Tag Archief van: angstig

Help! mijn paard zet het op een rennen

Help! Mijn paard zet het op een rennen. Dit was vermeld in de onderwerpsregel van een mail van een nieuwe klant.

Misschien herken je dit? Je loopt met je paard over een onbekend terrein. Hij is wat onrustig maar prima te handelen.

Als je voorbij een gebouw loopt met een open deur is er niets aan de hand maar 2 tellen later komt er iemand uit diezelfde deur en je paard zet het op een rennen. Met moeite kun jij het halstertouw vasthouden en hem tot halt roepen. Alleen jouw hartslag zit op 200, want het terrein is drukbezocht door andere ruitercombinaties en je moet er niet aan denken als hij er dwars doorheen was gaan denderen.

Dit is een situatie die veel van mijn klanten wel eens meemaken en vaak loopt het af met brandwonden op de handen of een paard met een blessure. Dit wil je natuurlijk voorkomen.

Wat gebeurt er in het lichaam:

Op het moment dat je op een onbekend terrein bent is je paard natuurlijk wat onrustig in het begin. Vaak als jij rustig bent en je paard is gewend om van wedstrijd naar wedstrijd te gaan is er weinig aan de hand. Het wordt een heel ander verhaal als het de eerste keer is en jij bent ook gespannen voor de wedstrijd. Deze spanning neemt jouw paard ook over.

Een paard is een vluchtdier en zal dus vaak ook kiezen om het op een rennen te zetten. Maar, als er spanning in het lichaam zit, bijvoorbeeld door problemen in de rug of de achterhand. Dan zie je dat de schrik- en vluchtreactie ook versterkt wordt.

3 signalen van het lichaam?

  1. Je kunt stijfheid en/of gevoeligheid dan merken aan de verkorte passen van je paard.
  2. Of met borstelen als je paard zijn rug wegduwt, terwijl jij er met een borstel overheen gaat.
  3. Ook zul je vaak merken dat je paard moeite heeft met het optillen van de achterbenen.

Op het rennen zetten of een andere optie?

Wanneer jouw paard geen andere opties heeft dan het op een rennen te zetten, zal hij dit zeker ook doen. Maar, hoe gaaf is het als jouw paard andere keuzes kan maken. Als hij dit leert hoeft hij niet altijd als Piet Paniek over het wedstrijdveld te rennen. Hij kan juist ademhalen en het hoofd koel houden. Door je paard meer opties aan te bieden kan hij leren dat er niet altijd een grote boze wolf komt om hem te pakken.

Heel belangrijk in dit verhaal is om je paard te laten ontspannen en hem dat ook aan te leren. Wel een disclaimer hier! Als je merkt dat je paard niet okay in zijn lichaam zit, neem dan altijd contact op met een dierenarts of een andere deskundige. Blijf niet zelf zitten vogelen tot dat het te laat is.

Kun je zelf niets doen?

Zeker wel. Je kunt altijd je paard helpen met ontspannen. Door bepaalde bewegingen van de huid van het lichaam kun je het paard laten ervaren dat er ruimte zit in de huid. Je kunt dit vergelijken met je eigen schouders. Als we gespannen zijn, zitten onze schouders vaak onder de oren geplakt. Maar, wanneer je hiervan bewust bent en eens diep ademhaalt merk je al dat er meer ontspanning in je lichaam komt.

Help je paard met dit gevoel door eens goed uit te ademen als bij hem de spanning begint op te lopen. Leer hem om zijn hoofd omlaag te houden in plaats van alleen in de verte te staren. Maak gebruik van je omgeving. Zie je iets waar je bijvoorbeeld omheen kunt slalommen. Of vraag hem een paar pasjes achteruit.

Het is fijn om dit soort oefeningen eerst in een rustige omgeving te doen. Op deze manier leert je paard begrijpen wat je bedoelt en slaat hij het op in het lichaam. Hierdoor leert hij een andere optie in plaats van het op een rennen te zetten. Wat jou weer meer vertrouwen geeft om met hem op stap te gaan. Wil je meer oefeningen, neem dan eens een kijkje op mijn Youtubekanaal.

Tot slot:

Herken je deze situatie en wil je meer oefeningen leren om je paard te ontspannen in elke situatie. Vul het contactformulier in zodat we een gratis gesprek kunnen plannen waarin ik je een aantal tips kan delen die je meteen in de praktijk kunt uitvoeren. Mocht je iemand kennen die wat hulp kan gebruiken stuur dan deze blog door. Je hebt zoveel meer plezier met een koele kikker, dan Piet Paniek.

Tot snel!

/0 Reacties/door

Wapperend Plastic

Een klant had mij gevraagd om haar te helpen met haar paard. Deze merrie durfde niet naar de longeerbak. Dit kwam doordat de longeerbak naast de opslag was van het hooi en kuil. Nu zou dat niet zozeer het probleem zijn maar het bewegen van plastic wat om het kuil zat. Als er maar een klein beetje wind staat gaat het zeil bewegen en is er geen beweging meer in de merrie te krijgen. Lukt het om haar uit de freeze te krijgen dan springt ze de longeerbak in en loopt haar omver.

Omdat je altijd afhankelijk bent van de situatie kun je natuurlijk vragen of het plastic weer goed gesloten wordt of misschien of de balen niet ergens anders heen kunnen. Heel vaak is dit niet mogelijk en zul je dus zelf voor de oplossing moeten zorgen. Dit kan natuurlijk door een andere stal te zoeken, maar is wel wat rigoureus. Aan de slag gaan met je paard en te zorgen dat je beter kunt inspringen op spannende situaties is misschien wel de enige logische stap.

