Tag Archief van: Anita Janssen

Scheefheid bij het paard: wat het is en waarom het ertoe doet

Veel mensen zijn verrast als ik zeg dat elk paard van nature scheef is. Maar het is echt zo. Net als wij mensen hebben paarden een voorkeurshouding, een favoriete kant, een dominant been. Dit is volkomen normaal, en vaak is het al vanaf de geboorte aanwezig. Maar zodra wij iets met dat paard gaan doen — rijden, trainen, inspanning vragen — wordt die natuurlijke scheefheid ineens een aandachtspunt.

Want waar het paard in zijn natuurlijke omgeving prima met een voorkeur kan leven, gaat diezelfde scheefheid onder belasting al snel tot problemen leiden. Zeker wanneer wij als ruiter, menner of trainer zelf ook niet helemaal recht zijn — wat bij vrijwel iedereen het geval is.

Scheefheid herkennen: het begint al jong

Scheefheid ontstaat niet altijd door verkeerd trainen of een blessure. Vaak is het aangeboren of ontwikkelt het zich al in de eerste weken van het leven. Denk aan een veulen dat steeds aan dezelfde kant drinkt bij de moeder. Of dat altijd met hetzelfde voorbeen naar voren graast. Het lichaam past zich hierop aan, en ontwikkelt zo een voorkeurskant.

Je ziet het ook bij mensen: probeer maar eens je armen over elkaar te slaan. Voelt prima, toch? Doe het nu eens met de andere arm boven. Onwennig? Precies. Zo voelt het ook voor je paard als jij van hem vraagt om zich aan de ‘lastige’ kant te buigen of te dragen.

Wat gebeurt er als we niets doen?

Zolang het paard zijn lichaam niet intensief hoeft te gebruiken, blijft scheefheid vaak onopgemerkt. Maar zodra we hem onder het zadel vragen om te buigen, verzamelen, draaien of dragen, kan die asymmetrie problemen veroorzaken.

Denk aan:

  • Problemen met het aanspringen in galop aan één kant

  • Onbalans in bochten of op de volte

  • Asymmetrische spierontwikkeling

  • Overbelasting van één been of gewricht

  • Moeilijkheden bij het rechtrichten

  • Terugkerende blessures

Je kunt het vergelijken met een auto waarvan de uitlijning niet goed is. Die rijdt misschien nog wel, maar het gaat zwaarder, kost meer energie en slijt sneller scheef af.

De invloed van de ruiter

We mogen ook naar onszelf kijken. Want wij zijn óók scheef. Misschien zit je zwaarder op één zitbeen, ben je sterker aan één kant, of houd je je teugels niet gelijk. En zo brengen wij onbedoeld onze eigen asymmetrie over op het paard.

Zeker als we scheefheid bij het paard niet herkennen of aanpakken, wordt de disbalans versterkt. Het paard leert compenseren, gaat spanning opbouwen en op den duur ontstaan er fysieke klachten of ongewenst gedrag.

Wat kun je doen om je paard te helpen?

Het goede nieuws is: je kunt hier iets mee. Scheefheid is normaal, maar we kunnen het lichaam van het paard wél helpen om sterker, bewuster en meer in balans te bewegen.

En dat begint niet per se onder het zadel. Sterker nog, veel van dit werk doe je idealiter vanaf de grond. Waarom? Omdat je dan het lichaam van je paard kunt observeren zonder dat jouw gewicht of scheefheid meespeelt. Het helpt om de basis opnieuw op te bouwen. (Hier vind je een video over het observeren van je paard)

Stap 1: Observatie en bewustwording

Begin met kijken. Hoe staat je paard stil?

  • Altijd met hetzelfde voorbeen naar voren?

  • Meer gewicht op één schouder?

  • Eén achterbeen altijd weggedraaid of onder de massa getrokken?

Door goed te observeren leer je waar de asymmetrie zit. Kleine verschillen kunnen grote gevolgen hebben voor het verdere bewegingspatroon.

Stap 2: Werken aan houding en evenwicht vanaf de grond

Oefeningen aan de hand kunnen veel informatie geven over hoe je paard beweegt, waar hij spanning vasthoudt, en aan welke kant hij makkelijker buigt of draagt.
Denk hierbij aan:

  • Wijken voor druk aan beide kanten

  • Buigingsoefeningen op de volte

  • Schouder binnenwaarts en travers in stap

  • Overgangen tussen halt, stap en draf

Belangrijk is hierbij dat het paard leert zijn gewicht gelijkmatig te verdelen en zijn lichaam bewust te gebruiken. Dit draagt bij aan een sterker bovenlijn, meer rompstabiliteit en

 betere zelfhouding. Lees ook mijn blog over de houding van je paard.

Stap 3: Bewustwording van je eigen lichaam

scheefheid, voorkeurskant

Veel problemen die ontstaan tijdens het rijden zijn terug te herleiden naar een scheefheid bij de ruiter. Neem dus ook jezelf onder de loep:

  • Zit je recht in het zadel?

  • Gebruik je je linker- en rechterhand even sterk?

  • Duw je misschien (onbewust) met één been?

Het kan enorm waardevol zijn om eens een video van jezelf te bekijken, of een sessie te doen met een houding- en zitinstructeur.

Scheefheid is normaal — maar mag geen probleem worden

We hoeven ons paard niet ‘perfect recht’ te maken, want dat bestaat niet. Maar we kunnen wél streven naar meer balans en symmetrie, zodat het paard zich met minder compensatie en minder spanning kan bewegen.

Dit is geen eenmalige correctie, maar een doorlopend proces van kleine verbeteringen. Hoe eerder je ermee begint, hoe minder groot de gevolgen worden op lange termijn.

Tot slot: wat kun je vandaag al doen?

  • Observeer hoe je paard staat en beweegt, links vs. rechts.

  • Oefen kleine, rustige buigingsoefeningen vanaf de grond

  • Film jezelf tijdens het rijden en analyseer je zit

  • Verdiep je in rechtrichtend werken, bijvoorbeeld via les of clinics

  • Geef je paard voldoende hersteltijd en afwisseling in training.

Wil je hulp of gewoon dat ik eens met je mee kijk, vul dan hier het contactformulier in.

Schrikgedrag begint vaak in het lichaam – een eenvoudige oefening om je paard meer ontspanning en overzicht te geven

Misschien herken je het: je ligt ‘s nachts wakker en je hoofd speelt die ene gebeurtenis weer af als een soort film. Het moment dat je paard schrok, zich bliksemsnel omdraaide en jij de grond raakte. Of het hek. En daarna ging hij er vandoor. In paniek. Waardoor hij zelf ook nog ten val kwam en zich bezeerde.

Dat soort momenten blijven hangen. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal. Je wilt graag begrijpen waar het misging, en belangrijker: hoe je kunt voorkomen dat het schrikgedrag zich weer herhaalt.

Een van de dingen die ik vaak zie bij paarden die schrikachtig zijn, is dat er sprake is van opgebouwde spanning in het lichaam. En hoewel we geneigd zijn te denken aan ‘een mentaal probleem’, ligt de oorzaak regelmatig op een veel lichamelijker vlak – met name in de nek en hals.

