Tag Archief van: dikke koker

Vaak hoor je vooral ruinen een raar geluid maken tijdens het rijden. Dit gebeurt voornamelijk tijdens de draf.  Men noemt het ook wel eens een klotsend geluid of Gelding noise, Uit de meeste onderzoeken lijkt op het passeren van lucht in de koker.

Wel of geen spanning?

Met deze insteek ben ik het niet helemaal eens. Bij Tommy merk ik heel sterk een verschil met hoe hij in zijn vel zit. Als hij heel gespannen is dan komt dit veel voor. Wat ik ervaren heb is dat dit veel meer te maken heeft met het feit of hij gespannen is of niet. Ook bij andere ruiters zie ik vaak een heel gespannen paard. Waarbij de ruiter dan aangeeft dat hij dit altijd koker geluid maakt tijdens het draven.

In het lichaam kun je veel zien gebeuren en we zijn allemaal een detective van ons eigen dier. De houding van de staart. De lengte van de passen, maar ook de ruimte in de rest van de bewegingen kunnen je veel vertellen.

Bij Tommy kan het bijvoorbeeld door het terug vragen en opnieuw aanspringen, al verschil maken in het wel of niet aanwezig zijn van het geluid. Is het er weer dan probeer ik eerst hem andere oefeningen te laten doen, die invloed hebben op de flexibiliteit van het lichaam. Ook voel ik vaak of er wel ruimte ín zijn huid zit. Kan ik de huid weinig bewegen zal ik eerst hier iets mee moeten doen. Dan gaan we het omzetten in bewegen en dan proberen we het opnieuw. Blijft het aanwezig is het geen goede dag en ga ik over naar bewegingen in stap en uitdagingen met bijvoorbeeld balkjes of pionnen.

Waarom alleen bij ruinen?

Hebben alle paarden dit geluid dan en waarom een merrie niet. Dan komt het verhaal van de koker en lucht toch op de proppen. Ik weet dat er uit Engels onderzoek is gebleken dat, er zeker spraken is van het opbouwen van spanning. En hier kunnen we gelukkig iets mee. Ik gebruik het als graadmeter. Doen we het goed en vraag ik niet te veel van Tommy.

En jij? Heb jij een paard dat dit geluid maakt. Of herken je het van andere paarden? IK lees graag hieronder jouw reactie. Wil je meer weten over mijn aanpak. Neem dan vrijblijvend contact op voor een gratis gesprek. Wil je meer weten over mij en Tommy volg ons dan op Instagram.

 

Tommy heeft de ziekte van Lyme. De vraag is of zijn immuun systeem helemaal kan herstellen. Vanuit Utrecht is gezegd dat hij een auto immuun probleem heeft. Of je daar wat mee kan? Nee! Gelukkig kwam het upk zelf met het advies om contact op te nemen met de Holistische praktijk voor mens en dier, Den Hoek, van Eric Laarakker.  Om voor Tommy de stress zo klein mogelijk te houden, heb ik gevraagd of Chantal Rijkhoff bij ons langs kon komen. Zij is bekend op onze manege en ik heb haar al eens aan het werk gezien. Dat is altijd fijn?

Diagnose Lyme?

tekentang, lyme bij paard, oog voor het paard

Gek genoeg kwam tijdens de behandeling al heel snel naar boven dat Tommy de ziekte van Lyme heeft. Goed, waar en wanneer, daar kan ik geen antwoord op geven. Hij heeft altijd buiten gestaan. En staat op stal, sinds hij bij ons is. Maar we hebben een weide en grenzen aan het bos. Dit is een de vraag waar je eigenlijk niet bij te lang stil moet staan. Hier kun je toch niets aan veranderen. Wel ligt er nu standaard een tekentang op stal en ik hads er altijd al een in mijn tas voor de hond.

Eerste verschijnselen van een tekenbeet?

lyme bij paard, oog voor het paard, teekWat zijn de eerste verschijnselen van een tekenbeet. Het begin net zoals bij de mens, met een aan een teek die vast zit en dan komt er een rondje. Vaak zien we de tekening niet omdat ze ergens op handige plekjes zitten; zoals de oksels, op de borst, in de liezen of in de oksels.