Wat kun je doen en wat weet je?

Je gaat eerst kijken naar je paard en kijken waar en hoe de spanning opbouwt. Vaak merk je dat je paard de spanning op een bepaalde plek gaat opbouwen. Wat je dan gaat doen is een manier zoeken om de spanning hier al omlaag te brengen. Bijvoorbeeld op deze plek stilstaan, belonen voor de rust en dan doorlopen. Vergeet niet dat rust de grootste beloning is voor een paard en dit vaak de voorkeur heeft op eten. Wil je toch iets te eten geven probeer het dan is niet uit de hand te geven maar zoek bijvoorbeeld een deksel of een frisbee. Op deze manier worden je handen en je zakken geen snackbar.

Ga je zelf aan de slag, dan zijn hier 4 tips die je zullen helpen om sneller een beter resultaat te bereiken

Tip 1: Neem de tijd

Een probleem trainen doe je niet een, twee, drie. Hier heb je even de tijd voor nodig. Ga dan ook alleen aan de slag op het moment dat je de tijd hebt en niet 5 minuten voor een afgesproken les. Ook een paard heeft de tijd nodig om dingen te kunnen verwerken. Liever 2 korte sessies dan 1 maal een half uur.

Tip 2: Let op je eigen lichaamstaal

Is de reactie van het paard geen gevolg van je eigen houding. Is het zo dat je paard reageert omdat jij meer spanning op de lijn zet op het moment dat je op de plek des onheils arriveert. Of ga jij sneller lopen en houd je de adem in. Paarden zijn meesters in het lezen van lichaamstaal en kunnen ook nog eens als de beste spiegelen. Dus als vluchtdier zal er altijd een vluchtreactie ontstaan als jij hier aanleiding voor geeft.

Tip 3: Geef je paard iets anders om op te focussen dan het plastic

Wil je een andere opdracht geven denk dan bijvoorbeeld aan een paar stapjes achteruit vragen. Maar niet uit de situatie gaan. Als je weet waar en hoe de spanning opbouwt kun je ook vooraf al maatregelen nemen. Zet bijvoorbeeld eens wat pionnen neer op de weg naar de longeerbak. Op deze manier is je paard hiermee bezig en niet met de omgeving.

Probeer vooral niet zo snel mogelijk van A naar B te gaan, want op deze manier stimuleer je reactie. Het is van belang dat het hoofd van je paard op schoft hoogte is. Op deze manier is ze niet in de Flight modus en kan ze beter haar hoofd bij jou houden. Gaat het hoofd veel lager dan gaan ze vaak in de ontwijking en kunnen ze ook niet leren van het moment.

Tip 4: Laat je paard kennis maken met verschillende ondergronden

Leer je paard bijvoorbeeld lopen over een stuk plastic zeil of over een houten plank. Let daarbij dan op dat de plank groot genoeg is en geen spijkers of schroeven bevat. Verder kun je kiezen voor een oud stuk tapijt of de matten van kunstgras.

Alles wat een paard leert kennen met zijn hoeven geeft meer vertrouwen. Het maakt niet uit of er nu wel of geen ijzers onder zitten. Loop zelf eerst maar eens zonder schoenen over deze attributen en daarna met schoenen aan. Je zult merken dat je het verschil in ondergrond wel voelt.

Bij deze klant was er eigenlijk niet 1 probleem, maar bleken er meerdere problemen. Eén ervan was het plastic en een andere was het lopen door een smalle doorgang. Dit zie ik vaak omdat deze paarden weinig connectie met het hele lichaam hebben en ook geen idee van hun eigen omvang en plaats. Dit noemen we met een mooi woord PROPRIOCEPTIE. Zeg dat maar eens een paar keer achter elkaar met een borrel op?.

Paarden die veel en vaak schrikken hebben veelal spanning in de achterhand zitten en dat is zeker te verhelpen als het niet om een blessure gaat. Dit is altijd handig om eerst uit te sluiten voor je aan de gang gaat met oefenen. Hierbij kun je denken aan problemen in het bekkengebied, maar ook zeker de benen. Wil je hier meer over weten dan kun je in dit filmpje op youtube een aantal signalen vinden van spanning in de rug. Ook in deze blog kun je meer informatie vinden.

Wil je graag hulp met je paard of iemand die met je mee kijkt? Dat kan natuurlijk ook neem dan contact op via het contactformulier.

Heb jezelf tips of vragen wil je die dan hieronder met mij delen? Ken je iemand die geholpen zou zijn met dit artikel? Wil je dan dit artikel delen, het betekent veel voor mij om zoveel mogelijk mensen weer te laten genieten van hun paard en niet langer meer met tegenzin naar stal gaan bij ieder zuchtje wind?

/0 Reacties/door

Waar is de gebruiksaanwijzing

Stel, je gaat eindelijk op vakantie na de hele Covid periode. Je weet dat je paard in goede handen is bij je beste stal vriendin. Naast het voer- en bewegingsschema voor je lieveling, laat je voor je vriendin ook een uitgebreide gebruiksaanwijzing achter voor hoe ze moet omgaan met jouw (b)engel. Die gedraagt zich namelijk niet altijd zoals je zou willen. Eigenlijk schaam je je zelfs een beetje voor het feit dat hij zich altijd losrukt op weg naar de wei, je continu in je mouw hapt als je hem leidt of onmogelijk te longeren is bij meer wind.

