1:1 met paard

Tag Archief van: connectie sessie

In deze blog wil ik het graag hebben over de Longeerhulp. “Ik slinger mijn paard wel even door de longeerbak.” Dit is een veel gehoorde zin bij ons op stal. Jammer. Longeren heeft zoveel meer betekenis.

Ben ik een expert in longeren? Nee, zeker niet. Ik weet wel waarom ik het doe. Soms longeer ik met dubbele lijnen op de Lammert Haanstra manier en een andere keer op de E-quine manier. Maar, ook ik kies ervoor om af en toe een longeerhulp te gebruiken. Dit heeft voor mij verschillende redenen. Een longeerhulp hoeft niet altijd slecht te zijn en zeker niet als je hem gebruikt waar het voor bedoeld is.  Er zijn hier zoveel meningen over en daarom wil ik deze graag eens naast elkaar leggen.

Wat is een longeerhulp

Longeerhulp, oogvoorhetpaard, divoza, pagonyEen longeerhulp is een zachte lijn die over de rug achter de schoft komt te liggen. Deze gaat onder de voorbenen door en wordt daar door een ring gestoken. Deze gaan dan  aan beide zijden van het hoofstel of goed passend halster met een klip vast. Heel belangrijk is het dan om de lijnen op de juiste afstand vast te maken, zodat je paard de mogelijkheid heeft om lang en laag te lopen met het hoofd. Loopt het met een krul dan zit het te strak.

Redenen om een longeerhulp te gebruiken

Er zijn een aantal redenen om een longeerhulp te gebruiken.

  • Het zorgt voor meer activatie van de buikspieren.
  • Het helpt de rug te ontspannen.
  • Zorgt voor nageeflijkheid.
  • De achterbenen komen meer onder het lichaam.
  • Soms kun je hem gebruiken om even iets te vragen wat je niet op een andere manier voor elkaar krijgt.

 

Voordelen zijn:

  • Er is meer controle over de hoofd-hals positie.
  • Eenvoudig aan te brengen.
  • Zorgt dat slappe paarden geen steun kunnen vinden bij de singel.
  • Je kunt het met 1 lijn werken.

Nadelen zijn:

  • Als het niet goed op lengte is kan het paard juist de rug wegdrukken.
  • Je paard kan ook van de druk weglopen en wordt dan alleen maar zwaarder op de hand.
  • Verkeerde hoofd-hals positie.
  • Geen gelijke drukverdeling.
  • Verschuiven van de klipjes zodat de lengte tijdens het werken varieert.

Hoe denk ik er over

De longeerhulp is zeker niet voor iemand die niet weet wat hij doet. Maar het is wel aan te leren. Een longeerhulp is een hulpmiddel en het doel van een hulpmiddel is om er zo snel mogelijk weer vanaf te komen.

Soms is een longeerhulp ook te vervangen door het gebruik van lichaamsbandages. Je kunt met een licht elastische bandage ook meer activatie van de achterhand vragen waardoor de buikspieren meer aan het werk gaan. Als je een combinatie maakt van bandages kun je ervoor zorgen dat je paard om een lichte en comfortabele manier leert omgaan met de vraag om activatie van de buikspieren en de achterhand.

Ik wil je hier graag meer over vertellen. Neem ook eens een kijkje op mijn YouTube kanaal hier vind je een filmpje over hoe ik hem soms gebruik.

Wil je leren hoe je ze kunt gebruiken neem dan contact op voor een gratis adviesgesprek en dan kunnen we een connectiesessie plannen.

 

 

Wat is welzijn voor het paard? Hier zijn er zoveel meningen over. Voor de een is het een overzicht hoe het paard erbij staat en voor een ander geldt er weer iets heel anders. Wat is de staat en grootte van de stalling. Is er genoeg te eten, kracht- en ruwvoer. Hoe zit het met het water. Kan hij de hele dag drinken of alleen op gezette tijden. Hoe is het eten. Is dit onbeperkt of is het een paar keer per dag een beetje, waar hij het dan maar mee moet doen. Wat ligt er op de bodem of ligt er wel iets op de bodem. Staat hij in een stal of op de weide met een afdak. Misschien wel een Paddock Paradise. Zoals je ziet, kan ik nog wel even over doorgaan.