Spanning vernauwt het zicht

Een gespannen nek beperkt letterlijk het zicht van een paard. Als je zelf wel eens last hebt van een stijve nek, weet je hoe beperkend dat voelt. Je draait minder makkelijk, je hele houding verandert, en je wereld wordt simpelweg kleiner. Voor een paard werkt dat precies zo.

En als je minder ziet en voelt dat je minder overzicht hebt, reageer je automatisch sneller en heftiger op prikkels uit de omgeving. Of dat nou een onverwacht geluid is, een lichtvlek op de grond of zijn eigen schaduw.

Als we het schrikgedrag van een paard willen verminderen, moeten we dus niet alleen kijken naar gedrag, maar vooral ook naar fysieke signalen van spanning. En gelukkig kun je daar, op een zachte en rustige manier, zelf iets mee doen.

Een eenvoudige oefening om nek en hals losser te maken

Deze oefening helpt je paard om meer ruimte te ervaren in zijn nek en zichtveld. Dat zorgt voor een rustiger gevoel in zijn lichaam én hoofd. Je hebt er niets bijzonders voor nodig, behalve je eigen aandacht en een beetje tijd.

1. Observeer de manenpositie manen, schrikgedrag

Voordat je begint, kijk eens goed naar de manen van je paard. Liggen ze allemaal aan dezelfde kant? Of zie je ergens een plukje dat spontaan de andere kant op ligt?

Als jij die pluk niet bewust zo hebt gelegd, dan is het heel goed mogelijk dat dat stukje de plek is waar je paard spanning vasthoudt. Een klein maar waardevol signaal.

2. Ontspan de hals

  • Ga aan de linkerkant van je paard staan.

  • Houd met je rechterhand de teugel of lijn losjes vast. Niet trekken, enkel contact.

  • Leg je linkerhand op de hals, met je duim boven de groef en de muis van je hand er net onder.

  • Schuif met lichte druk de muis van je hand langzaam omhoog, in de richting van de oren.

  • Neem hier de tijd voor. Laat je paard voelen wat er gebeurt, en geef hem de kans om daarop te reageren.

Herhaal deze beweging een paar keer, en voeg dan een lichte knijpende beweging toe. Alsof je zachtjes een spons uitknijpt. Begin weer bij het begin van de hals en werk rustig omhoog. Doe dit in totaal vier tot vijf keer, met korte pauzes ertussen.

Je zult waarschijnlijk merken dat je paard langzaam zijn hals gaat strekken. Daarmee creëert hij letterlijk ruimte in zijn nek, wat zorgt voor meer ontspanning en overzicht.

3. Leer hem om soepeler te kijken

Als de nek wat losser is, kun je een stapje verder gaan. Dit helpt je paard om zonder dat hij zijn hele lichaam als een boot moet draaien toch om zich heen te kunnen kijken.

  • Ga voor je paard staan, met je gezicht naar hem toe.

  • Leg je hand losjes op de neusriem of halsterband. Geen druk, alleen steun.

  • Stel je voor dat jij het hoogste punt van een boog bent. Zijn hoofd beweegt naar de zijkant, maar zijn benen blijven op dezelfde plek.

  • Vraag het hoofd voorzichtig een klein stukje naar links door zelf een stap opzij te zetten, en breng het dan weer terugkomen naar het midden.

  • Geef hem even pauze. Dan hetzelfde naar rechts.

Verwacht geen grote bewegingen. Het gaat hier niet om buigen als oefening, maar om het trainen van het zachte meebewegen met de waarneming. Je helpt hem zijn zichtveld op een rustige manier te verbreden. En dat is cruciaal voor een paard dat vaak schrikt.

Wat deze oefening je paard oplevert

Door deze eenvoudige aanrakingen en bewegingen help je je paard om letterlijk ruimer te kijken. Meer overzicht betekent minder paniek. Meer ontspanning betekent dat hij sneller kan terugschakelen naar rust, zelfs als er iets onverwachts gebeurt.

Vergelijk het met jezelf als je een strakke capuchon op hebt of een krappe coltrui draagt. Je kunt je hoofd niet goed draaien, je voelt je beperkt, en bij het minste of geringste schrik je op. Die beklemming zorgt voor stress. Dat gevoel wil je je paard zo veel mogelijk besparen.

Kleine stap, groot verschil

Deze oefening is geen wondermiddel. Maar het is wél een laagdrempelige manier om je paard te helpen met iets waar hij zelf geen woorden aan kan geven. Je brengt zijn aandacht naar zijn lijf. Naar de spanning die hij misschien al lang bij zich draagt. En je helpt hem daar stap voor stap ruimte in te maken.

En wie weet… misschien geef je jezelf daarmee ook weer wat meer vertrouwen. Zodat jij straks niet meer wakker ligt van die val, maar vooruit kunt kijken naar de volgende keer samen. Veiliger, rustiger – en met meer begrip voor wat er écht speelt.

Tot slot

Kom je er niet helemaal uit met de oefeningen of wil je dat ik eens met je mee kijk naar het schrikgedrag van jouw paard. Vul dan hier het contactformulier in en vraag een gratis gesprek aan. Wil je meer over mij weten, neem dan een kijkje op mijn socials.

Je ademhaling is als een soort wifi-router voor je paard: als jij constant ‘onrust’ uitzendt, dan gaat hij dat oppikken. Maar zend jij ‘kalmte’ uit? Dan kan hij daarop inloggen.”

Heb je weleens meegemaakt dat je paard ineens de bocht uitschiet, terwijl jij nog zat na te denken over je to-do-lijst? Je schrikt je een hoedje, je hart maakt overuren, je spieren verkrampen, je ademhaling versnelt… en voordat je het doorhebt, zit je samen met je paard in een heuse paniekspiraal; Gadver, wat een ellende! 🙁

Toch gebeurt het ons allemaal wel eens. Daarom wil ik je laten zien hoe jouw eigen zenuwstelsel non-stop met dat van je paard in overleg is – zonder tussenkomst van woorden. Het is alsof jullie een geheime groepsapp delen, waar elke emotie, beweging en gedachte direct bij je paard binnenkomt. En geloof me, hij luistert als de beste.

In deze blog neem ik je aan de hand (nou ja, eigenlijk meer aan de ademhaling 😉 ) mee door vijf inzichten en bijbehorende oefeningen, zodat jij voortaan de rust bewaard als je paard in de stress gaat. Gewoon, vanaf het eerste moment dat je zijn halster oppakt. Klaar? Let’s go!

1. Jullie stille telefoonverbinding: lichaamstaal op z’n best

Je houding is je onzichtbare tv zender – alles wat je uitzendt, pikt je paard op. Heb je strakke schouders? Dan denkt hij: “Oh oh, gevaar!” Loop jij met een opgeheven kin? Dat voelt hij als ‘alert-stand’. Ben jij aan het wiebelen met je benen dan denkt je paard waarschijnlijk: “Hij gaat iets doen…”

Om je een voorbeeld te geven: Je staat bij de wei en hoort een tractor aankomen. Voor jou is het gewoon verkeerslawaai, maar jouw lichaam verbergt niets: je rug verstrakt, je ademhaling versnelt. En ja hoor, je paard draait zijn oren scherp, en begint met zijn staart te zwaaien. En tja… de tractor was nog niet eens voorbij.