Herkenbaar? Sommige mensen denken dat hier niets aan te doen is. Dat het nou eenmaal de aard van het beestje is. En uiteraard zal een deel van het probleem inderdaad te wijten zijn aan het karakter van je paard. Maar uit ervaring weet ik dat ook eigengereide paarden prima te trainen zijn en zich een stuk beter kunnen leren gedragen door daar gericht mee aan de slag te gaan. Want vaak hebben ze simpelweg nooit (goed) geleerd hoe ze zich wel zouden moeten gedragen en dus doen ze maar wat.

Hoe zou je het graag willen zien?

 Belangrijk als je aan de slag gaat om het gedrag van je paard te veranderen is om te weten waar je vandaan komt en waar je naartoe gaat. Sta dus eens stil bij wat je precies irriteert of apart vindt aan het gedrag van je vierbenige rebel. Maak een lijstje van wat voor ongein hij kan uithalen of heeft uitgehaald en wees daarbij vooral eerlijk. Hieronder vind je wat voorbeelden van regels die in jouw gebruiksaanwijzing zouden kunnen staan:

  • ‘Het is belangrijk dat hij een brokje krijgt voordat hij uit stal komt, anders komt hij niet mee. Kies vooral voor een snoepbrok dan voor een handje bix anders komt hij echt niet.”
  • “Als mijn paard naar het land mag, zet haar vaak stil, maar het is nog beter om achteruit te lopen. Op deze manier rukt zij zich niet los.”
  • “Wanneer ik geen zweep bij me heb om hem tegen te houden, loopt hij dwars door mij heen. Neem dus altijd een zweep mee.” (Hier heb ik ook een blog over geschreven)
  • “Ik ga nooit meer zonder lange mouwen naar mijn paard, want hij heeft al eens een flinke hap uit mijn arm genomen. Het dragen van een T-shirt is op eigen risico.”

Je zult misschien denken ‘een beetje extreem’. Nee, dat ook weer niet ik heb ze allemaal wel eens gehoord. Het kan zo zijn dat het gedrag van jouw paard nu toch wel mee valt. Maar het kan natuurlijk altijd nog erger. Het is zeker geen rede om het zo te laten natuurlijk!

Huiswerkopdracht:

Ga er eens goed voor zitten en schrijf alle minpunten van je paard eens onder elkaar op. Vervolgens schrijf je achter ieder punt hoe jij wilt dat je paard zich gedraagt. Denk niet dat het niet kan, maar denk aan de meest ideale omstandigheid. Een beetje ambitie kan nooit kwaad. De kleine stappen van de reis zijn dan zoveel meer waard.

Wat kan je, wat weet je, wat heb je nodig?

Neem nu de lijst eens door en kijk hoe je van punt A naar B kunt komen en wat je daar voor nodig zou kunnen hebben. Heb je zelf de kennis en kunde in huis, ken je iemand of heb je een professional nodig. Alles is okay. Het is tenslotte niet dat je minder waard bent omdat je altijd op een manegepaard of doodbraaf eigen paard hebt gereden. Je hebt dan waarschijnlijk gewoon minder ervaring met uitdagend gedrag.

Guess what? Je bent niet de eerste en zeker niet de laatste die tegen dit gedrag aanloopt. En door de komst van het internet is het mogelijk om bijna alle informatie gratis en voor niets te vinden is. Dit kan zijn op verschillende forums of op sites van paardentrainers.

Weg met de gebruiksaanwijzing!

Zie je het niet zitten om zelf aan de slag te gaan of heb je gewoonweg geen tijd, dan kun je altijd een gedragstrainer of therapeut inschakelen. Deze zal je gerichte tips geven naar aanleiding van het gedrag van je paard. Als je het niet ziet zitten kunnen zij je ook begeleiden tijdens het hertrainen van het gedrag, zodat je geen hele gebruiksaanwijzing meer hoeft achter te laten en jij lekker kunt genieten van je vakantie.

Wil je mijn hulp. Dat kan! Vul het vragenformulier in of maak direct een afspraak en we gaan zo snel mogelijk aan de slag.

Laat die vakantie maar komen??

 

/0 Reacties/door

Schrik en obstakeltraining

Ik zit In de afrondende fase van mijn opleiding voor instructeur van paard en gedrag. Tijdens de afronding is het van belang dat ik een evenement organiseer. Iets wat ik normaal wel al doe en ook workshops geef en dergelijke. Maar nu was het van belang om het bij een vereniging te doen. Of een ponyclub of iets dergelijks? Juist omdat ik me bezig hou met schrikachtige paarden en leek het me leuk om een schrik en obstakeltraining te organiseren voor een vereniging.

Veiligheid voor alles⛑

Nou, zo gedaan, zo bedacht en de schrik en obstakeltraining staat en de afspraak is gemaakt en de eerste vraag komen binnen. Waarom moeten we een cap op? Nou, waarom zou je geen cap op doen? Het is een kleine moeite. Je bent een half uurtje In de bak. Maar, er zijn toch wel heel veel incidenten waarbij je al heel snel een paar benen op je hoofd krijgt, of op je schouder of iets dergelijks. En daarom is het gewoon beter zodra je een paard de hand neemt en in een bak gaat of in een afgesloten ruimte of eigenlijk altijd wanneer je een paard in je handen hebt een cap op je hoofd hebt.

Het wordt wat warmer, dus zijn goede beschermende schoenen van belang. Geen schoenen met stalen neuzen die drukken in, dus dan vind je alleen nog losse tenen in je schoenen. Wil je ook niet hebben. Teenslippers wil je ook niet hebben, want dan vind je tenen vaak naast je slippers. Dus daar zitten we ook niet op te wachten.