Wat vind jij dat welzijn is? Krijgt je paard genoeg te eten en drinken is er ruwvoer? Hoeveel beweging krijgt je paard per dag? Hoeveel rust krijgt je paard en kan hij wel rust vinden? Is hij geënt of juist niet? Hoe is de gezondheid en wat vind jij het belangrijkst om de gezondheid te checken.

Regelgeving Paard en Welzijn

Gelukkig hoeven we niet te raden. En zijn er regels waar we ons aan moeten houden om goed voor onze paarden te zorgen. Hierbij kunnen we denken aan de regels die vanuit de overheid bepaald zijn. Maar, natuurlijk ook van de verschillende bonden, zoals de KNHS en FNRS. Tevens is er in 2014 een organisatie ontwikkeld door, Horse Welfare BV, Bastiaan de Recht, Amber Koppen en Machteld van Dierendonck. Enthousiaste experts uit de hippische praktijk, uit de wetenschap en elders uit de paardenwereld. En deze heeft een welzijnskeurmerk ontwikkeld op de vijf basis regels van Animalwelfare.

De vijf vrijheden zijn als volgt geformuleerd:

  • Paarden moeten vrij zijn van honger, onjuiste voeding en dorst;Wat is welzijn voor het paard, Oogvoorhetpaard, American Paint Horse, Anita janssen,
  • Paarden moeten vrij zijn van fysieke en thermale ongemakken;
  • Paarden moeten vrij zijn van pijn, letsel en ziekte;
  • Paarden moeten vrij zijn van angst en chronische stress

 

Waarom ben ik hier nu over begonnen. Zoals jullie weten heeft Tommy de Ziekte van Lyme en een auto-immuun ziekte. Het is voor hem van belang dat hij rustig en veilig staat. Daarom ben ik aan het nadenken hoe ik hem nog beter zou kunnen ondersteunen in het proces. Dit houdt dus ook in; kijken naar de huidige situatie.

Hij staat op een manege. Deze is altijd al drukker dan een pensionsstal of privéstal. Hij heeft in de zomermaanden een landje waar hij op kan scharellen voor een paar uurtjes. Hij heeft een bak waar hij in kan rennen en rollen. Er zijn paddocks waar hij kan staan en rollen. Maar het belangrijkste vind ik, is dat hij lekker de hele dag naar buiten kan staren en misschien wel kan dromen over het bos. Soms zijn momenten dat ik denk; het is te druk. En soms zijn momenten dat ik denk; dit gaat niet goed. Maar, er zijn gelukkig ook heel veel momenten dat ik denk; wat een geluk! Net zoals deze ochtend, wanneer ik dit schrijf. Hij heeft heerlijk en veilig kunnen werken aan de longe en daarna heerlijk kunnen rennen en gek doen. Hij heeft genoten van het zonnetje. Ja, dit is voor mij heel veel waard!

Toekomst van paard en welzijn

Wat zal de toekomst brengen? Ik heb geen idee. Ik weet dat er zeker nog geschaafd kan en gaat worden aan alle regels die er zijn. Het is fijn dat er een onderlinge communicatie is die voor regels zorgen. Nu nog een positievere communicatie tussen de paardeneigenaren onderling en dan zijn we echt op de goede weg. Wat ik hiermee wil zeggen is het volgende:

We hebben allemaal onze ideeën en wensen. We hebben allemaal de kennis die we hebben. Toch is het nooit te laat om meer te leren. Maar, heb respect voor elkander. Niet iedereen weet wat jij weet en niet iedereen heeft al de weg gevonden die bij hem past. We kunnen elkaar helpen met het delen van informatie, zoals ik hier probeer te doen. Maar, vergeet alsjeblieft niet dat iedereen zijn eigen tempo van leren heeft.

Wil je meer weten over de regels en wetgeving. Neem dan kijkje op de volgende websites:

Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit

Stichting Sectorraad Paarden

KNHS

FNRS

Paarden welzijnscheck

Keurmerk paard en welzijn

 

Wil je meer weten of weet je iemand die dit ook interessant zou kunnen vinden. Deel dan dit bericht. Dit stel ik erg op prijs.

Wat is een sensibel paard

Een sensibel paard betekend voor mij een paard wat gevoelig is voor prikkels zowel van buitenaf als in zijn eigen lichaam. Veel van deze paarden worden benoemd als eigenwijs en koppig en zijn schrikachtig of vluchtig. Maar vaak zijn het juist hele lieve, intelligente en gevoelige paarden. Die ook nog eens heel goed zijn in het lezen van onze lichaamstaal. Wat ontbreekt, is vaak de tijd om goed naar een paard in zijn geheel te kijken.