Let eens op wat er gebeurt als je de volgende keer voordat je de wei in loopt twee tellen neemt om bij je houding stil te staan. Laat je schouders eens zakken, ontspan je kaak en voel hoe je voeten stevig contact maken met de grond. Hoe vaker je dit doet, hoe vanzelfsprekender het wordt.

2. Ademhaling: jouw geheime rustknopyoga, ademhaling

Je adem is niet alleen een zuurstofleverancier maar ook een direct seintje naar je paard. Heb je een snelle ademhaling? Dan zet hij het om in: “Paniek, vluchten, NU!” Maar wanneer jij een rustige en lange ademhaling hebt: “Het is safe, ik ben ben rustig.”

Pro-tip: De volgende keer dat je voelt dat je hartslag oploopt, probeer dan deze ademhaling:

  • Adem 4 tellen in via je neus.
  • Houd 1 tel vast.
  • Adem 6 tellen uit via je mond.
  • Herhaal 5 keer.

Na de derde uitademing voel je al een lichte ontspanning. Waardoor je paard ook zijn hoofd kan laten zakken.

3. Sympathisch vs. parasympatisch: je interne schakelaar

Je autonome zenuwstelsel heeft twee standen:

  • Sympathische modus (“actie!”): hart bonkt, spieren spannen, lichaam bereidt zich voor op vechten of vluchten.
  • Parasympatische modus (“ontspan!”): hartslag kalmeert, spijsvertering herstelt, lichaam komt tot rust.

Wanneer jij voornamelijk in dat tweede systeem kunt schakelen, blijft je paard automatisch hangen in zijn veilige herstelmodus. Reflectiepunt: Wanneer heb jij voor het laatst bewust even stilgestaan om je parasympatische modus te activeren voordat je met je paard aan de slag ging?

Door dit regelmatig te oefenen – vijf minuten ademhaling, een kort loopmeditatiemoment of gewoon even zitten met een kopje thee – train je als het ware een innerlijke rustspier. En laat die nou transparant zijn voor je paard!

4. Spiegelneuronen en super kleine bewegingen: de kunst van spiegelen

Paarden spiegelen, alsof ze een levende spiegel zijn. Ze lezen zelfs je échte kleine minibewegingen:

  • Een lichte kanteling van je hoofd.
  • Het klemmen van je kaak.
  • En zelfs je knieën (op slot of juist net iets losser).

Herkenbaar voorbeeld: Je bent aan het rijden en je ziet een plastic zak liggen in de hoek van de bak. Je went aarzelend af om de zak te ontwijken en houd je adem in. Je paard merkt het direct en blokkeert een tandje bij – terwijl hij die zak al een keer was gepasseerd.

Voor je een nieuwe oefening start, check je hoe je lichaam aan voelt: laat je kaak los, ontspan je knieën, adem bewust in en uit. Zo voorkom je dat je paard zich voegt naar jouw (onbedoelde) twijfels.

5. Intentie en helderheid: je innerlijke kompas

Intentie is de onzichtbare belofte die je maakt: “Ik weet wat ik ga doen, en ik doe het met zekerheid.” Wanneer jij met aarzelende stappen aankomt? Je voelt paard: “Ik weet het niet zeker…” Maar kom jij doelgericht aanlopen, dan denkt hij: “Oké, we doen dit samen, ik vertrouw je.”

Oefening: Zet een eenvoudige oefening op: loop samen naar een boom, ga naast elkaar staan en stel je intentie: “Ik wil dat we beiden kalm bij de boom blijven staan.” Herhaal dit met verschillende objecten, steeds even kort, en voel hoe jouw helderheid hem vertrouwen geeft.

Bonus: oefenmomenten zonder spanning

Vergeet niet dat je zenuwstelsel sterker wordt door herhaling – niet door crisismomenten. Plan daarom korte, relaxte sessies waarin je bewust ademt en je houding checkt, zonder dat er echt iets ‘spannends’ gebeurt. Deze mini-momenten maken je zenuwstelsel veerkrachtiger en jouw paard zal het verschil voelen.

Stof om over na te denken

  1. Wat merk jij NU in je lichaam als je dit leest?
  2. Welke ademhalingsoefening ga je direct toepassen bij je volgende stalbezoek?
  3. Waar durf je zachter te zijn voor jezelf én voor je paard?

Door deze inzichten elke dag een momentje aandacht te geven, bouw je aan een stabiele, veilige haven voor jullie allebei. Wil je nog meer tips en oefeningen om je paard te helpen met ontspannen download dan nu mijn gratis Ebook 5 tips om je paard in no-time rustig te krijgen waar je ook bent.

Of neem een kijkje op mijn Instagram waar ik regelmatig tips deel.

 

Verharen, stress en angst

Ken je dat moment dat je in het voorjaar een paard borstelt en er meer haren op jezelf achterblijven dan op de grond? Dat is het teken dat de winterjas eindelijk loskomt. Maar wat als dat bij jouw paard niet gebeurt? Terwijl andere paarden hun vacht soepel laten vallen en veranderen in glanzende sportmodellen, blijft die van jou rondlopen alsof hij een nieuwe carrière als mammoet overweegt.

Als je een angstig of gevoelig paard hebt, kan stress een grote rol spelen bij het verharen. Niet alleen mentaal – als in: ik vind verandering eng – maar ook fysiek. Stress beïnvloedt de hormonen, doorbloeding en energieverdeling in het lichaam, en dat kan er zomaar voor zorgen dat die wintervacht blijft zitten als een hardnekkige wollen trui.

Laten we eens kijken waarom dat gebeurt en, nog belangrijker, hoe je je paard kunt helpen.

Hoe werkt verharen normaal gesproken?

Verharen is een natuurlijk proces dat wordt aangestuurd door de hoeveelheid daglicht, niet door temperatuur (al denken veel mensen van wel). Wanneer de dagen langer worden, produceert het lichaam minder melatonine, wat het signaal geeft om de wintervacht los te laten. Het hormonale systeem zet vervolgens alles in gang, zodat je paard geleidelijk aan zijn dikke jas kwijtraakt.

Bij een gezond, ontspannen paard verloopt dit proces meestal soepel. Maar als stress in het spel is, kan dat voor problemen zorgen.

Wat doet stress met de verharing?

