijk dan of dit lijdt tot frustratie of stimulatie. Wil je quality-time ga dan eens met je paard spelen met bijvoorbeeld een bal.
  • Je paard bestraffen of boos worden is goed als het gaat om het corrigeren van gedrag. Moet dit dan een “foei dat mag je niet doen” worden. Nee, juist niet. Wees direct en consequent. Een dier heeft behoefte aan begeleiding en consequente acties, dit zal leiden tot duidelijkheid en je kunt je paard geen groter plezier doen dan een duidelijke leider zijn.

Wil je meer weten over wat ik doe of hoe ik dingen aanpak dan kun je via onderstaande knop contact met mij zoeken. Ik neem dan zo snel mogelijk contact op. Denk je dat je iemand zou kunnen helpen met mijn verhaal dan mag je hem gerust delen. Wil je jouw ervaring delen dan kun je dat onder dit artikel doen.