In de menselijke psychologie staat “Sensibel” als volgt omschreven; ‘Sensibiliteit’ of ‘sensitiviteit’ betekent ‘gevoelszin’ of ‘gevoeligheid’. Daarbij gaat het om het gevoel als zintuig, het vermogen iets te kunnen voelen, ergens door geprikkeld te kunnen worden, iets aan te kunnen voelen. Ook in de paardenwereld kijken allemaal iets anders naar de sensibiliteit van de paarden.

Maar waar kijk ik dan naar, vraag je je misschien af. Ik kijk naar het lopen, staan en bewegen van het paard. Hoe ziet zijn vacht er uit en zijn er warmere of koudere plekken op het lichaam. Hier verbind ik geen conclusie aan, het is alleen een bevinding. Als je dit regelmatig doet, leer je iedere verandering in je paard nog sneller te ontdekken. Dit kun je in je voordeel gebruiken bij de training, maar ook om sneller een deskundige op welk gebied dan ook in te schakelen.

Masterclass

Een aantal jaar geleden ben ik naar een Masterclass. Deze werd gegeven door  Alex en Diederick van Silfhout. Deze masterclass droeg als titel “Sensibele paarden & hoe om te gaan met spanning”. Ook zij geven aan dat er meer speelt dan alleen een reactie. Wat voor hen belangrijk was, is dingen doen van uit de ontspanning, maar wel in beweging. De voorwaartse beweging zorgt er voor dat het paard niet in de vlucht modus blijft hangen, maar moet nadenken over wat er gevraagd wordt.

Alex van Silfhout vertelde dat er in de dressuur veel gefokt wordt op een sensibel paard. Hier kun je mooie dingen bereiken, als je weet hoe je een sensibel paard moet behandelen en trainen. Wat niet in houdt dat ieder paard geschikt is voor de top. Ook niet ieder paard wordt speciaal als een sensibel paard gefokt. Veel van hen komen gewoon uit een lijn waarvan men niet weet of er sprake is van een vluchtig of schrikachtig paard.

Ik weet nog dat ik het erg mooi vond om te zien hoe hij vooral hamerde op het loslaten van de mond. Dit werkt een mooie samenwerking in de hand en je hoeft geen strijd aan te gaan om te zorgen dat je paard achter het bit komt. De hals kan mooi rond zijn in een lichte ontspanning en hoeft niet tegen de borst aan gevouwen te zijn zoals we vaak zien bij de Rollkur. Voor mij was deze masterclass weer een herstel in het vertrouwen van de dressuur top. Het is vaak mooi om te zien hoe paarden kunnen zweven en dansen, maar het is nog mooier om te zien dat de weg er naar toe, zonder dwang en drang is.

Linda Tellington Jones

Dressage with mind, body and soulLinda is de ontdekster en ontwikkelaar van de Tellington TTouch Methode en voert dit al meer dan 40 jaar uit in de paarden wereld. Zij heeft al vele malen mogen helpen bij de problemen van top dressuurruiters. Voor mij is zij een voorbeeld van passie en kennis. Zij geeft dit door aan eenieder die dat wilt. Wat ik mooi vind, is het zien van haar werk op top paarden en dan terug te horen, dat waar een paard eerst een slechte score haalde, nu een super prestatie neerzet.

Linda heeft een boek geschreven dat speciaal gericht is op de dressuurruiters “Dressage with mind, body &soul”. Zij heeft dit gedaan met Rebecca M. didier als co-auteur. Het voorwoord is door Olympisch ruiter Ingrid Klimke. In dit boek geeft Linda Tellington-Jones haar visie over de trainingspiramide, maar zij gaat ook in op de mogelijkheden die TTOUCH als aanvulling kan geven op je dagelijkse trainingsschema.

 

Wat kun je zelf doen met een sensibel paard

Kijken en voelen;
Vooral goed kijken. Dit vergt oefening en je moet hier de tijd voor nemen. Hoe langer jij en je paard samen zijn hoe beter je elkaar leert kennen. Hoe beter jij je paard leert kennen hoe minder je paard hoeft te schreeuwen. Je leert de kleine signalen te zien en de scherpe kantjes zullen bij je paard verdwijnen als je er ook iets mee doet.

