Tag Archief van: paardentaal

Paard en dekens

Paarden en kou. Paarden en zomer. Beide hebben hun voor- en nadelen. Veel paarden krijgen een deken op. De ene om de vacht kort te houden in de winter en geen teddybeer te worden. De andere heeft er in de zomer een nodig voor de vliegen of juist om dat hij zomereczeem heeft. Hoe dan ook. Wat nou als je paard zijn dekens stuk bijt? Tja, dan heb je een uitdaging om uit te zoeken waar het aan ligt.

Eerst ga je kijken naar de pasvorm. Sluit hij goed om de schouders. Schuurt hij niet op de schouders. Is hij niet te dik of zwaar voor een winterdeken (ook al hebben wij het koud, dit wil niet zeggen dat zij het koud hebben). Heb je liever met of zonder hals. Met hals wordt hij iets belemmerd in zijn beweging en komt hij moeilijker bij de deken. Veel paarden happen naar het stuk op de borst en proberen hem zo af te krijgen. Er zijn paarden die net Houdini zijn met hun deken en kunnen hem over het hoofd af krijgen. Belangrijk is dan, dat je begint met alle bevestigingspunten te gebruiken. Dan is het al wat lastiger. Verder kun je kijken naar dekens van zeer dik en stevig materiaal, zoals canvas. Of bijvoorbeeld een hengstendeken die geen sluiting hebben aan de voorkant, maar over het hoofd gaan. Wil je meer weten over de juiste pasvorm, lees dan de volgende blog eens.

Mijn paard bijt zijn dekens stuk

Bijt hij zijn dekens stuk, dan is het zoeken naar de oorzaak nog niet afgelopen. Wat nu als hij altijd zonder deken heeft gestaan en hij staat ineens op stal met een deken.

Dit is wat ons is overkomen met Tommy. Hij stond 24/7 op het land en nu staat hij op een stal waar hij iedere dag wel een vorm van beweging krijgt. Toen hij kwam had hij een echte teddyberen vacht en dat is lekker als je weinig intensief met hem aan het werk bent. Maar voordat hij ziek werd waren we regelmatig intensief met hem aan het werk. En een dikke vacht gaat dan in de weg zitten, Het gebeurt dan vaak dat je hem nat op stal moet zetten. Niet ideaal als hij in een buiten stal staat.

Tom bijt gelukkig niet zijn dekens stuk, maar je krijgt wel hele vuile blikken van hem als je de deken aan het vastmaken bent. We hebben al verscheidenen geprobeerd en gelukkig hebben we nu 2 merken die behoorlijk goed liggen op hem. Maar ook wij zijn op zoek naar de beste deken, die niet schuurt op zijn schouders.

Voor paarden die bijten en een goed passende deken hebben wordt het een ander verhaal. Inmiddels zijn er vele middelen die kunnen helpen om het bijten te verminderen. Doen ze het uit verveling, probeer ze dan zoveel mogelijk afleiding te geven door bijvoorbeeld op takken te knagen of hang in stal, als dit mag, een bal of slowfeeder. Voor het beschermen van de dekens kun je verschillende huismiddeltjes proberen; Sambal of zelf Hertshoorn olie maken. Er zijn ook verschillende soorten anti-bijtspray die je kunt bestellen. Voorbeelden hiervan zijn:

  • Equistop,
  • Cribox,
  • Hertshoorn spray
  • Sectolin

Andere alternatieven?

 

paard bijt dekens stuk, oog voor het paardAls deze middelen niet werken is er ook een soort kommetje wat je onder de kin kunt vast maken zo dat het lastiger is om te bijten. Het wordt een ander verhaal als je hem met een deken buiten zet om te grazen. Of het kommetje dan werkt dat durf ik niet te zeggen. Er zit wel verschil in de merken. Het ene kommetje niet de andere. Of je kunt kiezen voor een graasmasker. Let er wel op dat als je paard in een kudde staat, hij niet echt mee kan spelen. De kans is dan zo en zo al groter dat de deken speelschade oploopt.

Heb je een extreem geval dan kun je kijken naar een beschermplaat. Deze sluit je om de hals. Het is geen prettig gezicht, maar als dit een tijdelijke oplossing kan zijn dan is het altijd het proberen waard. Zowel het kommetje en de plaat zijn tijdelijke oplossingen. Vaak kun je deze het beste proberen samen met de anti-bijtspray. Na een tijdje kun je al af met alleen de anti-bijtspray.