Bij mensen zien we een rood cirkeltje ontstaan als het een tekenbeet is, maar bij paarden kunnen we dat natuurlijk niet zien. Misschien kunnen we er wel een bultje of een korstje zien. Bij paarden zien we dan soms een wisselende kreupelheid en stijven en dikke gewrichten, koorts, gevoelige spieren, chronisch gewicht verlies, sloomheid, gedragsveranderingen, neurologische verschijnselen. De klachten kunnen heel divers zijn. De verklaring voor een verscheidenheid in klachten is, dat er meerdere soorten teken zijn die dit overbrengen. En, er is ook sprake van dat bepaalde muggen deze over kunnen brengen.

Wat voor Tommy heel erg naar boven kwam, waren natuurlijk de wisselende temperaturen. Het opzwellen van de gewrichten komt vaak voor en was gelukkig niet het geval bij Tommy. In zijn geval was het juist zijn koker die eenzijdig op zwol.

 

Helaas waren we met Tom dus te laat om het uit te zoeken. Omdat de bacterie in de rode bloedcellen zit en heel vaak zijn die alleen maar te zien is als er sprake is van een koorts piek. We het over ongeveer 40 graden. Het enige moment dat hij zo hoog was bij Tom was in het begin van het hele verhaal. Hadden ze er toen maar naar gekeken, helaas is er toen besloten om geen onderzoek te doen. Maar nu vind ik dat dus heel erg jammer. (Gevalletje “mosterd na de maaltijd”) Want het had misschien heel veel ellende kunnen schelen.

Hoe nu verder?

Tommy staat nu ruim een week op zijn medicijnen en deze slaan heel goed aan. Hij heeft al ruim een week geen koorts gehad. Ook is de temperatuur heel mooi onder de 38° gebleven en zit bijna weer op hetzelfde als voorheen. Wat ik wel gemerkt heb; is dat zijn koker wel blijft vollopen met bloed. Dat is wel jammer, maar ik kan dit met warm water schoonmaken en de ene keer komt er uit gedroogd bloed uit en de andere keer komt er een beetje vers bloed uit. Het is wel zo, dat als ik dat eenmaal schoon heb gemaakt, de temperatuur dan ook weer zakt.

Ik wil jullie graag bedanken voor al jullie medeleven. Ik weet, we zijn er nog lang niet en we hebben nog een lange weg te gaan. Tom zijn lever moet nog helemaal herstellen. En dan is de vraag of dat er echt sprake is van een auto immuunziekte of dat de Lyme de lever zo ver heeft aangetast. Of dit kan herstellen met de juiste medicijnen, dat zullen we af moeten wachten. Voor nu zorgen we ervoor dat hij zich niet in het zweet werkt. Dit schijnt het herstel van de van de lever in de weg te zitten. Genieten doen we elke dag en ik zie elke dag weer een stukje van de ouwe Tom terug en daar ben ik erg dankbaar voor.

Wil je weten hoe het allemaal begon lees dan dit artikel.

Heb jij nu ook twijfels of kijk je toch nu met een ander oog naar je paard. Laat het hieronder weten en dan kan ik je misschien wat tips geven of misschien heb jij nog wat tips die we kunnen delen.

 

Waar  waren we gebleven:

Op advies van de internist is Tommy weer naar de kliniek in Utrecht geweest voor verder onderzoek. De ziekte van Dourine hebben we kunnen uitsluiten. Maar wat heeft mijn paard toch?

De zoektocht wordt steeds lastiger. Er is wederom een Coombs test gedaan en waar deze de vorige keer negatief was is hij nu licht positief. Dit is geen goede voorbode. Na het maken van een echografie van het gebied bleek er geïrriteerd weefsel aanwezig te zijn. Niet alleen in de koker maar ook op de penis met de overgang van het binnenste blad. De vulling van de koker bestond uit oud en zeer stevig geurend bloed te bestaan. Bij nader onderzoek kwamen er kleine zweertjes tevoorschijn. Hierbij was wel direct de vraag of dit zweertjes waren door een bacteriële infectie of juist het begin van tumoren.

Wat zal het toch zijn?