Stress beïnvloedt het lichaam op verschillende manieren, en dat heeft direct gevolgen voor de huid en vacht. Dit is wat er kan gebeuren:

  • Verstoorde hormoonbalans
    Stress zorgt voor een verhoging van cortisol (het stresshormoon), wat de balans van andere hormonen kan verstoren – en daarmee ook de natuurlijke vachtwisseling. Het signaal “tijd om te verharen!” komt dan niet goed door.
  • Slechte doorbloeding
    Angstige paarden spannen zich vaker aan, waardoor de bloedcirculatie in de huid vermindert. En een slechte doorbloeding betekent dat de haarwortels minder goed hun werk kunnen doen, wat verharing vertraagt. Je kunt dit zien alsof de haarzakjes dicht geknepen worden en niet meer open kunnen. Wanneer de spanning er af is kan dit wel.
  • Energie gaat naar overleving, niet naar verharen
    Stress kost veel energie. Een angstig paard is vaak constant alert en gebruikt zijn reserves voor ‘overleven’ in plaats van ‘overbodige’ processen zoals verharen. Gevolg? De vacht blijft langer zitten dan nodig.
  • Slechtere opname van voedingsstoffen
    Langdurige stress kan ook de spijsvertering beïnvloeden, waardoor essentiële voedingsstoffen minder goed worden opgenomen. Dit kan leiden tot een doffe, droge vacht en een vertraagde verharing.

Hoe herken je dat stress de verharing beïnvloedt?

Sommige signalen dat stress meespeelt bij de vachtverzorging van je paard:

✅ De vacht blijft langer dik of ruw aanvoelen dan bij andere paarden.
✅ Verharing gaat onregelmatig: sommige plekken laten los, andere niet.
✅ De vacht lijkt dof of droog, zonder duidelijke medische oorzaak.
✅ Je paard reageert gevoelig op aanraking, alsof borstelen onprettig is.
✅ Hij schudt of schuurt meer dan normaal, zonder dat er sprake is van jeuk of parasieten.

Herken je dit? Dan is het tijd om je paard een handje te helpen.

Wat kun je doen om je paard te helpen met het verharen?

Gelukkig zijn er veel manieren om je paard te helpen ontspannen én zijn vachtwissel soepeler te laten verlopen.

1. Verminder stress in het dagelijkse leven

  • Zorg voor een duidelijke, voorspelbare routine – angstige paarden doen het goed bij structuur en stabiliteit.
  • Bied voldoende sociaal contact en vrije beweging, zodat spanning niet opbouwt.
  • Gebruik rustige trainingsmethoden en geef je paard de tijd om zich veilig te voelen.

2. Stimuleer de doorbloeding van de huidrosborstel verharen stress angst

  • Zachte aanraking en massage helpen de bloedsomloop in de huid verbeteren, waardoor oude haren makkelijker loslaten.
  • Gebruik een zachte borstel of massageborstel, vooral als je paard gevoelig is voor poetsen.
  • Regelmatige beweging (grondwerk, wandelen, lichte training) helpt het lichaam zichzelf te resetten en stimuleert het verharen.

3. Ondersteun de vacht met voeding en supplementen

Sommige voedingsstoffen helpen de vacht en huid optimaal te functioneren:

  • Zink & koper – Essentieel voor een gezonde haargroei en vachtwissel.
  • Omega-3 vetzuren – Ondersteunen een gezonde huid en verminderen ontstekingen.
  • Magnesium – Kan helpen om stressreacties in het lichaam te verminderen.
  • Voldoende ruwvoer – Een gezonde darmflora draagt bij aan een glanzende, sterke vacht en wie wil nu niet die appeltjes zien.

Weet je niet waar je moet beginnen. Neem dan eens contact op met een voedingsspecialist of dierenarts over de beste voeding voor jouw Piet Paniek.

Let op: medische oorzaken uitsluiten

Blijft de vacht echt héél lang zitten? Dan is het slim om even verder te kijken dan alleen stress. Een veelvoorkomende oorzaak van vertraagde verharing is PPID (voorheen bekend als de ziekte van Cushing), een hormonale aandoening die vooral bij oudere paarden voorkomt.

Andere dingen die de vacht en verharing kunnen beïnvloeden zijn:
⚠️ Voedingstekorten (zoals een zink- of kopertekort).
⚠️ Darmproblemen of een slechte opname van voedingsstoffen.
⚠️ Huidproblemen, zoals schimmels of parasieten.

Twijfel je? Een bloedonderzoek bij de dierenarts kan veel duidelijk maken. Laat je ook niet uit het veld slaan als de dierenarts aangeeft dat het niet nodig is. Als het bij jou niet goed voelt, volhouden!

Conclusie: ontspanning helpt bij loslaten – ook bij de vacht!

Verharen is niet alleen een kwestie van daglicht en temperatuur; het is een proces dat sterk beïnvloed wordt door de algehele gezondheid en het welzijn van je paard. Als stress de verharing vertraagt, betekent dat vaak dat het lichaam in een constante staat van alertheid staat – en dat is niet bevorderlijk voor welk natuurlijk proces dan ook.

Door stress te verminderen, de doorbloeding te stimuleren en te zorgen voor goede voeding, help je je paard niet alleen beter te verharen, maar ook fijner in zijn vel te zitten. En dat is uiteindelijk waar het om draait, toch?

Dus, mocht je paard in mei nog steeds rondlopen als een teddybeer: kijk niet alleen naar je rosborstel, maar ook naar hoe je hem fysiek én mentaal kunt ondersteunen.

 

Soms lijkt een probleem met je paard simpel op te lossen, maar vaak zit er veel meer achter. Momenteel werk ik met een jong paard dat zijn benen niet wil optillen en aanrakingen vermijdt, behalve bij het borstelen. De hoefsmid stelde voor om hem vast te zetten, zodat hij wel móést meewerken. Gelukkig koos zijn persoon ervoor om eerst een andere aanpak te proberen – een manier die hem helpt om het zelf te leren, zonder dwang.

Onze eerste ontmoeting:

Omdat het lastig was om hem aan te raken aan de achterbenen ben ik juist aan de voorkant gaan werken. Mijn mentor zei altijd “you’ve got to meet the animal where it is possible for them”. Na onze eerste ontmoeting gaf ik haar oefeningen om hem te laten wennen aan aanrakingen op een andere manier dan met de hand. We gebruikten een zweep als verlengstuk, zodat hij zonder druk nieuwe prikkels kon ervaren. De afgelopen dagen heeft ze hiermee getraind en langzaam zijn vertrouwen opgebouwd.

Toen ik hem observeerde, zag ik dat de spanning al ver vóór zijn benen begint. Zijn ribbenkast voelt asymmetrisch en hij oogt onzeker. De vraag is: oorzaak of gevolg? Voor nu draait het vooral om ontspanning en vertrouwen in zijn eigen lichaam.

Benen en balans:

Balans speelt ook een rol. Een been optillen betekent op drie benen staan – iets wat voor hem onveilig voelt. Misschien is hij bang voor pijn, misschien mist hij stabiliteit. Voordat we van hem kunnen vragen een been te geven, moeten we werken aan dat vertrouwen.

De uitdaging? Hij laat niemand in de buurt van zijn achterhand. Dus nemen we kleine, positieve stappen, zonder dwang en altijd met oog voor veiligheid.

Deze oefeningen die ik hier voor heb gebruikt zijn gericht op het verbeteren van de balans en het opbouwen van vertrouwen bij het paard.