Nadat we besproken hebben dat de cap en een paar stevige schoenen, dus een verplichting zijn, komen de volgende vragen. Mogen we het ook op het paard doen? Je zou bijna denken van tuurlijk mag dat, maar bij mij mag dat dus niet. We hebben het hier over een training horsemanship, dat betekent voor mij dat het gaat om 4 paarden benen op de grond en de twee benen van de begeleider ook op de grond. En Waarom? Omdat het belangrijk is dat je vanaf de grond ook je paard kunt besturen en controleren.

Samen communiceren?

Ik weet dat veel mensen zeggen, van ja, maar als ik op mijn paard zit, heb ik juist de grootste problemen. Of andere mensen zeggen juist van ja, maar op mijn paard heb ik juist de meeste controle. In beide gevallen heb je dus een probleem. Want als jij Alleen controle hebt op je paard, betekent dat dat je daarnaast dus heel weinig te vertellen. Laten we wel zijn. Je bent altijd weinig te vertellen, want je hebt het over nou ja gemiddeld 5 à 600 kg en als die nee zegt, dan zegt hij ook gewoon nee en dan kan je doen en Laten wat je wil maar.

Het is wel de bedoeling dat je met elkaar leert communiceren en samen door een deur kunt gaan. En voor veel Mensen is dat een beetje moeilijker, want zij hebben de skills om het paard van bovenaf te besturen. Maar niet de skills om een paard vanaf de grond te besturen. En vaak is het niet eens het stukje vanaf de grond besturen, maar is het een stukje vertrouwen en band opbouwen. Wat ervoor zorgt dat je veilig met elkaar door één deur kan gaan. Vooral op de grond, maar ook als je erop zit.

Een ander verhaal is dat veel Mensen zeggen, van ja, Maar ik heb mijn paard net en Ik weet dat ik In het zadel meer vertrouwen in hem heb als naast het zadel. Maar hoe mooi? Hoe mooi is het dan Als je, juist door een schrik en obstakeltraining, de band met je paard kan bouwen. Je wilt kleine stapjes nemen, je wilt toch juist dat je met elkaar dingen leert en samen groeit in een proces. Waarom zou je het dan niet in kleine stapjes naast elkaar doen in plaats van er bovenop. Ik heb deze insteek nooit begrepen. Maar dat is denk ik, Omdat mijn visie is, dat je eerst een band opbouwt. En als die band er is, dan kun je samen de meest spannende dingen samen oplossen.

Een harde les?

Ik kan me nog heel goed herinneren dat toen wij net onze eerste pony hadden en wij verhuisd waren naar een nieuwe stal, er een schrik en obstakeltraining gedaan werd op stal. Doordat ik vanwege een andere opleiding op dat moment niet In het land was, had mijn dochter besloten om, in overleg met de instructrice, in het zadel deel te nemen aan de schriktraining. In dit geval kon het ook, want er waren instructeurs bij aanwezig. Dus dan ja, is het verzekeringstechnisch ook verantwoord.

Mijn dochter was toen nog een paar jaar jonger. En ook haar beredenering was, dan weet ik wat Ik heb, en dan voel ik waar ik naartoe ga. Ik moet je zeggen dat het niet zo goed afgelopen is, want mijn dochter belandde op de bakrand omdat onze pony dacht, hé, Ik vind dit eigenlijk toch wel heel spannend.

Hij ging ervandoor en zij verloor haar balans doordat hij plotseling omdraaide en dus viel zij met haar schouder op de bakrand. Dit is voor mij de grootste reden geweest waarvoor ik altijd zeg, Eerst vanaf de grond. Bouw daar je band op. Bouw daar de connectie, leer naar mekaar luisteren, leer naar elkaar kijken. En ga vanuit daar pas verder. Zij heeft het op een harde manier geleerd, en ik probeer het mensen, wijs te maken dat. Dat je dat gewoon niet wil?

Tot slot?

Ik ben heel benieuwd hoe jij hierin staat. Zou je dit met mij willen delen? Dat kan hieronder, maar je kunt ook een mailtje sturen naar [email protected]. Wil je zelf hulp met je paard omdat hij vaak last heeft van bakkabouters. Wil je graag naar buiten en vindt je paard daar alles spannend, klik hier en ik ga samen met jou aan de slag zodat jij deze zomer wel buiten kunt rijden met een ontspannen paard. Heb je vragen vul dan het vragenformulier in en ik neem snel contact met je op.

 

/0 Reacties/door

Bubbel

Ken je dat moment dat je in je eigen bubbel aan het nadenken bent over dingen. Of heel gefocust bent op hetgeen waar je mee bezig bent. Als je dan lekker bezig bent komt er iemand binnen of iemand legt een hand op je schouders. Dit is het moment dat jij een meter hoog springt.

Dit gevoel is ook wat paarden kunnen hebben. Je bent aan het rijden en je paard is gefocust op jou met de oren op je gericht en ineens is er een ander paard wat je tegenkomt. Je paard draait om en jij denkt. Huh, je hoofd was net daar en nu hier, wat is er gebeurt?

Met dit verhaal spraak ik laats een jonge dame en zij was er klaar mee om bij het minst geringe de andere kant op te staan met haar paard. Haar paard is heel gevoelig voor indrukken en geluiden. Zij heeft nogal eens de neiging om omhoog te komen of te bokken tijdens het werken. De jonge dame heeft de indruk dat haar paard dit niet expres doet. Maar geen andere manier weet om met de situatie om te gaan. Zij zit altijd in een bubbel als ze samen aan het werk zijn.

zeepbel?