Trainen;
Je kunt een sensibel paard ondersteunen met verschillende trainingen onder andere Schriktraining. Maar voor een goede begeleiding kun je ook gebruik maken van connectie sessie. Deze is gebaseerd op mijn 3 Pilaren van Balans, met als onderdeel de TTouch. Het is mooi om te zien dat je de pas kunt verruimen. De hals ontspanning kunt laten vinden tussen de oefeningen in je trainingsprogramma door. Het geeft je tools voor en na de wedstrijd. Maar vooral geeft het je de kans om met je sensibel paard te trainen en er het beste uit te halen wat mogelijk is.

Wat doe jij om je paard te helpen als deze sensibel is? Laat een reactie achter onder dit artikel. Wil je zelf aan de slag, download het gratis Ebook en bestel het observatiewerkboek.

 

 

 

Tommy update

Hoe gaat het nu met Tommy. Het paard met de dikke koker. Tom is inmiddels weer een ander halve week thuis en we genieten van elke dag.

 

Wat is er gebeurd ?‍♀️

Op vrijdag heb ik mijn paard (voor het taal gebruik dan hoor, want hij is 1.50 m) achter moeten laten in het UPK om biopten van zijn dikke koker te nemen. Eigenlijk was het de bedoeling om dit doen met een lichte sedatie. Ik heb de arts er aan herinnerd wat zijn reactie was bij het maken van de echo. (Geloof me, hij was niet echt blij met het gerommel bij zijn zaakje.) Dus na overleg en om voor hem de stress te verminderen hebben we gezamenlijk besloten om hem volledig onder narcose te brengen.  Omdat ik het niet prettig vond om hem op te halen, en dan een paar dagen later te vernemen dat de biopten positief waren, mocht Tommy daar blijven. Na het nemen van de biopten was het echt super spannend. Tot dat ik op maandag, laat in de middag, een telefoontje kreeg van het UPK.en dat betekende dat de overlevingskans van 1% omgedraaid is naar 99%.

Maar wat is het dan wel?

Echter wist en weet nog steeds niemand wat het dan wel is. De volgende dag werd ik gebeld door de behandelend arts en deze vertelde wat nu het plan van aanpak was. Hij hoeft niet geopereerd te worden en mag naar huis op de prednisolon. Het is een paarden middel, maar in dit geval het beste wat ze kunnen doen. Hij moet hier wel voor langere tijd op blijven staan. Op deze manier krijgt het lichaam de kans om aan de slag te gaan met de infectie die ergens aanwezig is, maar men niet kan vastpinnen.

Voor nu kwamen de diagnoses van reumatisch en een vasculaire iets voorbij, maar ook dit valt niet met zekerheid te zeggen. Er was wel een arts van het team die dit wel eens eerder had meegemaakt en hij heeft deze pony toen ook op de prednisolon gezet. Dit heeft lang geduurd, maar het sloeg wel aan en de pony knapte ook weer op.

Tommy is weer thuis?

Nu we weer thuis zijn is er een andere Tommy, dichter bij onze oude Tommy. Hij heeft weer stralende ogen en is super vrolijk. Ik heb wel wat aanpassingen gemaakt om hem de rust en ruimte te geven in zijn stal. Hij is super lief en het stukje waar hij staat kan nogal druk zijn. Nu kan ik een kant afsluiten en dan kan men hem niet meer lastig vallen. Ook hier merk ik veel verschil mee.  Jammer genoeg blijft de koorts en opgezwollen koker. Maar tijdens het overleg met de arts werd het duidelijk dat dit nog een aantal weken kan aanhouden. Ik hoop dat dit door het bewegen en rust snel zal verdwijnen.

We durven weer aan de toekomst te denken

Maar wat ben ik blij met deze kans. Hopelijk mag Tommy nog lang bij ons blijven en mij assisteren in mijn werk. Het was en blijft de bedoeling dat ik met hem een cursus ga maken en natuurlijk meer YouTube filmpjes. Ik kijk hier zo naar uit en was echt heel bang dat dit niet meer zou gebeuren. Maar eerst gaan we rustig opbouwen en weer wat bespiering kweken. Dit doe ik vooral door grondwerk oefeningen met hem te doen en mijn dochter mag het rijden langzaam oppakken.

Wil je weten waar ik dagelijks op let bij het kijken en luisteren naar mijn paard, neem dan een kijkje op mijn website en download het gratis E-book.