Oefeningen die je zelf kunt uitproberen: benen afstrijken

  1. Aanraking met de zweep: Gebruik de zweep als verlengstuk van je arm om het paard te laten wennen aan aanrakingen op verschillende delen van zijn lichaam, zonder direct in zijn persoonlijke ruimte te komen.
  2. Desensibilisatie: Laat het paard wennen aan verschillende objecten en geluiden om zijn zelfvertrouwen te vergroten en zijn reactie op nieuwe prikkels te verminderen.
  3. Leiden en volgen: Oefen met het paard aan de hand om zijn focus en vertrouwen in jouw leiding te versterken.

Door deze oefeningen regelmatig en met geduld uit te voeren, kun je het vertrouwen en de balans van je paard verbeteren, wat uiteindelijk zal bijdragen aan zijn bereidheid om zijn benen op te tillen en andere gewenste gedragingen te vertonen. In de volgende blog De benen afstrijken bij je paard kun je meer lezen.

Benieuwd hoe deze oefeningen in de praktijk worden uitgevoerd? Bekijk de video hier:???? Help! Mijn paard tilt zijn benen niet op.

Ik houd je op de hoogte van zijn voortgang. Heb jij weleens zo’n uitdaging gehad met je paard? Laat het me weten!

Begrijp jij je paard? Vaak begrijpen we onze paarden niet. Maar, paarden “misdragen” zich niet zomaar om jou te pesten. Ze reageren simpelweg op hun omgeving, wat ze hebben meegemaakt, en wat hun lijf aankan. Wat is jouw taak? Luisteren, aanpassen en samenwerken. Want frustratie kun je ombuigen naar verbinding, en daar ligt de magie. En hé, dit geldt niet alleen voor paarden, maar ook voor hoe we met mensen omgaan.

Geen enkel paard is helemaal symmetrisch. Net als mensen hebben paarden een sterkere kant. Ze zijn vaak een beetje scheef in hun lijf, hebben al jong bepaalde gewoontes ontwikkeld, en dat beïnvloedt alles: van hun houding tot hun gedrag. Veel problemen zoals bokken, steigeren of bijten zijn terug te voeren naar spanning in hun lijf of een gebrek aan lichaamsbewustzijn.

Door beter te begrijpen hoe een paard zijn lichaam gebruikt en wat dat doet met zijn gedrag, kun je dingen bereiken die je nooit voor mogelijk had gehouden. Wat nu moeilijk lijkt, kan makkelijk worden. Wat simpel voelt, kan elegant worden. En daar wil ik graag een voorbeeld van geven.

Zidane’s verhaal:begrijp je paard, versterk de band, verbinding

Zidane was ooit gevallen op het beton en daardoor had hij moeite met het buigen van zijn lichaam. Hij was stijf, onzeker en het werk onder het zadel ging steeds moeizamer. Door hem opnieuw vertrouwen te laten krijgen in zijn lijf, spanning te verminderen met lichte aanrakingen en simpele grondoefeningen, begon hij weer soepeler te bewegen. En het mooiste? Hij kreeg weer plezier in het werk. Dit bewijst dat kleine stapjes enorme impact kunnen hebben.

Door te werken aan de natuurlijke scheefheid van je paard help je hem niet alleen gezonder te blijven, maar ondersteun je ook herstel na blessures. Je geeft hem de kans om sterker, soepeler en blijer te worden. En ondertussen werk je ook nog eens aan een band die sterker is dan ooit. Omdat jullie elkaar begrijpen.


5 tips om vandaag al aan de slag te gaan:

  1. Kijk goed naar je paard

    Hoe beweegt hij in de stal? In de gang? Onder het zadel? Zien zijn bewegingen er soepel uit, of merk je dat hij een kant duidelijk liever gebruikt? Die details geven je waardevolle aanwijzingen.

  2. Werk aan balans

    Grondwerkoefeningen zoals zijgangen met balkjes of cirkelwerk kunnen je paard helpen bewuster te worden van zijn lijf. Het hoeft niet ingewikkeld te zijn, consistentie is de sleutel.

  3. Luister naar wat hij zegt

    Als je paard gedrag vertoont dat je lastig vindt, zoals bokken of wegrennen, vraag jezelf dan eens af: wat probeert hij mij te vertellen? Vaak zit er ongemak, pijn of spanning achter.

  4. Laat spanning los

    Een gespannen paard leert niks. Vind manieren om ontspanning te brengen, zoals zachte aanrakingen met je hand, rustige ademhaling, of gewoon even samen “niks doen”.

  5. Blijf flexibel

    Wat vandaag werkt, hoeft morgen niet meer te werken. Blijf leren, aanpassen en je paard volgen in zijn proces.


Februari: de maand van de liefde

Februari is dé perfecte maand om de liefde te vieren, en dat geldt ook voor de band met je paard! Wil jij werken aan een diepere connectie en je paard helpen om sterker, gezonder en zelfverzekerder te worden?

Schrijf je deze maand in voor mijn programma Meer grip op de angst van je paard en ontvang 10% korting met de code LOVE10. Samen kunnen we die unieke connectie tussen jou en je paard versterken. Neem contact op en start vandaag nog met jullie reis naar vertrouwen, ontspanning en harmonie!

Heb jij een tip of een oefening die jij gebruikt om beter met je paard te communiceren, laat me het dan onder dit bericht weten. Heb je vragen of wil je eens sparren dan kun je me een mailtje sturen naar [email protected] of je stuur me een DM op Instagram. Ik kijk er naar uit om iets van je te horen.

Een paard dat weg van je rent tijdens een wandeling, zelfs op bekend terrein, kan voor behoorlijk wat stress zorgen. Je verwacht dat het paard zich comfortabel voelt op een plek die het kent, maar ineens neemt het de benen en lijkt het alsof alle training en vertrouwen van de afgelopen weken compleet verdwenen zijn. Maar waarom gebeurt dit nou precies? Laten we eens duiken in de psyche van een paard en kijken wat er mis kan gaan.

Veiligheid boven alles

Paarden zijn van nature vluchtdieren. Hun overlevingsmechanisme is erop gericht om gevaar te vermijden. Terwijl wij mensen misschien denken: “Oh, dit is een rustig pad waar we al tientallen keren zijn geweest”, kan een paard iets heel anders ervaren. Hun instinct zegt: “Als er iets verdachts is, ren!”. En die drang om te vluchten is vaak sterker dan wat wij ook maar kunnen bedenken, zelfs op bekend terrein.

Waarom rent een paard weg op bekend terrein?