Dit zette mij aan het denken. Een bubbel met werken kan heel fijn zijn, maar in sommige gevallen kan het behoorlijk in je nadeel werken. Ben je niet bang uitgevallen zou je waarschijnlijk denken ‘niet zeuren, maar doorvragen’. Bij een paard als dit kan dat behoorlijk in je nadeel werken. En spat de zeepbel uit elkaar.

Wanneer ik door vroeg over het gedrag kwam er nog veel meer aan het licht. Zo was zij niet gesteld op mensen rond haar stal en zeker niet met eten. Maar ook het lopen in de smalle gang van stal ging altijd in een sneltrein vaart.

Voor mij gaan er dan een aantal belletjes rinkelen. Als een paard moeite heeft met smalle gangen, dan is het niet gek dat deze omdraait, op het moment dat er een tegenligger komt. Ook als je paard niet blij is met mensen en paarden rond stal heeft deze vaak moeite met de eigen ruimte. Wij zeggen dan vaak “zij heeft een grote aura” of een heeft een grote persoonlijke ruimte nodig.

Werken aan een oplossing?

Als je deze twee zaken naast elkaar zet dan kun je dus mooi aan de slag en je paard helpen met het bekend maken van een smalle doorgang. Maar ook met het bewust maken van de omvang van het eigen lichaam. Of te wel met een moeilijk woord de PROPRIOCEPTIE. Dit zijn we dus gaan trainen. We gaan aan de slag met een aantal oefeningen en een parcours met smalle ruimtes door balken en staanders met balken. Deze kun je inzetten als een barrière of afscheiding. Stap voor stap merken we nu dat de bubbel minder heftige reacties oproept.

Een probleem als dit, is niet zo even opgelost en we zullen nog een aantal sessies doen. De afgelopen dagen kreeg ik wel feedback dat het steigeren nog niet was gebeurd, waar het normaal regelmatig voorkwam.

Wil jij ook met meer plezier rijden en minder rodeo? Hoe los jij dit dan op? Zou je dat hieronder met mij willen delen? Dit stel ik erg op prijs.

Zeg je van doe mij dit ook! Dit kan. Druk op de knop en we maken snel een afspraak om samen aan de slag te gaan. Zodat jij veilig met je paard aan het werk kan en samen met plezier te trainen.

Spreek ik je snel? Of zie ik je via een van mijn socials. Facebook Oog voor het paard of insta @hayanitajanssen.

/0 Reacties/door

Gedrag is communicatie

Velen van ons lopen al langer mee in de paardenwereld. Je hoort altijd wel ergens een keer dat een paard zijn ruiter ‘uittest’. Alsof een paard dat besef heeft. Er is nog nooit een paard geweest dat in de ochtend besluit zo vandaag ga ik mijn ruiter uittesten! Behalve als hij Fergus the Horse heet. Maar dan spreken we van antromorphisme en dat is hier niet wat ik bedoel. het gedrag waar ik het over heb noemen we communiceren.

Dit gedrag zul je zien bij manegepaarden, onervaren paarden en paarden die de lastige taak hebben om verschillende ruiters op hun rug te dragen. Een ervaren ruiter stapt op en heeft geen problemen. Wanneer een nieuwe en vaak minder handige ruiter op hetzelfde paard stapt is het  ineens een “stout of weerbarstig” paard. In mijn ervaring is dit niet per se een kwestie van een gedragsprobleem van het paard. Maar eerder van een duidelijkheid of een onderliggend fysiek probleem.

Elke ruiter hoe goed deze ook is geeft net iets andere signalen aan het paard. Je kunt het vergelijken met dat je gewend bent om in een automaat te rijden en je krijgt van de garage een auto met versnelling mee. Dan ben je toch even aan het zoeken waar alles zit, wanneer je moet schakelen en hoe gevoelig het schakelen gaat. Kun je nagaan dat een auto geen eens een zenuwstelsel en hersenen heeft.

Gedrag = communicatie?

Een paard met fysieke disbalans of scheefheid, milde chronische pijn kan zijn fysiek ongemak vaak beter verhullen bij een geoefende ruiter die onbewust door zijn balans een zwak punt van het paard compenseert. Een minder ervaren ruiter is vaak zelf opzoek naar balans en is meer een passagier dan een bestuurder. Dit zal dan vaak leiden tot het testen van de ruiter terwijl hij in werkelijkheid vraagt om de juiste ondersteuning.

Dit gebeurde laatst bij een klant van mij. Zij had een zelf gefokte ruin en deze was goed getraind. Als 4-jarige kon deze knapperd prima mee op bosritten en kon zelfs zonder een probleem een kind van 4 op zijn rug dragen. Hij was altijd rustig en goed in balans totdat hij ineens zijn ruiters ging ‘testen’. Hij draaide om en schrok van iedere beweging en zelfs zijn eigen schaduw. Omdat dit vaak gebeurde onder het zadel met een vreemde ruiter ontstonden er vraagtekens.

Tijdens het werken met haar paard gingen we het een en ander testen. Het paard liep niet kreupel of onzuiver, maar er was gewoon iets wat niet klopte. De dierenarts is ook op onderzoek uitgegaan en na een echo bleek er een scheurtje te zitten in een ligament in het achterbeen. Wat een kanjer toch! Hij is super braaf gebleven en geen moment gevaarlijk geweest. Gelukkig heb ik zoveel mogen leren van de paarden die ik tegen kom en word ik er steeds aan herinnerd om verder te zoeken. Er is altijd een reden voor gedrag en dat is hun manier van communicatie.