Observeren is een belangrijk element bij het houden van dieren. Maar eigenlijk is het helemaal niets nieuws. We kijken allemaal om ons heen en kijken dan hoe de mensen lopen, praten en bewegen. Dit doen we om onze veiligheid te waarborgen. We kunnen dan gebruik maken van onze reflexen en proberen in te schatten of de ander vriendelijke intenties heeft. Zo niet, dan kunnen we maken dat we wegkomen.

In mijn werk heeft het observeren als taak in te spelen op de toestand van het paard. Door het observeren kunnen we inschatten hoe het gaat met het paard op dat moment. Het doel is daarom ook meer inzicht krijgen in het paard. Hoe meer inzicht we kunnen vergaren, hoe beter we een paard kunnen helpen. Maar ook jou leren observeren is van groot belang. Hoe meer inzicht jij krijgt, hoe eerder jij kunt ingrijpen en bijvoorbeeld naar de dierenarts gaan voor verder onderzoek. Onder het observeren valt ook het herkennen van stress signalen.

De 5 redenen voor observeren zijn:

  • Hoe gaat het met het paard. Zijn algehele verschijning.
  • Is het paard gezond.
  • Is het paard alert.
  • Zijn er spanningen in het lichaam.
  • Beweegt het paard goed.

WANNEER KIJK JE?

Het observeren van je paard is niet tijd gerelateerd. Je kunt op ieder moment van de dag je paard observeren. Hoe meer je oefent des te sneller kun je veranderingen opmerken. Voor ons bestaat er ook geen echt moment om de mensen om ons heen te observeren. We kijken de gehele dag en schatten de hele dag mensen in. We kijken, luisteren en voelen en hier koppelen we een actie aan. Hetzelfde kunnen we bij onze paarden doen. Begrijp me niet verkeerd hoor. Er zijn gelukkig al heel veel mensen die met hun paarden kunnen lezen en schrijven en dat juich ik alleen maar toe.

WAT IS HET RESULTAAT?

Na al dat observeren kun je aan de slag met je paard. Als het lekker in zijn vel zit dan laat zich dat ook zien. Maar, juist als er dingen in het oog springen zijn dat kleine signalen, soms echter hele grote. Bijvoorbeeld als het paard kreupel is. Door mijn ervaring en dat van veel van mijn collega’s is er bij een verandering in gedrag ook vaak een verandering aan/in het lichaam van het paard aanwezig. Dit kan dan inhouden dat er een verandering in de vachtstructuur is of een koude of juist warme plek op het lichaam is. Maar ook als de huid op de ene plek eenvoudig heen en weer te rollen is en op een andere plek niet, dan is het tijd om eens terug te denken en kijken. Door te leren observeren geef je jezelf en je paard een kans op een gezonde toekomst. Hoe sneller je veranderingen kunt opmerken, des te sneller kun je erop inspringen. Dit heeft echt al vele ernstige klachten voorkomen. En we weten allemaal: VOORKOMEN IS BETER DAN GENEZEN.

Wil je meer weten hoe je je paard in balans kan houden op fysiek, mentaal en emotioneel gebied houdt dan mijn YouTube kanaal in de gaten, waar ik regelmatig een video plaats.

Met de zomer al volop bezig en de hoge temperaturen hoogtij voeren is het van groot belang dat je paard voldoende water binnen krijgt. Hieronder heb je een korte checklist van zaken waar je aan kunt denken en wat je kunt doen voor je paard.

WIST JE DAT?

  • De normale lichaamstemperatuur van een paard ligt tussen de 37,4 en de 38,0˚C. Tijdens warme dagen mag daar best een graadje of 2 bijkomen, maar als de lichaamstemperatuur van een paard oploopt tot boven de 40˚C dan zullen organen en lichaamscellen hier (vaak) blijvende schade door oplopen.
  • En wist je dat paarden met een roze neus verbrandingsgevaar lopen?
  • Een paard heeft verschillende waterplekken nodig. Hij moet direct kunnen drinken om het vocht tekort aan te vullen.
  • Een paard van 600 kg heeft in rust ongeveer 20 liter nodig en bij hitte of zware arbeid kan dit oplopen tot 50 liter per dag. Kan hij ongelimiteerd grazen dan kan hij redelijk in deze behoefte voldoen, want gras bestaat voor 80% uit water.