Er kunnen verschillende redenen zijn waarom een paard weg zou rennen tijdens een wandeling. Hier zijn een paar mogelijke oorzaken:

  1. Onverwachte prikkels
    Zelfs als een omgeving bekend is, kan er altijd iets veranderen. Denk aan een nieuwe geur, een geluid dat je niet eerder hebt gehoord, of een dier dat plots opduikt. Voor een paard kunnen deze prikkels, hoe klein ze ook lijken, een reden zijn om in paniek te raken. Een verdwaalde plastic zak die voorbij waait, kan voor ons gewoon een stuk afval zijn, maar voor een paard is het potentieel levensgevaarlijk. Hun vluchtdrang wordt geactiveerd, en voordat je het weet, schieten ze er vandoor.
  2. Verveelde alertheid
    Soms lijkt het alsof een paard zich op zijn gemak voelt op bekend terrein, maar wat er eigenlijk gebeurt, is dat het paard ‘uit verveling’ op zoek is naar nieuwe stimuli. Dit klinkt misschien gek, maar sommige paarden worden juist meer gespannen op plekken waar niets nieuws gebeurt. Het kan zijn dat ze op zoek gaan naar een reden om alert te blijven, en als ze iets kleins opmerken dat buiten hun routine valt, kan dit de trigger zijn om te vluchten.
  3. Opgekropte energie
    Net zoals wij mensen, kunnen paarden energie opbouwen. Stel je voor dat je paard de afgelopen dagen wat minder beweging heeft gehad, of dat er iets in zijn voeding is veranderd wat meer energie geeft. Ook al lijkt je paard rustig te beginnen aan de wandeling, die opgebouwde energie kan in één keer naar buiten komen. Dit kan zich uiten in nerveus gedrag of een plotselinge vluchtreactie. Bekend terrein of niet, een paard met te veel energie kan een stuk minder beheerst reageren dan normaal.
  4. Ongemak of pijn
    Een andere reden dat een paard kan wegrennen, is fysiek ongemak. Misschien is het zadel niet goed passend, of zit er iets in zijn mond dat pijn veroorzaakt. Een klein steentje in de hoef, een schaafwond of zelfs een verborgen medisch probleem kan een paard uit balans brengen. Wanneer een paard pijn heeft, kan het onverwachts schrikken van een alledaagse situatie, en in paniek de benen nemen. Lees voor verdere tips o.a. mijn blog  Kijk jij naar je paard? Of bekijk mijn video op YouTube over de 10 pijnsignalen bij een paard.

Wat kun je doen als je paard wegloopt?paard rent weg

Als je paard eenmaal weg is, lijkt het misschien alsof je compleet de controle kwijt bent. Maar er zijn stappen die je kunt nemen om de situatie onder controle te krijgen, en belangrijker nog, om te voorkomen dat het gebeurt.

  1. Blijf kalm
    Makkelijker gezegd dan gedaan, toch? Maar als jij in paniek raakt, voelt je paard dit direct aan. Paarden zijn meesters in het lezen van lichaamstaal en emoties. Als jij in paniek bent, versterkt dit alleen maar de angst van je paard. Adem diep in, blijf rustig, en probeer je focus te behouden.
  2. Oefen met desensibilisatie
    Als je merkt dat je paard vaak schrikt van kleine dingen, zelfs op bekend terrein, is het misschien tijd om te werken aan desensibilisatie. Dit betekent dat je je paard geleidelijk blootstelt aan verschillende prikkels in een veilige omgeving. Door ze langzaam te laten wennen aan nieuwe dingen, zullen ze minder snel schrikken als ze iets onverwachts tegenkomen tijdens een wandeling. Dit kun je onder andere doen met schriktraining of zelf met het toevoegen van elementen. Vergeet alleen hierbij niet alles rechts en linksom te introduceren. De hersenen van een paard werken nu eenmaal anders dan die van ons.
  3. Controleer je uitrusting
    Voordat je aan een wandeling begint, controleer altijd je uitrusting. Een goed passend zadel, een comfortabele hoofdstel en een check van de hoeven kunnen helpen om te voorkomen dat je paard fysieke ongemakken ervaart. Zorg ook dat de riemen niet te strak zitten en dat alles goed afgesteld is, zodat je paard zich fysiek op zijn gemak voelt.
  4. Bouw vertrouwen op
    Vertrouwen is de sleutel in elke relatie, en dat geldt zeker ook voor de band met je paard. Zorg ervoor dat je paard jou als leider ziet, iemand die het vertrouwen waard is. Dit doe je niet door hardhandig te zijn, maar door consequent en geduldig te zijn. Kleine stapjes bouwen aan vertrouwen maken een groot verschil op de lange termijn. Als je paard weet dat jij er bent om hem te beschermen, zal hij minder snel in paniek raken en vluchten.
  5. Werk aan mentale en fysieke balans
    Zorg ervoor dat je paard mentaal en fysiek in balans is voordat je aan een wandeling begint. Dit betekent voldoende beweging en mentale uitdaging. Als je merkt dat je paard te veel energie heeft, kan het helpen om hem eerst in de bak of longeercirkel te laten uitrazen voordat je op pad gaat. Een moe paard is vaak een rustiger paard! In mijn artikel over de 3 Pilaren van balans voor paarden kun je meer lezen over de connectie van mentale en fysieke balans

Hoe voorkom je dat je paard opnieuw weg rent?

Hoewel je nooit 100% kunt voorkomen dat je paard schrikt of vlucht. Toch zijn er een paar dingen die je kunt doen om de kans te verkleinen. Werk regelmatig aan vertrouwen en gehoorzaamheid. Neem de tijd om nieuwe plekken en prikkels te introduceren. En, zorg ervoor dat je paard zowel mentaal als fysiek in balans is. Dit alles helpt om te zorgen dat jullie wandelingen niet alleen ontspannend zijn, maar ook veilig.

Kortom, zelfs op bekend terrein kan er van alles gebeuren dat een paard doet schrikken en vluchten. Door je paard beter te begrijpen, alert te zijn op mogelijke oorzaken, en door proactief te werken aan vertrouwen en balans, kun je de kans op zulke situaties minimaliseren. Uiteindelijk draait het allemaal om samenwerking tussen jou en je paard – en dat begint met wederzijds begrip.

Wil je meer weten dan kun je natuurlijk altijd een bericht achter laten in de reacties of vul het contactformulier in. Heb jij nog tips of ideeën dan lees ik die ook graag.

We hebben het allemaal wel eens meegemaakt. Je denkt dat je goed voorbereid bent, je paard lijkt kalm, en je besluit een avondwandeling te maken nu de dagen korter worden. Maar ineens, uit het niets, schrikt je paard. Een schaduw, een geluid of zelfs gewoon de stilte – en voor je het weet zit je in een spannende situatie. Het kan behoorlijk frustrerend zijn, vooral als je het gevoel hebt dat je al alles hebt geprobeerd om je paard te helpen ontspannen. Maar wat doe je als je paard toch blijft schrikken in het donker?

In deze blog gaan we dieper in op de volgende stappen die je kunt nemen om je paard te helpen ontspannen, en – nog belangrijker – om samen met vertrouwen door deze donkere maanden heen te komen.

1. Terug naar de basis: Vertrouwen opbouwen

We kunnen het niet vaak genoeg zeggen: de basis van een ontspannen paard ligt in het vertrouwen tussen jou en je paard. Als je paard nerveus blijft, ook al heb je al eerder stappen ondernomen, kan het een goed idee zijn om terug te gaan naar de essentie van jullie relatie.