Hoe is de communicatie tussen jou en je paard☎

Als jij aan je paard denkt. Denk je dan met plezier aan hem of denk je vooral aan de rotstreek die hij of zij je gisteren leverde door om te draaien terwijl je aan het rijden was? Was hij aan het staken of het bokken omdat er iets veranderd was in de bak door de wind van de afgelopen dagen. Ga eens op een langzamer tempo met je handen over het lichaam van je paard en kijk eens of je verschil in temperatuur in het lichaam kunt vinden. Wees je bewust van wat bijvoorbeeld kou met ons doet. Wat als jij koude voeten hebt, sta je dan ook sterk in je schoenen of kunnen ze je zo omduwen? Als je je paard hebt afgevoeld, zou je dan je ervaringen willen delen onder dit artikel? Ik ben reuze benieuwd.

Wil je meer tips en weten wat je kunt doen, dan kun je me volgen op instagram @hayanitajanssen of like mijn facebookpagina Oog voor het paard 

Of schrijf je in voor de tips en ontvang deze elke week in je mailbox https://oogvoorhetpaard.nl/5-gouden-tips.

Tot de volgende keer?

/0 Reacties/door

Ezeltje prik

Ken je het spelletje ezeltje prik waarbij je met een blinddoek een staart op de ezel moet prikken. Nu heeft het in dit geval niets met een ezel of blinddoek te maken, maar alles met de staart. Wist je dat de staart van een paard een spiegel van de rug is? Als je hem DENKBEELDIG zou afhakken?dan kun je hem op de rug leggen met de staartwortel bij de schoft. Als je dan de wervels voelt en je voelt veel spanning of een bobbel dan kun je dit vaak terug vinden in de rug van het paard. Waarom? Wetenschappelijk; geen idee. Mijn ervaring; een weerspiegeling van wat er in de rug gebeurt.

Lichamelijke signalen

Als je een paard hebt wat overal van schrikt en in paniek is dan zijn er een aantal lichamelijke signalen te herkennen.

  • Vaak koude benen en hoeven
  • Lopen op eieren
  • Hoofd hoog
  • Grote neusgaten, soms juist smal en lang
  • Een losse staart
  • Een strakke staart
  • Een geklemde staart

Er komt veel aandacht op de benen en de achterhand. Wat we vaak vergeten is de staart. Heb je deze wel eens bewust afgevoeld. Mag je er wel aankomen. Hoe soepel is de staartwortel. Hoe soepel kun je de staartwervels bewegen.

Ezeltje prik?

Als je kijkt naar het spelletje ezeltje prik dan gaat het om een losse staart die je dan ergens op moet prikken. Als we dit in het perspectief van een paard zetten dan gaat het om een staart die geen verbinding lijkt te hebben met de rest van het lichaam. Dit zie ik vaak bij paarden die langs een vrachtwagen kunnen lopen, maar zich rot schrikken als er een borstel achter hen valt. Maar dan zie ik ook dat de wervels heel strak staan en dat er weinig beweging in is te krijgen. Of de staart wordt zo geklemd dat het lijkt of dat deze tussen de billen is vast geplakt.

Tip voor de staart

Wat kun je doen met een staart als je dit constateert bij je eigen paard. Allereerst geen hakbijl pakken of een zaag. Gebruik je handen om de staart los te maken. Als je paard zijn of haar staart klemt. Ga eerst eens met je handen langs de billen. Je zult zien dat je paard of nog harder gaat klemmen en zijn kont intrekt of juist de staart een klein beetje los laat komen.

Als hij de kont intrekt dan is het handig om eerste eens de staart aan de binnenkant van de benen te wrijven en hem op die manier bewust maken van zijn staart. Of je kunt voorzichtig de staart en de achterhand heen en weer wiegen. Op deze manier zul je merken dat er wat beweging in de achterhand komt en de staart ruimte krijgt om los te komen.

Heb je de ruimte om je hand onder de staart te krijgen dan kun je met een vlakke hand de staart langzaam bewegen en zorgen dat deze iets meer van het lichaam komt.

Verder kun je een pluk haar pakken bij de staartwortel en deze zonder te trekken, bewegen. Als je goed oplet dan zul je een steeds groter oppervlakte van de huid rondom de staartwortel zien bewegen. Hiermee maak je de achterhand weer soepeler.

Zo kan ik nog wel even doorgaan met tips, maar voor nu laat ik het hierbij.

Tot slot

Dus als we het even op een rij zetten kun je met de staart heel veel invloed uitoefenen op het lichaam van je paard. Doe je dit regelmatig dan merk je dat je paard soepeler in het lichaam komt te zitten en dus ook minder snel zal reageren. Ben jij iemand die alleen de staart poetst en invlecht of kijk je ook wel eens op een andere manier naar de staart en wat doe jij dan? Wil je dat hieronder met mij delen?

Wil je meer tips, dan raad ik je aan om mij te volgen op de facebook pagina Oog voor het paard. Of op Instagram @hayanitajanssen. Wil je meer weten wat ik voor jou zou kunnen betekenen neem dan nu contact op.

Tot de volgende keer?

/0 Reacties/door

Eigen schuld dikke bult

Momenteel zijn mijn dochter en ik op zoek naar een ander paard na het overlijden van Tommy. Hierbij is het natuurlijk van belang dat je een klik hebt met het paard. Maar ook in het zadel moet er een klik zijn. En als je dan op zoek bent naar de klik vindt je hem vaak niet maar komt hij uit een onverwachte hoek.