Ik wens je veel wijsheid en succes met de zoektocht. Mocht je hulp nodig hebben, dan kunnen we samen eens een kijkje nemen naar het gedrag van je paard. Weet jij een super deken voor een Paint met goed gevulde schouders? dan lees ik graag je reactie hieronder.

 

Tommy heeft de ziekte van Lyme. De vraag is of zijn immuun systeem helemaal kan herstellen. Vanuit Utrecht is gezegd dat hij een auto immuun probleem heeft. Of je daar wat mee kan? Nee! Gelukkig kwam het upk zelf met het advies om contact op te nemen met de Holistische praktijk voor mens en dier, Den Hoek, van Eric Laarakker.  Om voor Tommy de stress zo klein mogelijk te houden, heb ik gevraagd of Chantal Rijkhoff bij ons langs kon komen. Zij is bekend op onze manege en ik heb haar al eens aan het werk gezien. Dat is altijd fijn?

Diagnose Lyme?

tekentang, lyme bij paard, oog voor het paard

Gek genoeg kwam tijdens de behandeling al heel snel naar boven dat Tommy de ziekte van Lyme heeft. Goed, waar en wanneer, daar kan ik geen antwoord op geven. Hij heeft altijd buiten gestaan. En staat op stal, sinds hij bij ons is. Maar we hebben een weide en grenzen aan het bos. Dit is een de vraag waar je eigenlijk niet bij te lang stil moet staan. Hier kun je toch niets aan veranderen. Wel ligt er nu standaard een tekentang op stal en ik hads er altijd al een in mijn tas voor de hond.

Eerste verschijnselen van een tekenbeet?

lyme bij paard, oog voor het paard, teekWat zijn de eerste verschijnselen van een tekenbeet. Het begin net zoals bij de mens, met een aan een teek die vast zit en dan komt er een rondje. Vaak zien we de tekening niet omdat ze ergens op handige plekjes zitten; zoals de oksels, op de borst, in de liezen of in de oksels.

Bij mensen zien we een rood cirkeltje ontstaan als het een tekenbeet is, maar bij paarden kunnen we dat natuurlijk niet zien. Misschien kunnen we er wel een bultje of een korstje zien. Bij paarden zien we dan soms een wisselende kreupelheid en stijven en dikke gewrichten, koorts, gevoelige spieren, chronisch gewicht verlies, sloomheid, gedragsveranderingen, neurologische verschijnselen. De klachten kunnen heel divers zijn. De verklaring voor een verscheidenheid in klachten is, dat er meerdere soorten teken zijn die dit overbrengen. En, er is ook sprake van dat bepaalde muggen deze over kunnen brengen.

Wat voor Tommy heel erg naar boven kwam, waren natuurlijk de wisselende temperaturen. Het opzwellen van de gewrichten komt vaak voor en was gelukkig niet het geval bij Tommy. In zijn geval was het juist zijn koker die eenzijdig op zwol.

 

Helaas waren we met Tom dus te laat om het uit te zoeken. Omdat de bacterie in de rode bloedcellen zit en heel vaak zijn die alleen maar te zien is als er sprake is van een koorts piek. We het over ongeveer 40 graden. Het enige moment dat hij zo hoog was bij Tom was in het begin van het hele verhaal. Hadden ze er toen maar naar gekeken, helaas is er toen besloten om geen onderzoek te doen. Maar nu vind ik dat dus heel erg jammer. (Gevalletje “mosterd na de maaltijd”) Want het had misschien heel veel ellende kunnen schelen.

Hoe nu verder?

Tommy staat nu ruim een week op zijn medicijnen en deze slaan heel goed aan. Hij heeft al ruim een week geen koorts gehad. Ook is de temperatuur heel mooi onder de 38° gebleven en zit bijna weer op hetzelfde als voorheen. Wat ik wel gemerkt heb; is dat zijn koker wel blijft vollopen met bloed. Dat is wel jammer, maar ik kan dit met warm water schoonmaken en de ene keer komt er uit gedroogd bloed uit en de andere keer komt er een beetje vers bloed uit. Het is wel zo, dat als ik dat eenmaal schoon heb gemaakt, de temperatuur dan ook weer zakt.

Ik wil jullie graag bedanken voor al jullie medeleven. Ik weet, we zijn er nog lang niet en we hebben nog een lange weg te gaan. Tom zijn lever moet nog helemaal herstellen. En dan is de vraag of dat er echt sprake is van een auto immuunziekte of dat de Lyme de lever zo ver heeft aangetast. Of dit kan herstellen met de juiste medicijnen, dat zullen we af moeten wachten. Voor nu zorgen we ervoor dat hij zich niet in het zweet werkt. Dit schijnt het herstel van de van de lever in de weg te zitten. Genieten doen we elke dag en ik zie elke dag weer een stukje van de ouwe Tom terug en daar ben ik erg dankbaar voor.