Hoe voelt je paard zich bij jou in rustige, dagelijkse situaties? Is hij ontspannen tijdens het poetsen, opzadelen of gewoon naast je in de stal staan? Dit soort momenten lijken misschien klein, maar zijn cruciaal voor het opbouwen van vertrouwen. Je wilt dat je paard jou ziet als de persoon die hem door spannende momenten kan begeleiden. Dit betekent dat je consistent kalm en geduldig moet blijven, zelfs in stressvolle situaties.

Neem bijvoorbeeld de tijd om met je paard te ‘chillen’ zonder enige verwachting. Misschien gewoon wat tijd samen doorbrengen in de paddock, zonder dat er iets moet gebeuren. Dit soort momenten kunnen helpen om een sterkere vertrouwensband op te bouwen. Soms mag je ook vertrouwen op extra ondersteuning om eerst een basis te leggen. Je kunt bijvoorbeeld denken aan natuurlijke supplementen zoals Bachbloesem of etherische oliën. Maar zelf gebruik ik met heel veel vertrouwen en goed resultaat Magnesiumcitraat van Vitalstyle. 

2. Verminder het schrikken en oefen in een veilige omgevingschriktraining, wandelen in het donker

Als je paard steeds schrikt tijdens wandelingen in het donker, kun je overwegen om de prikkels van buiten naar binnen te halen. Een schriktraining in een gecontroleerde omgeving kan je paard helpen wennen aan onbekende geluiden en beelden, zonder de extra stress van het buiten zijn.

Probeer bijvoorbeeld in de bak of op stal een paar prikkels te introduceren die je paard onderweg zou kunnen tegenkomen. Een ritselend plastic zakje, een paraplu die openklapt, of zelfs een zaklamp die onverwacht aan- en uitgaat. Vergeet ook niet de laag hangende takken. Zorg ervoor dat je begint met kleine, beheersbare prikkels en beloon je paard telkens wanneer hij kalm blijft. Zo kun je stap voor stap opbouwen, terwijl je de situatie onder controle hebt.

Heb je geen toegang tot een binnenbak? Dan kun je deze oefeningen ook buiten doen, maar begin op een plek waar je paard zich comfortabel voelt, zoals een bekend stuk terrein vlak bij huis. Begin met trainen in het schemer, dit verminderd de kans op het schrikken in het donker als je hier langzaam naar toe werkt.

3. Je eigen energie en lichaamstaal

Het klinkt misschien cliché, maar paarden voelen echt alles wat wij doen. Hoe vaak heb je niet gehoord dat paarden “spiegels” zijn van ons gedrag? Als jij gespannen bent omdat je denkt dat je paard zal schrikken, is de kans groot dat hij precies dat doet. En ik weet het, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Want als je paard een paar keer flink is geschrokken, is het lastig om zelf kalm te blijven. Maar jouw lichaamstaal en ademhaling kunnen het verschil maken.

Probeer tijdens het wandelen te letten op je ademhaling en lichaamsgebruik. Als je merkt dat je paard gespannen wordt, adem dan bewust diep in en uit, laat je schouders zakken en blijf ontspannen in je houding. Hoe meer jij kalm en zeker overkomt, hoe groter de kans dat je paard zich ook kalmer voelt. Denk eraan: je paard kijkt naar jou voor leiding. Als jij de rust zelve bent, zal hij sneller diezelfde energie overnemen. Lees meer hierover in mijn blog: Verander je gedachten, verander het gedrag van je paard

4. Een ervaren wandelmaatje kan wonderen doen

Paarden zijn kuddedieren en vinden vaak geruststelling bij andere, rustigere paarden. Als jouw paard in paniek raakt in het donker, kan een ervaren wandelmaatje een geweldige oplossing zijn. Loop een paar keer mee met een ander paard dat kalm is in het donker. Jouw paard zal van dit gedrag leren en zich veiliger voelen in het gezelschap van een rustige, betrouwbare kuddegenoot.

Probeer deze methode een paar keer en kijk hoe je paard zich gedraagt. Grote kans dat hij meer zelfvertrouwen krijgt, simpelweg door te volgen wat het andere paard doet. Vervolgens vergroot dit de kans op minder schrikken in het donker.

5. Belonen werkt beter dan straffen

We kennen allemaal die momenten waarop je paard schrikt, plotseling stopt of zelfs probeert weg te rennen. Het is verleidelijk om boos te worden of je paard vooruit te willen dwingen, maar dat werkt meestal averechts. In plaats daarvan is het belangrijk om je paard positief te bekrachtigen als hij kalm blijft of snel herstelt van een schrikmoment.

Geef je paard bijvoorbeeld een aai, een snoepje of zelfs gewoon een geruststellende stem wanneer hij goed reageert. Dit helpt hem om de angstige situatie te associëren met iets positiefs. Het doel is om je paard te leren dat kalm blijven beloond wordt, terwijl paniekgedrag geen verdere prikkels ontvangt. Dit vergt tijd en consistentie, maar je zult merken dat je paard uiteindelijk rustiger zal reageren op prikkels, omdat hij positieve associaties heeft opgebouwd.

6. Geduld, geduld en nog meer geduld

We willen allemaal dat ons paard snel leert en kalm blijft in elke situatie. Maar, net als mensen, hebben sommige paarden meer tijd nodig om aan nieuwe omstandigheden te wennen. Misschien duurt het weken of zelfs maanden voordat je paard zich echt op zijn gemak voelt tijdens wandelingen in het donker, en dat is helemaal oké.

Blijf werken aan kleine stapjes vooruit, vier de successen (hoe klein ook) en blijf geduldig. Rome is niet in één dag gebouwd, en jouw paard zal ook niet in één keer zijn angsten overwinnen. Geduld en consistentie zijn de sleutels tot succes.


Tot slot
Onthoud dat elk paard anders is en dat sommige paarden simpelweg meer tijd nodig hebben om te wennen aan het wandelen in het donker. Door geduld, vertrouwen en positieve ervaringen op te bouwen, zul je uiteindelijk een rustiger, zelfverzekerder paard krijgen. En hoe fijn is het om samen met je paard van de herfst- en winteravonden te genieten, zonder dat er schrikmomenten zijn?

Heb jij nog specifieke vragen of wil je wat persoonlijke tips voor jouw paard? Laat een reactie achter of stuur me een bericht, ik help je graag verder!

Herken je dit: Je legt het dekje op je paard en draait je om, om het zadel te pakken. Zoef! Daar schoot je paard langs je heen, door de deuropening naar buiten. Je kunt dan zeggen; had hem dan ook vast gezet of had je de deur niet goed dicht gedaan, zeker. Maar, wat ook het geval is, dit doet er niet toe.  Het is een veelvoorkomende situatie waarbij paarden onrustig worden tijdens het opzadelen, en het kan voor paardeneigenaren soms een bron van zorg of frustratie zijn. Laten we de verschillende aspecten van dit gedrag eens nader bekijken en mogelijke oorzaken identificeren.

Spanning en Stress tijdens het opzadelen:

Wanneer een paard onrustig wordt bij het opzadelen, kan spanning en stress een belangrijke factor zijn. Omdat het vooruitzicht van een rit kan spanning opwekken bij het paard. Vooral als hij niet comfortabel is met het rijden of als hij eerdere negatieve ervaringen heeft gehad. Deze spanning kan zich manifesteren in verschillende vormen van gedrag.