WAT KUN JE DOEN ZODAT JE PAARD GENOEG WATER KRIJGT:

  • Hooinet flink natspuiten
  • Laten happen naar stukjes appel in een ruime bak met water
  • Bevroren appel en wortel geven.
  • Extra zout geven in de vorm van een zoutblok.
  • Afkoelen met koud water mag maar ga tussen door ook even wandelen, dan krijgt het lichaam de tijd om dit te verwerken. Anders heb je kans dat de bloedvaten zich gaan sluiten.

HOE BESCHERM JIJ JE PAARD TEGEN DE ZON?

Voor paarden met een lichte of roze neus kun je speciale kapjes vinden die je aan een halster kunt vastmaken. Maar er zijn tegenwoordig ook vliegenmaskers met een kapje verkrijgbaar.

Je kunt natuurlijk ook zonnebrand gebruiken, maar dit moet je een aantal keer per dag doen, want door het grazen wrijft hij het eraf.

STAL VOORZORGSMAATREGELEN:

  • Zorgt dat je stal lekker kan luchten en dat de temperatuur niet te ver oploopt. De ideale temperatuur voor een paard is ongeveer tussen de 10 en 15 graden.
  • Zorg dat de watervoorziening naar behoren werkt.
  • Laat vooral je paard niet te hard werken op het heetst van de dag maar kies voor vroeg in de ochtend of avond.

Laats kreeg ik de volgende vraag van een klant. Mijn paard slaat met het achterbeen. Zij vroeg mij wat zij kon doen aan het feit dat haar paard Dolly slaat met het achterbeen bij het opzadelen. Om te kijken naar wat het probleem kan zijn, zijn we eerst een aantal zaken gaan uitsluiten.

STAP 1

Als eerste stap kijk ik altijd kijken naar het fysiek van het paard. In dit geval had de vrouw al een dierenarts laten komen om zaken uit te sluiten. Zoals een maagzweer en eventuele rugklachten. Er is een zadelpasser geweest en hij heeft het zadel gecontroleerd. De singel was niet het probleem en ook het zadel niet. Maar toch bleef Dolly dit gedrag vertonen en werd zelfs al onrustig als mevrouw met het zadel aan kwam lopen.

STAP 2

Om verder op zoek te gaan zijn we gaan kijken naar het gedrag wat Dolly vertoonde bij het opzadelen. Het begon met het slaan van de staart zowel op de poetsplaats als buiten de stal. Maar eenmaal in de buurt slaat zij met het achterbeen. Verder viel het mij op dat ze al onrustig werd bij het aankomen lopen met het zadel en als ze de kans had draaide ze zich weg.

Deze reactie heeft me aan het denken gezet.

Het hoeft namelijk niet alleen het zadel te zijn. Het is zo belangrijk om een goed zadeldek te hebben en net als wij mensen hebben paarden een dunne huid. Dus, bedenk maar eens hoe gevoelig deze moet zijn als ze een vlieg voelen landen. Door dat we dit vaak over het hoofd zien, missen we ook details die anders niet meegenomen worden in de afweging en het onderzoek.

HET DEKJE

Het dekje of de pad kan ons ook al veel informatie geven, nog voor de zadelmaker langskomt. Kijk maar eens goed naar je dekje of pad. Vaak zie je al goed waar de drukpunten zitten onder het zadel. Maar ook aan welke kant je zelf het meeste druk geeft met je lichaam.

We hebben toen een test gedaan met een ander zadeldek en de eerste reactie was hetzelfde. Maar de tweede poging zorgde voor een kleinere reactie met alleen een zwiep van de staart. Toen hebben we weer het oude dekje gepakt en de reactie was heftiger en zelfs zo dat ze niet alleen ging zwiepen met de staart, maar ook slaan met de benen. Om Dolly weer vertrouwen te geven in het nieuwe dekje hebben we kleine stappen genomen en tussendoor hebben we vooral gewerkt aan de ontspanning van Dolly. Eerst laten ruiken. Weg stappen en weer aankomen. Opleggen en weer weghalen. Dit hebben we uitgebreid met het zadel en later het stap voor stap aansingelen. Nu slaat Dolly niet meer met het achterbeen. Maar blijft Dolly rustig staan en met haar hoofd omlaag.

WAAROM SLAAT ZIJ MET HET ACHTERBEEN?

Wat was het verschil? Er zat een harde rand in het dekje door het zweet en vuil. Het klinkt stom dat je dat niet ziet, maar het zijn dingen die nu eenmaal gebeuren. Wanneer je de dekjes niet regelmatig zelf reinigt, laat reinigen of laat drogen en afborstelen na gebruik dan zal dit helemaal kunnen gebeuren.