Ik had de keuze uit 2 opties.
1. Tommy mee naar huis nemen en aan de slag gaan met antibiotica voor 14 dagen en dan terug voor controle.
2. Tommy de volgende dag onder volledige narcose brengen voor het nemen van biopten in het gebied.

In overleg met de internist heb ik besloten om Tommy weer op te halen en thuis aan de slag te gaan met de antibiotica. Het zou zonde zijn als we dit niet zouden proberen. De voorwaarde voor het succes van de behandeling was dat de temperatuur onder de 38° zou komen en blijven. Ik kan je vertellen dat dit dus niet is gebeurd. Tweemaal daags meten en hopen gaat beiden niet in de koude kleren zitten kan ik je wel vertellen. Soms werd ik blij gemaakt met 37, 8°, maar vaker was het boven de 38, 3°.

Wat is het moeilijk

Wat is het moeilijk om je paard te zien vechten. Ik heb het geluk dat ik Tommy goed kan lezen. Maar, dit is ook wel een nadeel. Ik zag dat hij niet zichzelf was en veel pijn had. Gedurende al deze maanden heb ik aangegeven dat hij pijn heeft. Niemand wilde iets voor hem voorschrijven omdat dit invloed kon hebben op de rest van het genezingsproces. Eindelijk na contact met de internist en de chirurg, die hem verder gaat onderzoeken, kreeg ik eindelijk Metacam voor Tom.

Wow! Hij kon na 2 dagen ineens weer mee doen en liep mij uit te dagen om te draven door de binnenbak. De volgende dag was er zelfs een explosiemoment en heb ik hem laten uitrazen in de buitenbak. Tot mijn schrik had dit een ander gevolg dan dat ik had gedacht. In plaats van een betere en vrolijke Tommy ging zijn temperatuur als een razende omhoog. Na dat ik dit had besproken met de chirurg ging de kans op goed nieuws heel erg naar beneden. Alles zou afhangen van de controle afspraak.

Wat heeft mijn paard nu toch?

De dag van de afspraak is aangebroken en mijn hart zit al dagen in mijn keel. Goed voor het gewicht van mij, want mijn eetlust was ver te zoeken. Gelukkig had Tommy hier geen last van. Hij moest alle zeilen bijzetten om op gewicht te komen. Hij was inmiddels al meer dan 50 kg afgevallen. Helaas zit daar veel bespiering bij.

Men vroeg wat ik nog met Tommy deed om hem in beweging te houden. Het was eerlijk gezegd een gevecht om hem in beweging te krijgen. Soms moest ik hem dan ook in de stapmolen zetten als hij niet op het land kon vanwege het weer. Hij staat namelijk rondom op ijzers en dan is een nat en drassig land niet bepaald een verstandige keuze. Als Tommy vrolijk was en graag mee wandelen ging dan kon ik ook grondwerk oefeningen met hem doen. Het is zo lief en mooi om te zien dat hij dit zo graag doet. Het doet alleen zoveel pijn aan je hart als je ziet dat het hem zoveel moeite kost.

De controle afspraak

De afspraak in UPK liep toch weer anders dan gedacht. Bij aankomst was de temperatuur van Tommy behoorlijk hoog. Tuurlijk heeft dit veel te maken met de spanning. Helaas was ook zijn hartslag weer gestoord hoog. Ik moest besluiten om Tommy achter te laten en onder volledige narcose te laten onderzoeken. Hij is eerst aan de hartslag monitor gegaan om te kijken wat er met de hartslag gebeurde. Je hebt van die autofanaten die graag bespreken hoe snel de auto van 0 tot 100 gaat. Ken je die? Nu ik heb een paard die binnen een seconde van 0 naar 100 schiet bij stress. Niets nieuws onder de zon voor mij. Hij laat heel duidelijk weten wanneer het voor hem te veel is. Helaas kun je er in geval van onderzoek wel rekening mee houden, maar je moet soms ook doorpakken.