  • zwiepen met de staart.
  • rollen met de ogen, veel oogwit.
  • stampen met de voeten.
  • onrustig bewegen.
  • Oren plat in de nek.
  • In extreme gevallen kunnen ze dus ook wegrennen.

Fysiek Ongemak door het Zadel:opzadelen

Een ander aspect om te overwegen is of het paard fysiek ongemak ervaart door het zadel. Een slecht passend zadel kan drukpunten veroorzaken en pijn veroorzaken, wat resulteert in ongemak en onrustig gedrag. Ook kan een onjuist geplaatst of slecht onderhouden zadel bijdragen aan dit probleem. Het is belangrijk om regelmatig het zadel en de zadelpassing te controleren om ervoor te zorgen dat het comfortabel en geschikt is voor het paard. Gek genoeg hebben dekjes en pads ook invloed . Als je een dekje hebt met harde stukjes of eentje die veel schuift en voor wrijving zorgt, zal je paard je dit ook niet in dank afnemen. Lees hier ook meer over in mijn blog moeite met aansingelen of het zadel.

Communicatie en Emotie tijdens het opzadelen:

Paarden communiceren vaak via subtiele lichaamstaal, en onrustig gedrag tijdens het opzadelen kan een vorm van communicatie zijn. Rollende ogen, platgedrukte oren en stampende voeten kunnen allemaal signalen zijn van ongemak, angst of frustratie. Het paard kan proberen zijn emoties te uiten of aandacht te vragen voor een bepaald probleem. Het is belangrijk om deze signalen te herkennen en te interpreteren om het welzijn van het paard te waarborgen. Kijk, voel en luister vooral naar je paard. Gedrag heeft altijd een oorzaak.

Gewoontegedrag en Training:

Sommige paarden ontwikkelen gewoontegedrag tijdens het opzadelen, vooral als ze negatieve ervaringen hebben gehad in het verleden. Dit gedrag kan worden versterkt door herhaling en kan moeilijk te doorbreken zijn. In dergelijke gevallen kan het nodig zijn om opnieuw te trainen en positieve associaties met het opzadelen op te bouwen. Consistente en geduldige training kan helpen om het vertrouwen van je paard te herstellen en onrustig gedrag te verminderen.

Conclusie:

Het is belangrijk om alert te zijn op tekenen van onrustig gedrag tijdens het opzadelen en de mogelijke oorzaken te begrijpen. Door het identificeren van de bron van stress of ongemak en het nemen van gepaste maatregelen, kun je ervoor zorgen dat je paard comfortabel en ontspannen blijft tijdens het opzadelen en rijden. Een goede communicatie en een goed begrip van het gedrag van je paard zijn essentieel voor een gezonde en harmonieuze relatie tussen je paard en jij. Wil je hulp of meer weten dan kun je altijd een mailtje sturen naar [email protected] of neem een kijkje op mijn Instagram @oogvoorhetpaard of Facebook Oog voor het paard.

Het begint voorjaar te worden en je paard begint steeds meer op een pluizenbol te lijken. Maar, helaas blijft het hier niet bij en misschien herken je de volgende situatie ook.

Je hebt staan borstelen en vegen. Nu is het tijd om het zadel er op te leggen. Normaal heeft je paard geen last van gedoe bij het aansingelen, maar nu lijkt het aansingelen wel een slechte soap. Het kan zo maar komen door de plukken haar die verschuiven bij het aansingelen en zeker als ze echt een stevige wintervacht hebben. Je kunt het ook zien als het aantrekken van een net gewassen spijkerbroek na een flink kerstmaaltijd.

Dit is een van de negatieve dingen die je terug kunt zien in de rui, maar er zijn er meer.

Klachten bij de rui.

  • Vaak zie je een andere vachtstructuur
  • Een bad hair season: Doffe plekken haar, vaak dood haar wat niet los kan komen.
  • Een verminderde eetlust, kan voor sommige paarden goed zijn, maar we willen toch dat die darmen aan het werk blijven.
  • Buikklachten
  • Singelnijd
  • Happen
  • Schuren

Wat kun je dan doen om je paard de rui door te helpenpaard in de rui

Je kunt gelukkig je paard goed helpen met voeding en eventueel ondersteuning van de dierenarts.

Je moet vooral zorgen dat je paard genoeg daglicht krijgt om net als wij vitamine D aan te maken. Door veel te borstelen en de huid in beweging te houden door bijvoorbeeld massage ondersteun je de doorbloeding en dit heeft weer een gunstig effect op de rui. Laat je paard lekker rollen in het zand en dan vooral zonder deken. Ik weet dat het een uitdaging is. Zeker met alle natte dagen die we de afgelopen maanden gehad hebben.

Paarden met veel stress in het lichaam hebben een strakke huid en daardoor kunnen de haarzakjes ook niet open. Hierdoor blijven de oude haren zitten. Pas als de spanning in het lichaam verminderd kan de vacht ook weer letterlijk en figuurlijk ademhalen. Dit kun je zelf doen door lichtjes bewegingen met de huid te maken. Je maakt dan cirkels met de huid. Dit doe je door de huid te verplaatsen en niet alleen de huid te aaien. Wil je hier meer over weten stuur dan even een mailtje naar [email protected] en ik vertel je er graag meer over.

verdere oorzaken slechte rui

Ook kunnen een slecht gebit, een darmstoornis, mineralen gebrek of hormonale problemen zorgen voor moeite met de rui. En niet te vergeten die vervelende wormen. Dit kun je ondersteunen met de juiste voeding, vetten, vitamine B en mineralen. Zoals bijvoorbeeld een extra beetje slobber met lijnzaad. Of bijvoorbeeld een dosis van de vitaboost of een complete weerstandsbooster.

Je kunt je paard ook nog helpen met een geweldige wasbeurt. Ik gebruik hier zelf de zeepjes van Pippa voor. Deze producten zijn mooi samgengesteld en ruiken ook nog eens lekker. En als we het dan toch even over Pippa hebben, dan graag een shout-out naar de honey-propolis soapbar. Deze kan op zoveel vlakken helpen en vooral als je paard lekker heeft staan schuren en de huid stuk is. Maar ook voor paarden met rasp en dergelijke.

Scheer je weg?!

Het belangrijkste blijft om je paard te laten bewegen. Hierdoor blijft het lichaam soepel en kan de huid ademhalen. Door dat je de doorbloeding op gang houdt, heeft de vacht hulp bij het veranderen. Natuurlijk kun je ook je paard scheren. Maar hè, je hebt een gevoelig paard en dan hoef je vaak niet aan te komen met een scheerapparaat. Eer jij dat herrie ding hebt aangezet is je paard al weg. Mocht je het wel willen, maar wil je hier hulp bij dan kunnen we hier samen mee aan de slag. Stuur gerust een bericht via het contactformulier of stuur een mailtje. Als je scheert houdt dan nog wel rekening met de temperaturen en vooral de wind.

Heb je vragen of suggesties, dan lees ik die graag en anders tot de volgende weer.