Waar let jij op als je een zadel check doet? Ik lees hier onder graag jouw antwoord.

Ik wil je graag meenemen in mijn persoonlijke ervaring met  mijn eigen paard, Alvin. Na een aantal jaren werken met paarden was mijn idee om een paard te nemen en deze te op te leiden zodat ik hem kon gebruikten voor de demonstraties van mijn werk. Maar zoals veel paardeneigenaren weten, loopt het niet altijd zoals we het zouden willen.

Haflinger ruin van 3 jaar, had al een verhaal

Mijn dochter en ik hadden ons hart verloren aan een haflinger ruin van nog geen 4 jaar. Na onderzoek en keuring is Alvin bij ons gekomen. De stal waar Alvin tijdelijk kwam te staan was rustig en we konden gaan werken aan een band met hem. We kwamen snel achter dingen die niet klopte met wat verteld was, maar dat gaf niets want wij wilde met een blanco blad beginnen. Was dit een goed idee, misschien wel of juist niet.

Onveilig gevoel en hoe we ermee om zijn gegaan

wanneer ik met hem bezig was merkte ik dat ik afstand nodig had om mezelf veilig te voelen, terwijl mijn dochter echt alles met hem deed. Dit is niet iets wat bevorderlijk werkt voor een betere band.

Toen we hem verhuisd hadden naar een stal bij ons in de buurt veranderde veel voor hem. De rust die Alvin kon vinden was weg. Maar ook de vele vrije tijd in een paddock en weidegang moesten ingeperkt worden. Ik merkte al snel dat Alvin onrustig werd en gebruikte al mijn tools die ik tot mijn beschikking had. Toch was dat niet genoeg en riep ik de hulp in van een vriendin en trainer.

Vanwege het feit dat ik geopereerd moest worden is Alvin naar mijn vriendin gegaan en heeft zij samen met mijn dochter gewerkt aan een andere manier van met elkaar omgaan. Lees “vooral grenzen stellen”. Mijn operatie viel tegen en hierdoor kon ik weken niets met hem doen of in de buurt komen. Dit heeft onze band in het geheel geen goed gedaan. Weer moest ik opnieuw beginnen met zijn vertrouwen winnen. Het lukte moeizaam, maar Alvin had wat trucjes ontdekt die Alvin bij mij kon uitvoeren, simpel weg omdat ik nog lang niet terug was op mijn eigen lichamelijke sterkte. Met grondwerk oefeningen, aandachtsoefeningen en een andere en bewuster manier van aanraken kon ik weer heel ver komen.

Van dressuur naar western rijden

Inmiddels waren we erachter dat Alvin minder plezier leek te hebben met het dressuur rijden. We hebben toen het besluit genomen om hem western te scholen. Hier was ik zelf al een tijdje mee bezig en voelde mij hier goed bij. Tot onze verbazing pakte Alvin dit zo goed op dat het zorgde voor hervonden plezier in het rijden. Onder het zadel ging alles weer stukken beter.  Dit was echter niet het geval met aan de hand werken en lopen. Zoveel plezier als Alvin leek te hebben tijdens het rijden, aan de hand was hier weinig van terug te vinden. Hierdoor kwam ik op het idee om op zoek te gaan naar een opleiding die mij nog meer tools kon geven om met Alvin te werken. Zo ben ik in 2018 begonnen met de opleiding instructeur paard en gedrag.

Jou helpen met jouw uitdaging

Mijn focus in mijn werk heeft naast de paarden vooral op de huisdieren gelegen onder de naam TO BE TOUCHED. Maar vanwege mijn persoonlijke ervaring van de laatste paar jaar met Alvin en nu ook met Tommy.  Kwam ik tot de conclusie dat ik zeker niet de enige ben die met de band van zijn paard stoeit. Door alles wat ik heb geleerd vanuit mijn eigen verleden en heden, heb ik vorig jaar besloten om mij te richten op de mensen en paarden die moeite hebben met de band. Of dit nu komt door een fysiek probleem als trauma of revalidatie of om dat je op zoek bent naar een andere manier van kijken naar en omgaan met je paard.

Ik wil je heel graag helpen! Want een paard kan niet praten, maar laat zeker zien wanneer er problemen zijn.