Onder narcose zijn er biopten genomen en ook een nieuwe echo gemaakt. Er was een kleine hoop dat er ergens toch een bacterie aan het vechten was, maar helaas. Deze is niet gevonden. Dit maakt het voor de chirurg niet makkelijker op. Alles wijst naar een vorm van kanker, maar wat? Er wordt gesproken over beginnende tumoren op de penis. Verder zijn er lymfeknopen die ontstoken zijn, of zijn ze Lymfoom aan het ontwikkelen. De biopten zijn genomen en staan allemaal in de rij om bewerkt te worden. Het is nu er op of er onder voor Tommy. Ik hou jullie op de hoogte.

Wil jij meer weten over de manier waarop ik naar mijn paard kijk en daardoor snel veranderingen merk. Neem contact op of download het gratis ebook.

 

 

 

 

Wat heeft Tommy

Wat heeft mijn paard? Soms kom je voor vragen te staan waar je zelf geen antwoord op hebt. Maar nog lastiger is dat de dierenarts je daar ook niet altijd mee kan helpen.

Zo ook bij onze Tommy. Begin augustus had Tommy klachten die begonnen met een koliek aanval. Dit ging gepaard met koorts en een belachelijke hoge hartslag. De dagen erna bleek hij een opgezwollen koker te hebben en nog steeds een hoge hartslag. We hebben constant de temperatuur in de gaten gehouden en die was over het algemeen net boven de 38°C. Terwijl zijn normale temperatuur schommelt tussen de 37, 3°C en 37,5°C.

Hij heeft vochtafdrijvers gekregen en deze deden langzaam hun werk. Maar, toen ik een dierenarts de koker wilde laten controleren met de vraag of hij misschien toch geen antibiotica nodig heeft was zijn hartslag weer 160 en kwam niet lager dan 96. Hierop kwam het advies om gezien de buiten temperatuur (we hebben het hier over de week van de hittegolf) hij met spoed naar de kliniek in Utrecht moest voor verder onderzoek van zijn hart. Nu komt het grappige.

Het verblijf in Utrecht

Eenmaal in Utrecht is zijn gemiddelde temperatuur onder de 38°C en zijn hartslag netjes 36. Snap jij hem, dan ik ook misschien. Hij heeft daar 5 dagen gestaan om te controleren en te observeren. En er waren geen uitschieters. Nu zijn we een maand verder en sinds 2 weken zijn we weer met zo eenzelfde proces bezig. Alleen is zijn hartslag nu rustig. Zijn koker is weer gezwollen en de zwelling zakt langzaam uit naar de buik maar er blijft een zwelling. Ook zijn temperatuur is van de 40,1°C al dagen niet lager geweest dan rond de 38°C ondanks de koortsremmers. Al de hele week heb ik contact met de dierenarts en hebben we wederom bloed laten prikken en hierin zijn geen afwijkingen te vinden.

Here we go again

Nu zijn we weer ruim een week verder en na 1 dag met een temperatuur onder de 38°C zitten we nu weer op de 38.9°C. Dus na heel veel goed bedoelde adviezen ben ik toch wel heel benieuwd wat het kan zijn. En als de zwelling weg is, komt deze dan niet weer over 3 weken terug. Mijn twijfels heb ik neergelegd bij de dierenarts die vandaag overleg zou hebben met de internist.

Ja, en dan, dan ga je toch ook zelf op onderzoek uit en struin je het internet af. Ik kom uit en blijf uitkomen bij de ziekte van Dourine. Het is een zeer besmettelijke geslachtsziekte die overdraagbaar is, maar uitgeroeid is in Europa op een tweetal gevallen in Italië na. Ik heb deze vraag toch maar bij de dierenarts neer gelegd want als niemand weet waar het vandaan komt dan moeten we soms een stap doen naar het onbekende. Niet dat ik hoop dat het dit is, want dan zijn de overlevingskansen voor Tommy heel slecht.

Na overleg met de kliniek in Utrecht wordt Tommy weer opgenomen voor verder onderzoek. De Internist noemt het zoeken naar een dure speld in de hooiberg. Maar wie heeft dit niet voor zijn paard over. Ik snap dat niet iedereen die keuze kan maken en ik ben in de gelukkige positie dat ik dit wel kan doen……

Heeft jouw paard ook weleens vage klachten gehad? Ik lees hieronder graag jouw verhaal.