Wil je weten hoe het allemaal begon lees dan dit artikel.

Heb jij nu ook twijfels of kijk je toch nu met een ander oog naar je paard. Laat het hieronder weten en dan kan ik je misschien wat tips geven of misschien heb jij nog wat tips die we kunnen delen.

 

Ik wil je graag meenemen in mijn persoonlijke ervaring met  mijn eigen paard, Alvin. Na een aantal jaren werken met paarden was mijn idee om een paard te nemen en deze te op te leiden zodat ik hem kon gebruikten voor de demonstraties van mijn werk. Maar zoals veel paardeneigenaren weten, loopt het niet altijd zoals we het zouden willen.

Haflinger ruin van 3 jaar, had al een verhaal

Mijn dochter en ik hadden ons hart verloren aan een haflinger ruin van nog geen 4 jaar. Na onderzoek en keuring is Alvin bij ons gekomen. De stal waar Alvin tijdelijk kwam te staan was rustig en we konden gaan werken aan een band met hem. We kwamen snel achter dingen die niet klopte met wat verteld was, maar dat gaf niets want wij wilde met een blanco blad beginnen. Was dit een goed idee, misschien wel of juist niet.

Onveilig gevoel en hoe we ermee om zijn gegaan

wanneer ik met hem bezig was merkte ik dat ik afstand nodig had om mezelf veilig te voelen, terwijl mijn dochter echt alles met hem deed. Dit is niet iets wat bevorderlijk werkt voor een betere band.

Toen we hem verhuisd hadden naar een stal bij ons in de buurt veranderde veel voor hem. De rust die Alvin kon vinden was weg. Maar ook de vele vrije tijd in een paddock en weidegang moesten ingeperkt worden. Ik merkte al snel dat Alvin onrustig werd en gebruikte al mijn tools die ik tot mijn beschikking had. Toch was dat niet genoeg en riep ik de hulp in van een vriendin en trainer.

Vanwege het feit dat ik geopereerd moest worden is Alvin naar mijn vriendin gegaan en heeft zij samen met mijn dochter gewerkt aan een andere manier van met elkaar omgaan. Lees “vooral grenzen stellen”. Mijn operatie viel tegen en hierdoor kon ik weken niets met hem doen of in de buurt komen. Dit heeft onze band in het geheel geen goed gedaan. Weer moest ik opnieuw beginnen met zijn vertrouwen winnen. Het lukte moeizaam, maar Alvin had wat trucjes ontdekt die Alvin bij mij kon uitvoeren, simpel weg omdat ik nog lang niet terug was op mijn eigen lichamelijke sterkte. Met grondwerk oefeningen, aandachtsoefeningen en een andere en bewuster manier van aanraken kon ik weer heel ver komen.

Van dressuur naar western rijden

Inmiddels waren we erachter dat Alvin minder plezier leek te hebben met het dressuur rijden. We hebben toen het besluit genomen om hem western te scholen. Hier was ik zelf al een tijdje mee bezig en voelde mij hier goed bij. Tot onze verbazing pakte Alvin dit zo goed op dat het zorgde voor hervonden plezier in het rijden. Onder het zadel ging alles weer stukken beter.  Dit was echter niet het geval met aan de hand werken en lopen. Zoveel plezier als Alvin leek te hebben tijdens het rijden, aan de hand was hier weinig van terug te vinden. Hierdoor kwam ik op het idee om op zoek te gaan naar een opleiding die mij nog meer tools kon geven om met Alvin te werken. Zo ben ik in 2018 begonnen met de opleiding instructeur paard en gedrag.

Jou helpen met jouw uitdaging

Mijn focus in mijn werk heeft naast de paarden vooral op de huisdieren gelegen onder de naam TO BE TOUCHED. Maar vanwege mijn persoonlijke ervaring van de laatste paar jaar met Alvin en nu ook met Tommy.  Kwam ik tot de conclusie dat ik zeker niet de enige ben die met de band van zijn paard stoeit. Door alles wat ik heb geleerd vanuit mijn eigen verleden en heden, heb ik vorig jaar besloten om mij te richten op de mensen en paarden die moeite hebben met de band. Of dit nu komt door een fysiek probleem als trauma of revalidatie of om dat je op zoek bent naar een andere manier van kijken naar en omgaan met je paard.

Ik wil je heel graag helpen! Want een paard kan niet praten, maar laat zeker zien wanneer er problemen zijn.