Het gevaar zit hem in de kleine details

Laatst waren we bij een jonge merrie gaan kijken. Zij was nog niet zo lang onder het zadel, maar wel al een aantal keer in een groep mee, op bosrit geweest en was daar “super braaf”, werd gezegd. Je snapt hem vast wel. Geen probleem. We gaan rijden in een binnenbak, wat zij dus pas 2 keer gedaan had. Er was geen ruiter om voor te rijden en de man zelf reed niet vanwege zijn leeftijd. Ook geen probleem. We rijden allebei al een tijdje en mijn dochter wel is waar veel vaker dan ik, maar het mag geen probleem zijn als je een paard mee naar huis wilt nemen.

Okay, snap je hem al. Dit verhaal heeft natuurlijk al heel wat alarmbellen maar het hoeft niet zo te zijn. Bij het stappen kon je al merken dat ze nog heel erg aan het zoeken was naar haar balans. Op het moment dat je haar in draf vroeg ging ze staken, achteruit en bokken. Vroeg je door dan ging ze wel door en leek ze vooral verward omdat de signalen nog niet duidelijk genoeg bevestigd waren. Het bokken was prima uit te zitten, tot dat ik bedacht dat ik er genoeg van had en zij besloot om opzij te springen. Je snapt het, ik ging een andere kant op dan zij, en belande in het zand. Geen probleem en ik was nog heel.

Eigen schuld dikke bult

Dat ik er af vloog was mijn eigen fout. Ik dacht dat ik het op kon lossen op een andere manier dan alleen doorvragen. Dat heb ik dus moeten bezuren met een vliegles. Wat had ik dan anders kunnen doen? Heel eerlijk had ik ervan af moeten gaan op het moment dat ik zag dat zij moeite had met de reactie van de handelaar toen de zweep in de buurt kwam. Haar rug werd als een plank en de oren stonden plat naar achteren. NIet gedaan dus eigen schuld dikke bult.

Vaak hebben we de kleine signalen niet helemaal door en vragen we dus meer van ons paard dan dat deze op dat moment aan kan. Dit is ook het risico bij het doorvragen van een paard wat angst heeft voor een bepaald element of voorwerp. Of dit nu in de binnenbak is, buiten of tijdens een wedstrijd. Het gebeurt overal en vaak als je het zelf niet ziet.

Er zijn ook van die momenten waarop je het juist wel verwacht en dat het dan niet gebeurt, maar o wee als je een onverwachte beweging maakt of de prullenbak staat ineens aan de andere kant.

Waar let Jij op?

Herken jij dit van je eigen paard en wat doe jij dan. Vraag je door en vind je dat je paard het allemaal moet kunnen? Of hou je er rekening mee dat je paard het oprecht spannend vindt. Wat doe jij dan? Geef jij je paard altijd de schuld of durf je ook naar jezelf te kijken? Wil je dat hieronder met mij delen?

Wil je hier verandering in brengen en oefeningen hebben die je paard kunnen helpen en jou weer plezier in het rijden geven. Dan kan ik je hiermee helpen. Vraag dan hier een reflectie gesprek aan. We maken dan een zoomafspraak en dan kan ik je een aantal tips geven die werken en die je meteen kunt toepassen.  Zeg je dat heb ik niet nodig en mijn paard heeft hulp nodig klik dan hier en we maken een afspraak.

 

/0 Reacties/door

Prikspijt

‘Prikspijt’ is de “spijt die iemand heeft van het feit dat hij zich heeft laten vaccineren tegen een bepaalde besmettelijke ziekte” Volgens van Dale. Volgens Hugo de Jonge is het andersom. Als je juist ziek bent en je niet hebt laten vaccineren.

Voor mij kwam het woord ‘prikspijt’ van pas toen ik Tommy aan het tegenhouden was bij de eerste verdoving. Als je afscheid moet nemen van een dier en de eerste prik gaat er in, dan komt altijd de twijfel. Heb ik de juiste keuze gemaakt? Is er echt niets meer wat we kunnen doen? Wat nou als hij toch weer op zou knappen? Dit alles komt tegen beter weten in. Je hebt je best gedaan. Je uit de naad gewerkt om een oplossing te vinden. De tijd is gekomen om de strijdbijl te laten vallen. Tommy en ik zijn strijdend ten onder gegaan. We hebben alles gegeven wat er was en toch was het niet genoeg. Voor je gevoel is het nooit genoeg en kun je het niet goed genoeg doen.

Vandaag, terwijl ik dit met een zwaar hart en tranen in mijn ogen schrijf, voelt het niet als falen.? Het voelt als een bevrijding. Voor Tommy geen pijn meer en voor mij en mijn naasten even geen emotionele rollercoaster. De vraag en deze herken je misschien zelf ook. “Wat tref ik aan vandaag en hoe gaat het met het rijden?” Dit is de vraag waar ik  ruim anderhalf jaar lang iedere dag weer mee naar stal ben gegaan. Maar, ik had het niet anders willen doen.

Je kiest een maatje en hoopt samen te groeien. Samen naar de toppen van je kunnen en of dit nu een B proefje is of naar de Grand Prix. Je wordt blij van het proces, terwijl je weet dat het ook veel frustratie en boosheid gaat opleveren. Als dan blijkt dat het proces omgegooid wordt om welke reden dan ook is het wel slikken.

‘Prikspijt’ of berouw?

In het begin gaat alles goed en dan komen de eerste scheuren in het proces. Het rijden wordt vliegen en regelmatig met je neus in het zand. Het wandelen wordt een modderrace omdat er een zakje voorbij komt. Je begint je te irriteren aan het gedrag van je paard. In mijn geval was het vanwege een ziekte. Maar in sommige gevallen hoeft hier helemaal geen sprake van te zijn. Vaak zeggen we dan; ‘hij heeft een kronkel in zijn kop, gewoon doorgaan en het komt wel goed’. Toch is dit niet waar.

Elke gedragsverandering heeft een oorzaak en vaak is het lichamelijk. Het hoeft natuurlijk niet zo dramatisch te zijn zoals bij Tom. Een zadel wat anders is gaan liggen door verandering van bespiering kan zelfs al de oorzaak zijn. Een dekje met een harde rand, wat schuurt is ook geen onbekende in dit verhaal. Maar spierpijn of stijfheid werken ook door in het hele lichaam. Dit zorgt voor minder verbinding in het lichaam en dus zal je paard sneller schrikken. Denk maar eens aan de momenten dat jij een steentje in je schoen hebt en je bent aan het lopen. Je let alleen maar op de pijn van het steentje en niet meer waar je loopt, komt er dan iemand de hoek om zetten dan vlieg jij ook met 2 benen de lucht in.

Herken jij iets in dit verhaal en dan ik hoop niet het verhaal van Tommy, want dan moet ik jou condoleren en heel veel sterkte wensen. Maar zijn er voor jou ook wel eens van die “prikspijt” momenten en zou jij eens willen dat ik met je mee kijk naar het gedrag van jouw paard. Vul dan dit formulier in voor een gesprek. Ik zal dan enkele tips met je delen, waardoor jij weer verder kunt met je paard.

Wil je iets kwijt of iets delen? Doe dit dan onder ? dit bericht en dan kunnen we samen het rijden weer leuk maken. Wil je meer weten over mij en hoe ik nu verder ga. Dan kun je me volgen op Instagram@hayanitajanssen of like en volg Oog voor het paard op Facebook

/0 Reacties/door

Groene zeep

Lot is een merrie van 12 en heeft moeite in de trailer. Zij bouwt spanning op en gaat daardoor ook lastiger de trailer in. In de trailer ontstaat het probleem dat zij omvalt. Als zij met een ander paard staat is er niet echt een probleem, maar gaat zij wel hangen. Als zij alleen staat dan lijkt het of zij de hele wagen afbreekt bij het nemen van de bochten naar rechts. Het blijkt dat zij dan aan het krabben is met haar voorbenen om haar balans te hervinden.

Aan de slag?

Wat ik ga doen is het paard helpen om meer balans te vinden in het lichaam. Maar ook meer souplesse. Zij is stram bij het optillen van haar rechter been en laat haar gewicht op mij steunen in plaats van haar 3 andere benen. Ook de huid van de achterhand laat weinig ruimte bij het bewegen zien.

Als ik aan de slag ga om de huid te ontspannen en rustige bewegingen met de benen te maken, kan ik weer ruimte krijgen en meer souplesse bij het optillen van de benen. Door haar te helpen met omvragen krijg meer ruimte in de bekken. Hierdoor kan zij haar gewicht beter verdelen op over haar 4 benen. Dit werkt dan alleen als zij haar benen overkruist bij het omstappen. Door dit regelmatig te oefenen kan zij straks beter haar balans vinden in de wagen en zal niet haar maatje nodig hebben om haar overeind te houden. Herken je dit?

Neem contact op met de zadelkamer

Stuurloos⛵

Het grappige is dat zij haar staart tijdens het lopen en het werken strak tegen haar aanhoudt en ook wijst hij meer naar rechts op het moment dat hij iets van het lichaam komt. Het is net alsof zij het gebruikt als een stuur en dat is ook zo. Met de staart kan zij haar balans houden. Toch is het handiger om de staart meer ruimte te geven.

Probeer zelf maar eens te lopen met een vel papier tussen je knieën en deze niet te laten vallen. Nu ga je bochten maken. Je zult merken dat je moeite krijgt met het nemen van de bocht en ook overeind te blijven in je lichaam. Ook merk je dan dat je hele lichaam verstijfd. Dus bedenk wat dit voor haar doet in een trailer. Wat dit moeilijk maakt is het niet kunnen staan en mee bewegen met de bewegingen van een trailer of wagen. Je zult altijd het gevoel hebben dat je omvalt. Dit is dus precies het gevoel wat zij heeft.

Groene zeep?

Gelukkig zijn er eenvoudige en veilige oefeningen die je zelf met je paard kunt doen om je paard soepel te houden en hoe soepeler je paard is des te minder zal zij ook last hebben van invloeden van buitenaf. Je kunt je dan ook voorstellen wat een rust dit zal brengen op een concours. Je kunt het creëren van ruimte in het lichaam zien als het rechten van je rug en daar groene zeep opsmeren. Wat men ook doet of zegt, het glijdt er zo weer vanaf.

Lot en haar eigenaar gaan samen met mij aan de slag om haar soepel te maken en haar meer balans te geven. Zodat het trailerladen en haar ritjes in de wagen, geen obstakel meer zijn om naar een wedstrijd te gaan. En jij? Blijf jij zelf door ploeteren of wil je dat ik je help?

Neem contact op met de zadelkamer

Heb jij tips of vragen en wil je deze dan hieronder delen? Dat zou ik fijn vinden. Wil je meer over mij weten dan kun je me volgen op Instagram @hayanitajanssen of Like en volg mijn pagina op Facebook @hayanitajanssen

De namen in de blog zijn fictief om de privacy van mijn klanten te beschermen.

/0 Reacties/door